Ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ latex fix
Amalgam (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 7:
*Συνεπώς το ηλεκτρομαγνητικό κύμα μεταφέρει ενέργεια στο χώρο.
 
== Μαθηματική περιγραφή ==
== Νόμοι της ηλεκτροδυναμικής ==
 
Σε περιοχές του χώρου όπου δεν υπάρχουν [[ηλεκτρικό φορτίο|φορτία]] ή [[ηλεκτρικό ρεύμα|ρεύματα]], οι [[εξισώσεις Μάξουελ|εξισώσεις του Μάξγουελ]] γράφονται ως
Παρακάτω θα συμβολίζουμε
:Την ένταση του ηλεκτρικού πεδίου ως <math>\vec E</math>
:Την ένταση του μαγνητικού πεδίου ως <math>\vec H</math>
:Την πόλωση ως <math>\vec P</math>
:Την μαγνήτιση ως <math>\vec M</math>
:Την πυκνότητα όγκου των ηλεκτρικών φορτίων ως <math>\rho</math>
:Την πυκνότητα ρεύματος ως <math>\vec j</math>
:Την ηλεκτρική μετατόπιση ως <math>\vec D</math>
:Την μαγνητική επαγωγή ως <math>\vec B</math>
:Την ηλεκτρική και μαγνητική διαπερατότητα του κενού ως <math>\epsilon_0</math> και <math>\mu_0</math> αντίστοιχα,ή για υλικά μέσα,απλά ως <math>\epsilon</math> και <math>\mu</math> αντίστοιχα.
 
:<math>\nabla \cdot \vec E=0</math>
Τηρώντας τους προηγούμενους συμβολισμούς οι τέσσερις εξισώσεις του Maxwell γράφονται:
 
:<math>\nabla\times\vec DE=-{\rho</math>partial \vec B\over \partial t}</math>
 
:<math>\nabla \cdot \vec B=0</math>
 
:<math>\nabla\times\vec EB=-\mu_0\epsilon_0{\partial \vec BE\over \partial t}</math>
 
όπου με <math>\vec E</math> συμβολίζεται η ένταση του [[ηλεκτρικό πεδίο|ηλεκτρικού πεδίου]], με <math>\vec H</math> η ένταση του [[μαγνητικό πεδίο|μαγνητικού πεδίου]], με <math>\vec B</math> η [[μαγνητική επαγωγή]] και με <math>\epsilon_0 \,</math> και <math>\mu_0 \,</math> η [[ηλεκτρική διαπερατότητα|ηλεκτρική]] και [[μαγνητική διαπερατότητα]] του κενού αντίστοιχα.
:<math>\nabla\times\vec H=\vec j +{\partial \vec D\over \partial t}</math>
 
Από αυτές τις τελευταίες εξισώσεις αυτές, και με κατάλληλη μαθηματική επεξεργασία και διαχωρισμόαποσύζευξη του ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου, προκύπτουν οι σχέσεις:
Άυτές οι εξισώσεις προβλέπουν τη ύπαρξη και διάδοση ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων.Κάτι τέτοιο γίνεται μαθηματικώς εμφανές με έυκολο τρόπο στην απλή περίπτωση ενός μη αγώγιμου και ισότροπου διηλεκτρικού,όπως είναι το γυαλί.Σε αυτή τη περίπτωση ισχύει:
 
:<math>\nabla^2\vec E-=\epsilonepsilon_0\mumu_0\frac{\partial^2 \vec B\over E}{\partial^2 t\^2}</math>
:'''ρ'''=0
:<math>\vec j=0</math>
:<math>\vec D=\epsilon\vec E</math>
:<math>\vec B=\mu\vec H</math>
 
:<math>\nabla^2\vec B=\epsilon_0\mu_0\frac{\partial^2 \vec B}{\partial t^2}</math>
Σε αυτή τη περίπτωση πια,οι εξισώσεις του Maxwell γράφονται ως εξής:
 
οι οποίες έχουν τη μορφή [[κυματική|κυματικής]] εξίσωσης, και περιγράφουν κύματα που κινούνται με ταχύτητα
:<math>\nabla\vec E=0</math>
 
:<math>u=\nablafrac{1}{\vec Bsqrt{\mu_0\epsilon_0}}=03,00\cdot 10^8</math>
 
τιμή που ισούται ακριβώς με την [[ταχύτητα του φωτός]]. Οι βασικοί νόμοι του [[ηλεκτρομαγνητισμός|ηλεκτρομαγνητισμού]] προβλέπουν δηλαδή την ύπαρξη κυμάτων που κινούνται με την ταχύτητα του φωτός. Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον ίδιο τον Μάξγουελ<ref>David J. Griffiths, ''Εισαγωγή στην ηλεκτροδυναμική ΙΙ'', Πανεπιστημιακές εκδόσεις Κρήτης.</ref>, ''είναι δύσκολο να αποφύγουμε το συμπέρασμα ότι το φως δεν είναι τίποτε άλλο παρά εγκάρσιοι κυματισμοί του ίδιου εκείνου μέσου που προκαλεί τα ηλεκτρικά και μαγνητικά φαινόμενα'', να δεχθούμε δηλαδή την ερμηνεία του φωτός ως ''ηλεκτρομαγνητικό κύμα''.
 
Στο εσωτερικό της ύλης, αλλά σε περιοχές όπου δεν υπάρχουν ''ελεύθερα'' φορτία ή ''ελεύθερα'' ρεύματα και με την υπόθεση ότι το υλικό είναι γραμμικό, ώστε να ισχύουν οι σχέσεις
 
:<math>\vec D = \epsilon \vec E</math>
 
:<math>\vec BH = \frac{1}{\mu}\vec HB</math>
 
οι σχέσεις του Μάξγουελ γίνονται
 
:<math>\nabla \cdot \vec jE=0</math>
 
:<math>\nabla\times\vec E=-{\partial \vec B\over \partial t}</math>
 
:<math>\nabla \timescdot \vec B=\mu\epsilon{\partial \vec E\over \partial t}0</math>
 
:<math>\nabla\times\vec HB=\vec j +mu_0\epsilon_0{\partial \vec DE\over \partial t}</math>.
 
Η μόνη διαφορά των τελευταίων σχέσεων με αυτών στο κενό, είναι ότι η ποσότητα <math>\mu_0\epsilon_0 \,</math> έχει αντικατασταθεί από το <math>\mu\epsilon \,</math>. Συνεπώς, σε ένα γραμμικό ομογενές υλικό τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα διαδίδονται με ταχύτητα
 
:<math>u=\frac{1}{\sqrt{\mu\epsilon}}</math>
 
που είναι πάντα μικρότερη από αυτή του φωτός.
Από αυτές τις τελευταίες εξισώσεις με κατάλληλη μαθηματική επεξεργασία και διαχωρισμό του ηλεκτρικού και μαγνητικού πεδίου προκύπτουν οι σχέσεις:
 
==Παραπομπές==
:<math>\nabla^2\vec E-\epsilon\mu\{\partial^2\vec B\over \partial^2 t\}</math>
<references/>
 
[[Κατηγορία: Ηλεκτρομαγνητισμός]]