Ναζισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
το τμήμα που αφαιρέθηκε τεκμηριώνεται από αυτήν την πηγή https://pnevmantilogias.files.wordpress.com/2013/07/nazismos-kai-ergatiki-taxi.pdf η οποία σε καμία περίπτωση δεν είναι αξιόπιστη. Πρόκειται για τον λόγο ενός ιταλού κομμουνιστή σε ένα εργατικό συνέδριο. Τα υπόλοιπα τμήματα απλά μετακινήθηκαν δεν αφαιρέθηκαν Ετικέτα: Αναίρεση |
|||
Γραμμή 62:
«''Ο σοσιαλισμός είναι η επιστήμη που έχει ως κύριο μέλημά της το κοινό καλό. Ο σοσιαλισμός δεν είναι ίδιος με τον κομμουνισμό. Ο μαρξισμός δεν είναι σοσιαλισμός. Οι μαρξιστές οικειοποιήθηκαν τον όρο διαστρεβλώνοντας τη σημασία του. Εγώ θα δώσω τον σοσιαλισμό πίσω στους σοσιαλιστές. Ο σοσιαλισμός είναι ένας παλαιός, άριος και γερμανικός θεσμός. Οι πρόγονοί μας ζούσαν σε ορισμένα εδάφη και καλλιεργούσαν την ιδέα του κοινού καλού. Ο μαρξισμός δεν μπορεί να θεωρείται σοσιαλισμός. Αντίθετα με τον μαρξισμό, ο σοσιαλισμός δεν απορρίπτει την ιδιωτική περιουσία. Αντίθετα με τον μαρξισμό, δεν καταργεί την προσωπικότητα του ατόμου. Αντίθετα με τον μαρξισμό, ο σοσιαλισμός είναι πατριωτικός. Θα μπορούσαμε να έχουμε βαπτίσει το κόμμα μας Φιλελεύθερο Κόμμα, αποφασίσαμε όμως να ονομαστούμε εθνικοσοσιαλιστές. Δεν είμαστε διεθνιστές· ο δικός μας σοσιαλισμός είναι εθνικός. Απαιτούμε από το κράτος να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των παραγωγικών τάξεων με γνώμονα τη φυλετική αλληλεγγύη. Για μας κράτος και φυλή είναι το ίδιο πράγμα''».
Στη ριζοσπαστική του μορφή, της οποίας χαρακτηριστικοί φορείς ήταν οι αδελφοί
Ο οικονομικός ναζισμός συνδυάζει το κεφάλαιο και την εργασία, με κρατικό έλεγχο, αποσκοπώντας στην ανάπτυξη της παραγωγής για την ευημερία της εργατικής και αγροτικής τάξης και κατά προέκταση του Έθνους και της φυλής. Το εθνικοσοσιαλιστικό σύστημα δεν καταργεί την ιδιωτική πρωτοβουλία και την ιδιοκτησία, όπως στην περίπτωση του κομμουνισμού. Στο αρχικό τους πρόγραμμα, οι Ναζί δήλωναν πως θα επιτρέπουν τη χρήση των ιδιωτικών κεφαλαίων μόνο για παραγωγικούς σκοπούς που θεωρητικά εξασφαλίζουν την οικονομική ανάπτυξη του κράτους, και την ευημερία της εργατικής τάξης, θεσπίζοντας αυστηρούς κανόνες και όρους σε συνεργασία των εργατών και κρατικών λειτουργών στα διοικητικά συμβούλια των ιδιωτικών εταιρειών. Μέρος των κερδών θα αναδιανεμόταν από τους κεφαλαιούχους στους εργάτες, ενώ θα τιμωρούνταν με φυλάκιση οι κερδοσκόποι<ref>Το οικονομικό πρόγραμμα του NSDAP, Εκδόσεις Εντελβάις, αυτούσιο κείμενο μεταφρασμένο στα Ελληνικά από το πρωτότυπο των Γερμανικών εκδόσεων Eher Verlag (1932), σελ. 64-69.</ref><ref>[http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=27169 Η εθνικοσοσιαλιστική οικονομία protagon.gr].</ref><ref>Γιόζεφ Γκαίμπελς, ''Ερωτήσεις και απαντήσεις για τον Εθνικοσοσιαλισμό'', Εκδοτικός οίκος Έντελβαϊς.</ref>. Με αυτόν το τρόπο ο ναζισμός υποστήριζε πώς θα εξασφάλιζε την πλήρη και άμεση συνεργασία των τάξεων (κεφαλαιούχοι-εργάτες) και ουσιαστικά θα καταργούσε την [[πάλη των τάξεων]], που είναι κατά τον εθνικοσοσιαλισμό, η αιτία της οικονομικής και κοινωνικής κατάπτωσης του έθνους. Οι ριζοσπάστες ναζιστές ήταν, επίσης, [[Ιδεαλισμός|ιδεαλιστές]], απορρίπτοντας τον υλισμό που καλλιεργεί ο καπιταλισμός και ο κομμουνισμός, διότι κατ' αυτούς η επιθυμία για πλούτο και κέρδος αντιτίθεται στο όραμα της εθνικής και φυλετικής αναγέννησης.
| |||