Γεώργιος Χατζανέστης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
Αποτέλεσμα αυτής της πολύ αυστηρής συμπεριφοράς του ήταν η εναντίον του εκδήλωση στάσης στη Μεραρχία του, με κίνδυνο διάλυσής της. Συνέπεια αυτού του γεγονότος ήταν η έκδοση σχετικής διαταγής μετάθεσης και η τοποθέτησή του στην θέση του διοικητή της 15ης μεραρχίας. Μη αποδεχόμενος όμως τη θέση αυτή, ζήτησε να τεθεί σε διαθεσιμότητα προκειμένου να μεταβεί στην [[Ελβετία]], αίτημα που έγινε αποδεκτό.
==Ανάκληση στην ενεργό υπηρεσία==
Επιστρέφοντας από την Ελβετία και αφού ανακλήθηκε στην ενεργό υπηρεσία το 1921, τον Απρίλιο του 1922 ανέλαβε Διοικητής της Στρατιάς [[Θράκη|Θράκης]] και τον Μάιο του 1922 Διοικητής της Στρατιάς της [[ΜικράΣτρατιά ΑσίαΜικράς Ασίας|Στρατιάς της Μικράς Ασίας]]. Αντιλαμβανόμενος τα μειονεκτήματα της πολύ εκτεταμένης διάταξης την οποία είχε η Στρατιά, προπαρασκεύασε τη σύμπτυξη του μετώπου σε μικρότερο μήκος. Πριν όμως προλάβει αυτή να ολοκληρωθεί, εκδηλώθηκε η μεγάλη τουρκική επίθεση του Αυγούστου του 1922. Κατά τη διάρκεια εκείνης της επίθεσης καθηλώθηκε στη [[Σμύρνη]] και τελικά δεν έπραξε τίποτε για τη συγκράτηση της άτακτης οπισθοχώρησης και την ανασυγκρότηση της υπ΄ αυτόν διοικούμενης Στρατιάς. Για το γεγονός αυτό κρίθηκε ένοχος από το επαναστατικό δικαστήριο των κινηματιών του 1922, στη λεγόμενη «[[η δίκη των έξι|δίκη των έξι]]» με αποτέλεσμα να καταδικαστεί σε θάνατο και να εκτελεστεί.
 
==Εκτέλεση και μετέπειτα δικαίωση==
Λίγα λεπτά πριν την εκτέλεσή του στις 15 Νοεμβρίου του 1922, όταν του διαβάστηκε το κείμενο της καθαίρεσης που έπρεπε να προηγηθεί της εκτέλεσης αφαίρεσε ο ίδιος από το πηλίκιό του το εθνόσημο και πέταξε αυτό και τις επωμίδες του στο έδαφος. Όταν του ζητήθηκε η τελευταία του επιθυμία, αρνούμενος να του δέσουν τα μάτια, αναφώνησε:<br />