Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967''' ήταν η πρώτη κυβέρνηση που προέκυψε από το [[Πραξικόπημαπραξικόπημα της 21ης Απριλίου]] της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας των Συνταγματαρχών]], που ανέτρεψε την [[Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1967|Κυβέρνησηκυβέρνηση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου]].

Η Κυβέρνησηκυβέρνηση Κανελλόπουλου είχε αρχίσει τη θητεία της στις 3 Απριλίου και, αδυνατώντας να εξασφαλίσει πλειοψηφία στη [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλή]], προκήρυξε εκλογές,<ref>Βλ. στο βιβλίο του καθηγητή {{cite book|last=Meynaud|first=Jean|title=Η βασιλική εκτροπή από τον κοινοβουλευτισμό του Ιουλίου του 1965|publisher=Μπάυρον|location=[Λονδίνο]|year=1969;|pages=146 κ.εξ|others=Μετάφραση-επιμέλεια: Π. Μερλόπουλος|authorlink=Ζαν Μεϋνώ}}</ref> μετά από μια περίπου διετία ανώμαλου κοινοβουλευτικό βίου, ο οποίος είχε διαταραχτεί μετά την κρίση του καλοκαιριού του 1965 ([[Αποστασία του 1965]]) και την εκτροπή από τον κοινοβουλευτισμό, με μια σειρά διορισμένων βασιλικών κυβερνήσεων.<ref>Βλ. αναλυτικά Meynaud (1969;), passim.</ref>

Στις [[21 Απριλίου]] [[1967]], και ενώ είχαν προκηρυχθεί εκλογές για την [[28 Μαΐου|28η Μαΐου]] 1967, ομάδα 29 επίορκων αξιωματικών υπό την ηγεσία του συνταγματάρχη [[Γεώργιος Παπαδόπουλος|Γεωργίου Παπαδόπουλου]] κατέλαβαν την εξουσία με το [[Πραξικόπημαπραξικόπημα της 21ης Απριλίου]]. Τις πρώτες πρωινές ώρες στις [[21 Απριλίου]] θέτοντας τα διαπιστευμένα όπλα και τους ευέλπιδες κατά της νόμιμης κυβέρνησης της χώρας και ουσιαστικά κατά του λαού κατέλαβαν επίκαιρα σημεία της πρωτεύουσας.

O [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|βασιλιάς Κωνσταντίνος]] την ίδια μέρα όρκισε την πρώτη χουντική κυβέρνηση, με πρωθυπουργό τον εισαγγελέα του [[Άρειος Πάγος|Αρείου Πάγου]] [[Κωνσταντίνος Κόλλιας|Κωνσταντίνο Κόλλια]]. Ο Κωνσταντίνος υποστήριξε αργότερα ότι υπήρξε δέσμιος, «αιχμάλωτος των χουντικών»,<ref>{{cite book|author=Βασιλεύς Κωνσταντίνος|title=Χωρίς τίτλο|pages=240-241|volume=B΄|publisher=Έκδοση εφ. ''[[Το Βήμα]]''|location=Αθήνα|year=2015|isbn=978-960-503-694-2|others=Συγγραφική αρωγή: Γιώργος Π. Μαλούχος}}</ref> χωρίς δυνατότητα δυναμικής αντίδρασης και εξαναγκάστηκε να ορκίσει την Κυβέρνησηκυβέρνηση των πραξικοπηματιών. Ισχυρίστηκε ότι οι πρωτεργάτες του πραξικοπήματος, Γεώργιος Παπαδόπουλος, [[Στυλιανός Παττακός]] και [[Νικόλαος Μακαρέζος]], όταν τον επισκέφτηκαν στα ανάκτορα του [[Τατόι|Τατοΐου]] απαίτησαν να ορκίσει κυβέρνηση της αρεσκείας τους και να νομιμοποιήσει την ανατροπή του πολιτεύματος.<ref>''Χωρίς τίτλο'', '''Β΄''', σελ. 240-241.</ref> Τον πίεζαν να ορίσει πρωθυπουργό τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου του [[ΓΕΣ]] (Α/ΓΕΣ) στρατηγό [[Γρηγόριος Σπαντιδάκης|Γρηγόριο Σπαντιδάκη]],<ref name=Kostantinos-253>''Χωρίς τίτλο'', '''Β΄''', σελ. 253.</ref> ο οποίος θεωρείοθεωρείτο άνθρωπος των Ανακτόρων, αλλά είχε τελικά συνταχθεί μαζί τους, ή επεδείκνυε -έστω, κατά τον Κωνσταντίνο- επαμφοτερίζουσα στάση, όχι ξεκάθαρη.<ref>''Χωρίς τίτλο'', '''Β΄''', σελ. 241.</ref> Τελικά, ο Κωνσταντίνος, σύμφωνα με τις μεταγενέστερες εξηγήσεις για τη στάση του, απέρριψε την υποψηφιότητα του Σπαντιδάκη και αντιπρότεινε τον έμπιστο του Παλατιού Κων. Κόλλια, εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Ήλπιζε -κατά τη διήγηγσή του πάντοτε- ότι έτσι «θα κέρδιζ[ε] χρόνο δίνοντας την ευκαιρία σε άλλες [μη πιστές στη Χούντα] αξιόμαχες μονάδες [των ενόπλων δυνάμεων] να αντιληφθούν ότι [ήταν] εναντίον του πραξικοπήματος».<ref name=Kostantinos-253/>

