Αδριανούπολη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 64:
Η Αδριανούπολη καταλήφθηκε για λίγο από τα αυτοκρατορικά Ρωσικά στρατεύματα το 1829 κατά την [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική Επανάσταση]], οπότε και υπογράφηκε η [[Συνθήκη της Αδριανούπολης]], με την οποία για πρώτη φορά οι Τούρκοι αναγνώριζαν την ύπαρξη ελληνικού [[κράτος κατ΄ εντολή|κράτους κατ' εντολή]] και το 1878 κατά το [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1877-1878)|Ρωσοτουρκικό Πόλεμο του 1877-1878]]. Η πόλη επλήγη από μια πυρκαγιά το 1905. Τότε είχε περίπου 80.000 κατοίκους, από τους οποίους 30.000 ήταν Μουσουλμάνοι (Τούρκοι και μερικοί Αλβανοί, [[Ρομά]] και [[Τσερκέζοι]]), 22.000 Ελληνες, 10.000 Βούλγαροι, 4.000 Αρμένιοι, 12.000 Εβραίοι και 2.000 ακόμη πολίτες απροσδιόριστης εθνοτικής και θρησκευτικής προέλευσης.
Η Αδριανούπολη ήταν ζωτικής σημασίας οχυρό για την υπεράσπιση της Οθωμανικής Κωνσταντινούπολης και [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικής Θράκης]] κατά τους [[Βαλκανικοί πόλεμοι|Βαλκανικούς Πολέμους]] 1912–13. Καταλήφθηκε για λίγο από τους Βουλγάρους το 1913 μετά από [[Πολιορκία της Ανδριανούπολης|πεντάμηνη πολιορκία]]. Η Οθωμανική αυτοκρατορία ωστόσο την ανακατέλαβε αμέσως μόλις άρχισε ο [[Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος]].
Είχε καταληφθεί από τους Ελληνες μεταξύ της [[Συνθήκη των Σεβρών|Συνθήκης των Σεβρών]] το 1920 και του τέλους της [[Μικρασιατική εκστρατεία|Μικρασιατικής Εκστρατείας]] το 1922. Την ίδια εποχή αποχώρησε, σύμφωνα με τους όρους της [[Συνθήκη της Λωζάνης|Συνθήκης της Λωζάνης]] και ο ελληνικός πληθυσμός της Αδριανούπολης (30.000 κάτ.) και κατέφυγε στην Ελλάδα.<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, όπ.π</ref>
| |||