Ο '''''δικαιοδότης''''' ("αυτός ο οποίος εφαρμόζειδίνει/μοιράζει το δίκαιο") ήταν [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινό]] δικαστικό αξίωμα, η ύπαρξη του οποίου αναφέρεται κατά την διάρκεια της περιόδου μεταξύ του 11ου-12ου αιώνα.
Το συγκεκριμένο αξίωμα υφίστατο, ήδη, από την Αρχαιότητα υπό την μη εξειδικευμένη έννοια "αυτού ο οποίος εφαρμόζειδιανέμει το δίκαιο".{{sfn|ODB|loc="Dikaiodotes" (A. Kazhdan), p. 624}} Το συγκεκριμένο αξίωμα πιθανώς να έλαβε εξειδικευμένη έννοια κατά την διάρκεια της περιόδου βασιλείας του [[Αλέξιος Α΄ Κομνηνός|Αλέξιου Α΄ Κομνηνού]]: το 1094, ο ''δικαιοδότης'' αναφέρεται ως ξεχωριστό αξίωμα, ενώ προέδρευε ενός εκ των κυριότερων δικαστηρίων της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινής Αυτοκρατορίας]], το οποίο ευρισκόταν στην [[Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]]. Οι ακριβείς αρμοδιότητές του παραμένουν άγνωστες, ωστόσο το συγκεκριμένο αξίωμα ήταν εκ των σημαντικότερων εντός της δημόσιας διοίκησης κατά την διάρκεια της ύπαρξής του. Οι κάτοχοί του, συνήθως, το είχαν παράλληλα με άλλα αξιώματα, συμπεριλαμβανομένης της σημαντικής θέσης του ''[[κανίκλειος|κανίκλειου]]'' (φύλακα της αυτοκρατορικής μελάνης). Ο τελευταίος κάτοχός του, ο ''[[σεβαστός]]'' [[Μιχαήλ Βελισσαριώτης]], αναφέρεται το 1197.{{sfn|ODB|loc="Dikaiodotes" (A. Kazhdan), p. 624}}
