Ερρίκος Ε΄, κόμης του Λουξεμβούργου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Ερρίκος Ε΄, κόμης του Λουξεμβούργου''' ή '''Ερρίκος ο ξανθός''' ή '''Ερρίκος ο Μέγας''' ([[1216]] - [[24 Δεκεμβρίου]]/[[1281]]) ήταν κόμης του Αρλόν ([[1226]] - [[1281]]), λόρδοςκύριος του ΛινίΛινύ ([[1240]] - [[1281]]), κόμης του Λουξεμβούργου και του Λαρός ([[1247]] - [[1281]]) και μαγδράβοςμαργράβος του Ναμύρ ([[1256]] - [[1264]]) ως Ερρίκος Γ', γιος και διάδοχος του [[Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ]] και της ΕρμεσίνδηςΕρμεζίνδης του Λουξεμβούργου, <ref>Gade 1951, p. 96.</ref> με τον θάνατο του πατέρα του (1226) κληρονόμησε την κομητεία του Αρλόν. Ο Ερρίκος παντρεύτηκενυμφεύτηκε την Μαργαρίτα του Μπαρ (1240) κόρη του Ερρίκου Β' του Μπαρ και της Φιλίππης του ΝτρέΝτρε δισέγγονηςδισεγγονής του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΣΤ΄ του Παχύ]],. σανΩαν προίκα πήρεέλαβε την περιοχή του Λινί -αν -Μπαρ, αλλά υπό τον όρο να είναι υποτελής του κόμητοςκόμη του Μπαρ. <ref>Gade 1951, p. 96.</ref>
Ο Ερρίκος έδωσε όρκο υποτέλειας στον [[Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας|Θεοβάλδο Β΄ της Ναβάρρας]] υπό την ιδιότηταιδιότητά του ως κόμηςκόμη της Καμπανίας,. οΟ κουνιάδος του Ερρίκου, ο Θεοβάλδος Β' του Μπαρ εκμεταλλεύτηκε την σύγκρουση, που ξέσπασε ανάμεσα στον [[Φρειδερίκος Γ΄ της Λωρραίνης|Φρειδερίκο Γ' της Λωρραίνης]] και τους επισκόπους του Μέτς,Μετς· ο Ερρίκος έγινε οπαδός του δούκα και ο Θεοβάλδος του επισκόπου. Στην μάχη του Πρενί στις 14 Σεπτεμβρίου/ 1266 ο Ερρίκος Ε' συνελήφθη αιχμάλωτος, <ref>Gade 1951, p. 98.</ref>. στιςΣτις 8 Σεπτεμβρίου/1268 την διαφορά μεταξύ τους ανέλαβε να λύσει ως διαιτητής ο βασιλιάς της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Θ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος Θ΄ ο Άγιος]], της Γαλλίας: ο Ερρίκος Ε΄ ελευθερώθηκε και πήρε ξανά στην κατοχή του το ΛινίΛινύ υπό τον όρο ξανά να είναι ξανά υποτελής του κόμητοςκόμη του Μπαρ. <ref>Gade 1951, p. 99.</ref>
 
 
==Βιογραφία==
Ήταν ο τρίτος γιος του [[Βάλεραν Γ΄ του Λίμπουργκ|Βάλεραν Γ΄]] κόμη του ΛίμπουργκΛίμπουρκ & Αρλόν και της Ερμεζίνντας των Ναμύρ, κόρης και κληρονόμου του [[Ερρίκος Δ΄ του Λουξεμβούργου|Ερρίκου Δ΄]] κόμη του Λουξεμβούργου & (ως Ερρίκος Α΄) του Ναμύρ{{sfn|Gade|1951|p=96}}.
 
To 1226 απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε ο πρωτότοκος αδελφός του [[Ερρίκος Δ΄ του Λίμπουργκ|Ερρίκος Δ΄]] στο Λίμπουργκ και ο Ερρίκος Ε΄ στο Αρλόν. Το 1240 νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Μονμπελιάρ κυρία του Λινύ-αν-Μπαρρουά{{sfn|Gade|1951|p=96}}. To Λινύ δόθηκε προίκα στη Μαργαρίτα με τον όρο να είναι φεουδαλικά υποτελές στον κόμη του Μπαρ (που ήταν ο πατέρας της){{sfn|Gade|1951|p=96}}. Αλλά ο Ερρίκος Ε΄ περιφρόνησε τον όρο και έγινε υποτελής του [[Θεοβάλδος Β΄ της Ναβάρρας|Θεοβάλδου Β΄ Μπλουά]] κόμη της Καμπανίας.
Γραμμή 17:
==Μαγδράβος του Ναμύρ==
 
Με τον θάνατο της μητέρας του ΕρμεσίνδηςΕρμεζίνδης του Λουξεμβούργου ο Ερρίκος Ε' κληρονόμησε τις περιοχές του Λουξεμβούργου και του Λαρός (1247).
Το 1256 ο Ερρίκος κυρίευσε το Ναμύρ, το οποίο βρισκόταν υπό την κατοχή του τελευταίου [[Λατινική Αυτοκρατορία|Λατίνου Αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης]] [[Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουίνου του Β']] και έγινε μαγδράβοςμαργράβος του Ναμύρ (1256 - 1264). Ο Βαλδουίνος Β' πούλησεπώλησε τα δικαιώματαδικαιώματά του στο [[Ναμύρ]] στον ξάδελφοεξάδελφό του [[Γκυ, κόμης της Φλάνδρας|Γκυ, κόμη της Φλάνδρας]] ο οποίος με στρατιωτική δύναμη ανακατέλαβε το Ναμύρ από τον Ερρίκο Ε΄ (1264),. οιΟι δυο πλευρές αργότερα συμφιλιώθηκαν και ο Γκυ παντρεύτηκενυμφεύτηκε την κόρη τουτού Ερρίκου Ε', την Ισαβέλλα.
Ο Ερρίκος Ε' συμμετείχε στην [[Η΄ Σταυροφορία]] μαζί με τον πρίγκηπα [[Εδουάρδος Α΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο]] πρίγκιπα της Αγγλίας,]]. επέστρεψεΕπέστρεψε με τον στρατό του, αφού έκλεισαν ειρήνη με τον Μαμελούκο σουλτάνο. <ref>Gade 1951, p. 100.</ref>
 
==Οικογένεια==