Γ΄ Ισλαμικός Εμφύλιος Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 3:
== Σφετερισμός του Γιαζίντ Γ΄ ==
[[File:Caliphate 750.jpg|thumb|right|250px|Χάρτης της εδεαφικής επέκτασης του χαλιφάτου ως το τέλος της δυναστείας των Ομεϋαδών]]
Ο εμφύλιος πόλεμος ξεκίνησε με την ανατροπή του [[Ουαλίντ Β΄]] (743-744), τον γιο του [[Γιαζίντ Β΄]] (720-724). Ο Ουαλίντ είχε οριστεί από τον πατέρα του ως ο διάδοχος του αδερφού του Γιαζίντ, [[Ισάμ ιμπν Αμπντ αλ-Μαλίκ|Ισάμ]] (724-743). Παρότι η άνοδός του στο θρόνο χαιρετίστηκε από τον πληθυσμό εξαιτίας της αντιδημοφιλίας του Ισάμ και της απόφασης του Ουαλίντ να αυξήσει τον μισθό του στρατού, η διάθεση γρήγορα άλλαξε. Ο Ουαλίντ φέρεται να ενδιαφερόταν περισσότερο για επίγειες απολαύσεις παρά για την θρησκεία, μια φήμη που μάλλον έχει βάση, αν κρίνει κανείς από την διακόσμηση των λεγόμενων «παλατιών της ερήμου» που αποδίδονται σε αυτόν.{{sfn|Hawting|2000|pp=90–91}} Αρκετά μέλη της ίδιας της δυναστείας των Ομεϋαδών αρνήθηκαν να αποδεχτούν την διαδοχή του, και αποξενώθηκαν ακόμα περισσότερο όταν ο Ουαλίντ όρισε τους δυο ανήλικους γιους του ως διαδόζους του και μαστίγωσε και φυλάκισε τον ξάδερφό του, [[Σουλαϊμάν ιμπν Ισάμ]], διακεκριμένο στρατηγό.{{sfn|Hawting|2000|pp=91–92}} Ο διωγμός που εξαπέλυσε κατά της αίρεσης
Τον Απρίλιο του 744, ο [[Γιαζίντ Γ΄]], γιος του [[Ουαλίντ Α΄]] (705-715), μπήκε στην πρωτεύουσα του χαλιφάτου [[Δαμασκός|Δαμασκό]], Οι υποστηρικτές του, με τη συμπαράσταση πολλών Καλμπιτών από την γύρω περιοχή, κατέλαβαν την πόλη και τον αναγόρευσαν χαλίφη. Ο Ουαλίντ Β΄, που έμενε σε ένα από τα παλάτια της ερήμου, κατέφυγε στο αλ-Μπάχρα, κοντά στην [[Παλμύρα]]. Εκεί συγκέντρωσε μια μικρή δύναμη από πιστούς Καλμπίτες και Καϊσίτες από τη [[Χομς]], αλλά όταν ο πολύ μεγαλύτερος στρατός του Γιαζίντ, υπό τον [[Αμπντ αλ-Αζίζ ιμπν αλ-Χατζάτζ ιμπν Αμπντ αλ-Μαλίκ]], έφτασε στην Παλμύρα, οι περισσότεροι οπαδοί του Ουαλίντ τον εγκατέλειψαν. Ο έκπτωτος χαλίφης εκτελέστηκε, και το κομμένο του κεφάλι στάλθηκε στη Δαμασκό.{{sfn|Hawting|2000|pp=93–94}} Ο φόνος του οδήγησε σε μια εξέγερση των Καϊσιτών της Χομς, υπό τον [[Αμπού Μουχάμαντ αλ-Σουφιανί]], μέλος του Σουφιανιτικού κλάδου των Ομεϋαδών, αλλά η προέλασή του κατά της Δαμασκού ανακόπηκε αποφασηστικά από τον Σουλαϊμάν ιμπν Ισάμ, που είχε αφεθεί ελεύθερος. Ο Αμπού Μουχάμαντ φυλακίστηκε στην Δαμασκό, μαζί με τους γιους του Ουαλίντ Β΄.{{sfn|Hawting|2000|p=94}}
|