Κάρολος Φαβιέρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Κάρολος Φαβιέρος σπούδασε στην [[Πολυτεχνική Σχολή του Παρισιού]] και συμμετείχε στους [[Ναπολεόντειοι Πόλεμοι|Ναπολεόντειους Πολέμους]] και το [[1807]] διακρίθηκε στην μάχη του Εϋλώ. Σε ηλικία 30 ετών ήταν συνταγματάρχης, είχε τιμηθεί με τον ''Ταξιάρχη της Λεγεώνας της Τιμής'' και είχε πάρει τον τίτλο του βαρόνου. Το [[1809]] στάλθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] και το [[1810]] στην [[Περσία]] για να οργανώσει τον περσικό στρατό. Μετά την [[παλινόρθωση των Βουρβόνων]], αποτάχθηκε, όπως και οι περισσότεροι αξιωματικοί του [[Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης|Ναπολέοντα Α΄]] και το [[1882]] κατέφυγε στην [[Αγγλία]]<ref name=":0" />. Το [[1824]] ήρθε Ελλάδα και αποβιβάστηκε στο [[Πύλος|Ναυαρίνο]] για να βοηθήσει την επανάσταση με το ψευδώνυμο Μπορέλ ''(De Borel)'' και ''«με τη σκέψη να ιδρύσει αγροτική και βιομηχανική αποικία για τους εξόριστους συναδέλφους του»'', Γάλλους και Ιταλούς βοναπαρτιστές, οι οποίοι είχαν καταφύγει στην [[Ισπανία]] και [[Αγγλία]]<ref name=":1" />. Επέστρεψε στην Αγγλία όπου συγκέντρωσε εθελοντές και το [[1825]] γύρισε ξανά στην Ελλάδα και στις 30 Ιουλίου ανέλαβε την διοίκηση του τέταρτου τακτικού στρατού στο [[Ναύπλιο]]<ref name=":0" /><ref name=":1">{{Cite web|url=https://argolikivivliothiki.gr/2009/03/06/%cf%86%ce%b1%ce%b2%ce%b9%ce%ad%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%ba%ce%ac%cf%81%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%82-1783-1855/|title=Φαβιέρος Κάρολος (1782-1855)|date=2009-03-06|website=ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ|accessdate=2017-08-06}}</ref>.