* [[Κωνσταντίνος Κόλλιας]] - Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου

* [[Γρηγόριος Σπαντιδάκης]] - Αντιπρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου και Υπουργός Εθνικής Αμύνης

* [[Γεώργιος Παπαδόπουλος]] - Υπουργός παρά τη Προεδρία της Κυβερνήσεως

* [[Νικόλαος Μακαρέζος]] - Υπουργός Συντονισμού

* [[Στυλιανός Παττακός]] - Υπουργός Εσωτερικών

* [[Παύλος Οικονόμου - Γκούρας]] - Υπουργός Εξωτερικών

* [[Λεωνίδας Ροζάκης]] - Υπουργός Δικαιοσύνης

* [[Κωνσταντίνος Καλαμποκιάς]] - Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

* [[Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος]] - Υπουργός Οικονομικών

* [[Γεώργιος Παπαδημητρακόπουλος]] - Υπουργός Εμπορίου

* [[Νικόλαος Οικονομόπουλος]] - Υπουργός Βιομηχανίας

* [[Παναγιώτης Τσαρούχης]] - Υπουργός Δημοσίων Έργων

* [[Παύλος Τοτόμης]] - Υπουργός Δημοσίας Τάξεως

* [[Ευστάθιος Πουλαντζάς]] - Υπουργός Κοινωνικής Προνοίας και Υγιεινής

* [[Αλέξανδρος Ματθαίου]] - Υπουργός Γεωργίας

* [[Αθανάσιος Αθανασίου (στρατιωτικός)|Αθανάσιος Αθανασίου]] - Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας

* [[Δημήτριος Οικονομόπουλος]] - Υπουργός Συγκοινωνιών

* [[Ιωάννης Ροδινός - Ορλάνδος]] - Υφυπουργός Συντονισμού

* [[Γεώργιος Ζωιτάκης]] - Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης

* [[Ιωάννης Τσαντίλας]] - Υπουργός Συγκοινωνιών

* [[Αλέξανδρος Λέκκας]] - Υπουργός Εργασίας

* [[Σπύρος Λιζάρδος]] - Υφυπουργός Οικονομικών

* [[Γεώργιος Γεωργακέλος]] - Υφυπουργός Εμπορίου

* [[Δημήτριος Πατίλης]] - Υπουργός Βορείου Ελλάδος

* [[Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου]] - Υφυπουργός παρά τω Υπουργείω Προεδρίας της Κυβερνήσεως

* [[Κωνσταντίνος Καλαμποκιάς]] - Υπουργός Δικαιοσύνης

* [[Θεοφύλακτος Παπακωνσταντίνου]] - Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

* [[Ιωάννης Ξυδόπουλος]] - Υπουργός Εργασίας

* [[Κωνσταντίνος Κυπραίος]] - Υφυπουργός Βιομηχανίας

* [[Σπυρίδων Λαμπίρης]] - Υφυπουργός Κοινωνικής Πρόνοιας

* [[Κωνσταντίνος Παπαδημητρίου]] - Υπουργός Δημοσίων Έργων

* [[Παναγιώτης Πιπινέλης]] - Υπουργός Εξωτερικών

* [[Δημήτριος Πουλέας]] - Υπουργός Εργασίας