Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 118:
Το [[1962]], στις 16 Απριλίου γεννήθηκε και ο δεύτερος γιός του, ο Γκονσάλο <ref>http://www.independent.co.uk/news/obituaries/gabriel-garcia-marquez-author-and-journalist-who-led-the-south-american-literary-boom-and-won-the-9268559.html</ref>
Ταυτόγχρονα το ενδιαφέρον του για τον κινηματογράφο αυξάνεται - τόσο που σκέφτεται οτι ισως ο κινηματογράφος είναι η τέχνη με την οποία θα κατάφερνε να πει αυτά που ήθελε, και έτσι όπως τα ήθελε. Γνωρίζεται με την ομάδα των πρωτοπόρων κινηματογραφιστών του Μεξικού, συνεργάζεται μαζί τους και αποφασίζει να γράψει και ο ίδιος μερικά σενάρια. Αναλαμβάνει τη προσαρμογή για τον κινηματογράφο, μαζί με τον [[Κάρλος Φουέντες|Κάρλο Φουέντες]] του ''Χρυσού πετεινού'' ενός διηγήματος του [[Χουάν Ρούλφο]], ({{redwd|Juan Rulfo|Q200661}}). Η ταινία προβλήθηκε το [[1964]], αλλά δεν γνώρισε επιτυχία.
Στη συνέχεια διασκεύασε και το ''Πέδρο Πάραμο'' ένα ακόμα μυθιστόρημα του Ρούλφο, και παραχώρησε και τα δικαιώματα του διήγημάτους ''«Δεν υπάρχουν κλέφτες σε αυτήν την πόλη»'' (En este pueblo no hay ladrones)για να γυριστεί ταινία. Η ταινία βραβεύτηκε στο α' διαγωνισμό πειραματικού κινηματογράφου του Μεξικό, κερδίζοντας και το βραβείο διασκευασμένου σεναρίου. Στην ταινία μάλιστα εμφανίζεται και ο ίδιος ο Μάρκες στο ρόλο ενός ταμία κινηματογράφου.<ref>http://www.imdb.com/title/tt0059147/?ref_=nm_flmg_dr_17</ref>
Το [[1964]] γράφει το σενάριο, πρωτότυπο και αποκλειστικά δικό του, για την ταινία ''«Καιρός για να πεθάνεις»'' (Tiempo de morir)
το οποίο γυρίστηκε σε ταινία από τον Αρτούρο Ριπστάιν {{redwd|Arturo Ripstein|Q715461}} το [[1965]] και προβλήθηκε τον ίδιο χρόνο αλλά όχι με μεγάλη επιτυχία. <ref>http://www.imdb.com/title/tt0059803/?ref_=nm_flmg_wr_49</ref>. <br />
Τώρα είχε φτάσει η ώρα για να γράψει το αριστούργημά του, «Τα εκατό χρόνια μοναξιάς».
| |||