Μπέηδες της Μάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τη δεύτερη τουρκοκρατία του [[Μοριάς|Μοριά]] (από το [[1715]]), όπου η ατίθαση [[Μάνη]] περιέπεσε σε τουρκικό "έλεγχο". και την [[Ορλωφική επανάσταση]] που ακολούθησε ([[1770]]), ο τότε [[Σουλτάνος]] της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]] [[Αμπντούλ Χαμίτ Α΄]] αποφάσισε την υπό υψηλή κυριαρχία αυτονόμηση της [[Μάνη]]ς αναγνωρίζοντάς την ως Μπεηλίκι, και θέτοντάς την υπό την εποπτεία του εκάστοτε Καπουδάν πασά (= αρχιναυάρχου), προς έλεγχο και καταστολή της "μανιάτικης πειρατείας".<br>

Κατά την περίοδο αυτή Ηγεμόνες (Μπέηδες) αυτής αναδείχθηκαν οι παρακάτω κατά σχετικό πίνακα. άπαντεςΆπαντες είναι γηγενείς εκ των σημαντικότερων πατριών της Μανής<ref>Λεξικό Ηλίου τ.12ος, σ.927</ref>:

Γενικά οι Μπέηδες της Μάνης ήταν πρόσωπα ισχυρών κατά τόπων οικογενειών, ευρείας όμως αποδοχής, που απολάμβαναν εξαιρετικών τιμών τόσο στην περιοχή, όσο και εκτός αυτής. Σημαντικότεροι των παραπάνω ήταν ο Τζανήμπεης Γρηγοράκης, ο μακροβιότερος Μπέης, και ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης.