Ναζιστική Γερμανία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 128:
Το ναζιστικό καθεστώς είναι πλέον μια στυγνή αντισημιτική, αντιφιλελεύθερη, αντικομμουνιστική δικτατορία. Έχοντας το πρόσχημα του κοινοβουλευτισμού με εξασφαλισμένη πλειοψηφία στο [[Ράιχσταγκ]], είναι σε θέση να ψηφίζει ολοσχερώς αντιδημοκρατικούς νόμους. Σύμφωνα με τον [[Ουίλιαμ Σίρερ]], μέσα στον πρώτο χρόνο διακυβέρνησής του, το ναζιστικό κόμμα - και ο Χίτλερ προσωπικά - έχει να επιδείξει "επιτεύγματα" χωρίς ιστορικό προηγούμενο: Κατάφερε να καταργήσει τη [[Δημοκρατία της Βαϊμάρης]], να εγκαθιδρύσει στυγνή δικτατορία, στα πλαίσια της οποίας καταργούνται οι ατομικές ελευθερίες, η ελευθερία του Τύπου, η ύπαρξη άλλων πολιτικών κομμάτων πλην του Εθνικοσοσιαλιστικού, η ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, οι τοπικές κυβερνήσεις των ως τότε ομοσπονδιακών κρατιδίων, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και τα δικαιώματα των εβραϊκής καταγωγής πολιτών τόσο στη δημόσια όσο και στην ιδιωτική ζωή τους, ενώ γίνονται δραστικές παρεμβάσεις στην εκπαίδευση, την πολιτική, πολιτιστική και οικονομική ζωή του Γερμανού πολίτη.<ref>William Shirer,''The Rise and Fall of the 3rd Reich'', Νέα Υόρκη, 1961, σελ. 189</ref>
 
Στις [[27 Φεβρουαρίου]] [[1933]] ξεσπά πυρκαγιά στο [[Ράιχσταγκ]]. Ο νεαρός [[Ολλανδία|Ολλανδός]] [[κομμουνισμός|κομμουνιστής]] [[Μαρίνους φαν ντερ Λούμπε]] (Marinus van der Lubbe) συλλαμβάνεται στο εσωτερικό του πυρπολημένου κτηρίου<ref>. Αργότερα θα αποκαλυφθεί (με ορισμένες επιφυλάξεις) ότι ο "εμπρησμός" αυτός επινοήθηκε και εκτελέστηκε από τον [[Γιόζεφ Γκέμπελς]] και την συνδρομή του [[Χέρμαν Γκέρινγκ]], όπως αναφέρει ο Ουίλιαμ Σίρερ στο έργο του "Η άνοδος και η πτώση του Γ΄ Ράιχ".</ref>. Οι Ναζί έχουν το πρόσχημα που τους χρειάζεται: Αποδίδουν τον εμπρησμό στους κομμουνιστές και την ίδια νύκτα συλλαμβάνονται περίπου 4.000 μέλη και υποστηρικτές τους, οι οποίοι μεταφέρονται στο [[στρατόπεδα συγκέντρωσης|στρατόπεδο συγκέντρωσης]] του [[στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου|Νταχάου]]. Εξαιρέσεις δεν γίνονται ούτε σε γυναίκες ούτε σε εφήβους. Ο Χίτλερ πέτυχε να εξουδετερώσει με ένα κτύπημα έναν από τους πιο μαχητικούς (και μισητούς του) αντιπάλους, αλλά δεν περιορίστηκε σε αυτό: Έχοντας πλέον απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, καταφέρνει να ψηφίσει αρχικά το διάταγμα με το οποίο καταργεί, μεταξύ άλλων, και το θεμελιωδέστερο των ανθρώπινων δικαιωμάτων, το [[Habeas Corpus]]. Αυτό το διάταγμα έγινε γνωστό ως "[[Διάταγμα του εμπρησμού του Ράιχσταγκ|Διάταγμα του εμπρησμού του Κοινοβουλίου]]". Ακολουθεί έναο [[Εξουσιοδοτικός Νόμος του 1933|Εξουσιοδοτικός άλλοΝόμος]], με το οποίο ο Χίτλερ δίνει στον εαυτό του την απόλυτη εξουσία πάνω σε όλα τα κρατικά θέματα.Ο Αυτόνόμος ψηφίζεται στο Κοινοβούλιο με 444 ψήφους υπέρ και μόνο 94 κατά - αυτές των [[Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας|σοσιαλδημοκρατών]] που έχουν απομείνει (Μάρτιος 1933).
 
[[Αρχείο:Bundesarchiv Bild 102-14886, Kurt Daluege, Heinrich Himmler, Ernst Röhm.jpg|right|thumb|200px|Από αριστερά: Κουρτ Νταλύγκε, Χάινριχ Χίμλερ, Ερνστ Ρεμ. Αύγουστος 1933]]