Μαλατέικα Αιτωλοακαρνανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 9:
Παρ΄ ότι ο βασικός οικισμός των Μαλατεϊκων, έμεινε εκτός λίμνης εν τούτοις πλημμύρησαν σχεδόν όλες οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις. Σημειώνονται μερικοί από τους οικισμούς -τοποθεσίες που κατακλύσθηκαν εντελώς απ' τα νερά: το Πραντικό (αλλιώς [[Πρεβέτζα]]), το Αμπελάκι, η Γύρα, ο Άγιος Δημήτριος, το Μπαμπαλάκι (απέναντι απ' το [[Μπαμπαλιό]]), η Παλούμπα, η Λαχανού κλπ. <br />
Ελάχιστοι κάτοικοι απέμειναν μετά την καταστροφή του τόπου (4 με 5 οικογένειες).<br />
Γνώρισε την πλήρη συγκοινωνιακή απομόνωση για περίπου 2 χρόνια (δηλ. μέχρι το 1970 περίπου) οπότε και κατασκευάσθηκε δρόμος επικοινωνίας με την Κοινότητα των [[Αμοργιανοί Αιτωλοακαρνανίας|Αμοργιανών]] με την οποία και συγχωνεύθηκε διοικητικά (εν συνεχεία, με το [[Σχέδιο «Καποδίστριας
[[File:Kastraki lake - Aetolia & Acarnania regional unit - Greece 2014-01-26 01-25.jpg|thumb|right|Η λίμνη Καστρακίου]]
===ιστορικά===
Στην ιστορία του τόπου σημειώνεται η ''μάχη στο «Μαλατέϊκο Λημέρι
Στα λοιπά κτίσματα που χάθηκαν με τη λίμνη, σημειώνονται 2 [[Νερόμυλος|νερόμυλοι]], 3 [[Ελαιοτριβείο|ελαιοτριβεία]] ενώ
Ειδική κατασκευή και ιστορία είχε η πεζογέφυρα πάνω από τον [[Ίναχος ποταμός Αιτωλοακαρνανίας|Ίναχο]]: ήταν κατασκευασμένη με συρματόσχοινα δεμένα από πλατάνια αμφίπλευρα του [[Ίναχος ποταμός Αιτωλοακαρνανίας|Ίναχου]] και με πέταβρα σαν δάπεδα και παραπέτια. Παρά την μεγάλη της ταλάντωση, υπήρξε ασφαλής και εξυπηρέτησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του τόπου. Από τον φυσικό πλούτο των ''πνιγμένων τόπων'' σημειώνονται τα [[Ιαματικές πηγές|Ιαματικά Λουτρά]] (η Μαρδάχα) της Πρεβέτζας που συγκέντρωναν πλήθος παραθεριστών μέχρι και τον κατακλυσμό του τόπου.<br> Οι μεγάλες σπηλιές της Πρεβέτζας επίσης αποτελούσαν μνημεία της φύσης που σε μεγάλος μέρος κατακλύσθηκαν απ΄τη Λίμνη χωρίς να έχουν εξερευνηθεί πλήρως. Στο πιο μεγάλο σπήλαιο, η δυσχερέστατη είσοδος παραμένει εκτός λίμνης αλλά μετά από 500 περίπου μέτρα η επικλινής σπηλιά συναντάει τα νερά της λίμνης. Μαζί με τον πλούσιο φυσικό διάκοσμο των σπηλαίων, ενδιαφέρον παρουσίαζει η τεράστια αποικία [[νυχτερίδα|νυκτερίδων]]. Μαζί μ' αυτές αναφέρονται και άλλα βιολογικά είδη που ενδεχομένως εγκυμονούν κινδύνους (αλλεργίες, μολύνσεις...) για τυχόν επίδοξους ερασιτέχνες εξερευνητές. Αντίθετα τα σπήλαια αυτά, για ειδικούς επιστήμονες, σπηλαιολόγους [http://www.ese.edu.gr/default.asp?V_DOC_ID=2094], βιολόγους μπορεί και πρέπει να τύχουν της μελέτης των.▼
Ειδική κατασκευή και ιστορία είχε η ''πεζογέφυρα'' πάνω από τον [[Ίναχος ποταμός Αιτωλοακαρνανίας|Ίναχο]]: ήταν κατασκευασμένη με συρματόσχοινα δεμένα από πλατάνια αμφίπλευρα του ποταμού και με πέταβρα σαν δάπεδα και παραπέτια. Παρά την μεγάλη της ταλάντωση, υπήρξε ασφαλής και εξυπηρέτησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του τόπου. Από τον φυσικό πλούτο των ''πνιγμένων τόπων'' σημειώνονται τα [[Ιαματικά λουτρά]] (Μαρδάχα) της Πρεβέτζας που συγκέντρωναν πλήθος παραθεριστών μέχρι και τον κατακλυσμό του τόπου.<br>
▲
Οι περισσότεροι παλαιοί κάτοικοι μετανάστευσαν στο [[Αγρίνιο]] συνεχίζοντας κατα κανόνα τις αγροτικές ενασχολήσεις κυρίως με την
Στα πόδια του οικισμού σήμερα απλώνεται η [[Λίμνη|Λιμνη Καστρακίου]] που αποκατέστησε εν μέρει τις ομορφιές που καταστράφηκαν από την βίαια διατάραξη της φύσης. <br />
==Παραπομπές - Πηγές==
<references />
▲Οι περισσότεροι παλαιοί κάτοικοι μετανάστευσαν στο [[Αγρίνιο]] συνεχίζοντας κατα κανόνα τις αγροτικές ενασχολήσεις κυρίως με την καπνοκαλιέργεια. Λιγότεροι κατέληξαν στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια, μαζί με τους λίγους εναπομείναντες κατοίκους, ανοίγουν και άλλα λίγα σπίτια του χωριού, κυρίως σαββατοκύριακα, καλοκαίρια ή την εποχή μαζέματος της ελιάς, από γόνους της αναγκαστικής μετανάστευσης, που επισκεύασαν τα πατρικά τους σπίτια ή έκτισαν εξ' αρχής -εξοχικά πλέον- στον τόπο, που παραμένει όμορφος. <br><br>
▲Στα πόδια του οικισμού σήμερα απλώνεται η [[Λίμνη|Λιμνη Καστρακίου]] που αποκατέστησε εν μέρει τις ομορφιές που καταστράφηκαν από την βίαια διατάραξη της φύσης. Οι χαμένες αυτές ομορφιές των Μαλατεϊκων, οι χαμένες μνήμες, οι καταγεγραμμένες και μη αρχαιότητες και τα μνημεία που κατεστράφησαν, η συνακόλουθη βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, η βίαιη αλλαγή της γεωγραφίας του τόπου και εν τέλει η σημερινή -μάλλον καθολική- αμφισβήτηση της μέσω ''μεγάλων φραγμάτων'' ενεργειακής αξιοποίησης των ποταμών, όλα μαζί αποτελούν πτυχές από όσα συνέβησαν και όσα ακόμα σχεδιάζονται είς βάρος του [[Αχελώος|Αχελώου]] [http://www.eepf.gr/arthra/ektropiacheloou_f116.html|παραπομπή: Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης].
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Αιτωλοακαρνανίας]]
| |||