Μυθιστόρημα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Απόσπασμα|(μυθιστόρημα είναι) '''«Η μεγάλη μορφή της πεζογραφίας, όπου ο συγγραφέας, δια μέσου πειραματικών "εγώ" (προσώπων) εξετάζει εξαντλητικά τα μεγάλα θέματα της ύπαρξης»'''.|Μίλαν Κούντερα}} <ref>http://www.erotas-thanatos.com/mythistorima/</ref>

 

Το μυθιστόρημα μπορεί να εκτείνεται σ` ολόκληρο βιβλίο και εξιστορεί τη ζωή και τις περιπέτειες ενός ανθρώπου ή μιας ομάδας ανθρώπων, με κεντρικό ήρωα και πλοκή. Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι μυθιστορημάτων: το αισθηματικό, το ψυχολογικό και το κοινωνικό. Το αρχαιότερο στη διεθνή λογοτεχνία είναι ένα αιγυπτιακό, σε πάπυρο του 2000 π.Χ. περίπου, όπου οι τρεις γιοι του Χέοπα διηγούνται γεγονότα του 3000 π.Χ. Στην Ινδία το μυθιστόρημα εμφανίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. ενώ στην Ελλάδα τον 1ο αιώνα π.Χ. με το έργο του Νίνου, που απόσπασμά του βρέθηκε σε πάπυρο κατά το 1893, και τα ''Ερωτικά παθήματα'' του Παρθενίου του Νικαέα, που διασώζονται. Το 2ο αι. μ.Χ. γράφουν μυθιστορήματα ο [[Χαρίτων ο Αφροδισιεύς|Χαρίτωνας]] από την Καρία, ο [[Ξενοφών ο Εφέσιος]], ο [[Αχιλλεύς Τάτιος]], ο [[Λόγγος]] (''Τα κατά Δάφνιν και Χλόην'') και τον 4ο αι. μ.Χ. ο [[Ηλιόδωρος ο Εμεσηνός|Ηλιόδωρος]].