Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 134:
 
== Διάσκεψη Ειρήνης, τερματισμός του πολέμου και άλυτα προβλήματα ==
[[File:Balkan 1912.svg|thumb|right|Τα κράτη των Βαλκανίων πριν τον Α' Βαλκανικό πόλεμο]]
 
[[File:PosicionesPrimeraGuerraBalcánica.svg|thumb|right|Τα κράτη των Βαλκανίων τον Απρίλιο του 1913]]
[[File:Rival territorial claims after the First Balkan War.png|thumb|right|Χάρτης με τις αλληλοσυγκρουόμενες εδαφικές διεκδικήσεις των βαλκανικών κρατών κατά τη Διάσκεψη του Λονδίνου]]
Οι προστριβές ανάμεσα στα μέλη του Βαλκανικού Συνασπισμού, σχετικά με την οριστική διανομή των εδαφών της ευρωπαϊκής Τουρκίας, εμφανίστηκαν με την ραγδαία προέλαση των στρατευμάτων του Συνασπισμού προς την Μακεδονία. Η Βουλγαρία, που είχε επικεντρώσει τις δυνάμεις της και προς την Θράκη, διεκδικούσε και στην Μακεδονία εδάφη τα οποία είχε καταλάβει ήδη ο ελληνικός στρατός και, σύμφωνα με βουλγαροσερβική συνθήκη, εδάφη που είχαν περιέλθει στην κατοχή της Σερβίας.
 
Γραμμή 147:
Ωστόσο στις 29 Ιανουαρίου, η νέα κυβέρνηση της Κωνσταντινούπολης ζήτησε εκ νέου την μεσολάβηση των Μεγάλων Δυνάμεων. Αυτές απαίτησαν από τους εμπόλεμους να αποδεχτούν την άνευ όρων μεσολάβησή τους για την σύνταξη του κειμένου της συνθήκης ειρήνης. Η Τουρκία φυσικά δέχτηκε αμέσως, διότι η κατάσταση είχε επιδεινωθεί γι’ αυτήν σε όλα τα μέτωπα. Οι Μεγ. Δυνάμεις δεν έσπευσαν να αναγνωρίσουν το γεγονός της κατάληψης της Θεσσαλονίκης από τον ελληνικό στρατό, για λόγους που σχετίζονται με τα δικά τους συμφέροντα. Το ίδιο έκανε και μερίδα των Εβραίων της πόλης οι οποίοι οραματίζονταν μια αυτόνομη Θεσσαλονίκη υπό ισραηλιτική διοίκηση. Οι Γερμανοί και οι Αυστριακοί ήταν υπέρ της διεθνοποίησης της πόλης.
=== Συνθήκη του Λονδίνου ===
[[Αρχείο:Α' Βαλκανικός Πόλεμος.SVG|thumb|right|220px|Τα βαλκανικά κράτη μετά τον Α´ Βαλκανικό Πόλεμο]]
{{Κύριο|Συνθήκη του Λονδίνου (1913)}}