Ιωάννης Α΄ της Βηρυτού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

άρχοντας της Βηρυτού, αντιβασιλέας της Ιερουσαλήμ και της Κύπρου
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Νέα σελίδα: Ο '''Ιωάννης Α΄''' o ''παλαιός'', γαλλ. Jean I le vieux (π. 1179 - 1236) από τον Οίκος του Ιμπελέν|Οίκο του Ιμπελέν...
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 18:59, 7 Απριλίου 2018

Ο Ιωάννης Α΄ o παλαιός, γαλλ. Jean I le vieux (π. 1179 - 1236) από τον Οίκο του Ιμπελέν ήταν κύριος της Βηρυτού, ένας ισχυρός σταυροφόρος ευγενής του 13ου αι. και από τους πιο γνωστούς του με επιρροή Οίκου των Ιμπελέν. Εγγονός του ήταν ο Ιωάννης Β΄ ο νεότερος, κύριος της Βηρυτού.

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Μπαλιάν κυρίου του Ιμπελέν και της Μαρίας Κομνηνής, κόρης του Ανδρονίκου Κομνηνού. Η μητέρα του ήταν χήρα του Αμαλρίκ Α΄ των Ανζού της Ιερουσαλήμ.

Είχε στενούς δεσμούς με τους ευγενείς της Κύπρου και της Ιερουσαλήμ, ως ετεροθαλής αδελφός της Ισαβέλλας Α΄ των Ανζού της Ιερουσαλήμ (κόρης της Μαρίας Κομνηνής και του Αμαλρίκ Α΄). Ήδη πριν τα 20 έτη του ορίστηκε κοντόσταυλος της Ιερουσαλήμ και λίγα έτη μετά έγινε κύριος της Βηρυτού. Εκεί έκτισε πάλι την πόλη μετά την κατάκτηση του Σαλαντίν και ίδρυσε το μεγάλο ανάκτορο των Ιμπελέν. Έγινε αντιβασιλιάς (1205-10) κατά την ανηλικιότητα της πρώτης κόρης της Ιαβέλλας, Μαρία των Μονφερρά της Ιερουσαλήμ. Η δεύτερη κόρη της Ισαβέλλας, η Αλίκη παντρεύτηκε τον Ερρίκος Α΄ των Λουζινιάν της Κύπρου και ο Ιωάννης έγινε αντιβασιλιάς ως την ενηλικίωσή του (1228-32)· αντέδρασε στον Φρειδερίκο Β΄ της Γερμανίας, όταν αυτός θέλησε την επέκταση της δύναμής του στη Κύπρο.

Ήταν άνδρας με αρχές και οι βαρόνοι προσέβλεπαν σε αυτόν ως τον φυσικό ηγέτη των Χριστιανών των Αγίων Τόπων.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε πρώτα το 1201/02 την Ελβίς του Νεπίν και είχε πέντε γιους, που απεβίωσαν πριν τη μητέρα τους.

Το 1207 ο Ιωάννης έκανε δεύτερο γάμο με την Μελιζέντε/Μελισσάνθη κυρία του Αρσούφ και είχε τέκνα:

  • Μπαλιάν απεβ. 1247, κύριος της Βηρυτού.
  • Ιωάννης π. 1211-1258, κύριος του Αρσούφ.
  • Ούγος π. 1213-1238 ο δυνατός, όμηρος στην Αυλή του Φρειδερίκου Β΄.
  • Βαλδουίνος απεβ. 1267, σενεσάλης της Κύπρου.
  • Γκυ 1215/18-1255, κοντόσταυλος της Κύπρου.
  • Ισαβέλλα, έγινε μοναχή.

Πηγές

  • Edbury, Peter W. (1997). John of Ibelin and the Kingdom of Jerusalem. Boydell Press. ISBN 0851157033.
  • J.L. La Monte, "John of Ibelin. The Old Lord of Beirut, 1177-1236." Byzantion, xii, 1947.
  • Riley-Smith, Jonathan (1973). The Feudal Nobility and the Kingdom of Jerusalem, 1174-1277. MacMillan Press.
  • Joshua Prawer, "Crusader Nobility and the Feudal System" in Crusader institutions, Clarendon Press, Oxford, 1980, pp. 20–45.
 
 
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα John of Ibelin, the Old Lord of Beirut της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).