Θωμάς Κομνηνός Δούκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Θωμάς Α΄ Κομνηνός Δούκας Άγγελος''' ([[1285]] - [[1318]])
Ο Θωμάς ήταν γιος και διάδοχος του [[Νικηφόρος Α΄ Κομνηνός Δούκας|Νικηφόρου Α΄ Κομνηνού Δούκα Αγγέλου]] και της Άννας Καντακουζηνής, ανιψιάς του Ρωμαίου αυτοκράτορα [[Μιχαήλ Η΄|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου]]. Ανέλαβε Δεσπότης με τον θάνατο του πατέρα σε εξαιρετικά μικρή ηλικία. Η διαδοχή κινδύνευε λόγω του γάμου της αδελφής του Θαμάρ με τον πρίγκιπα [[Φίλιππος Α΄ του Τάραντος|Φίλιππο του Τάραντα]], γιο του βασιλιά [[Κάρολος Β΄ της Νάπολης|Κάρολου Β΄ της Νάπολης]]. Παρόλο που ο Φίλιππος είχε την υπόσχεση του Νικηφόρου να τον διαδεχθεί στην Ήπειρο, ως προίκα για τον γάμο του με την Θαμάρ, η μητέρα του Θωμά Άννα Καντακουζηνή εξασφάλισε τη διαδοχή στο δεσποτάτο της Ηπείρου στο γιο της και τον υποστήριξε άμεσα ως την ενηλικίωσή του.▼
==Δεσπότης της Ηπείρου==
Αυτή η κατάληξη τελικά απομόνωσε διπλωματικά το Δεσποτάτο. Ο Κάρολος Β΄ απαίτησε να προσαρτηθεί η Ήπειρος στον Φίλιππο και την Θαμάρ, αλλά η Άννα αρνήθηκε, υποστηρίζοντας ότι η συμφωνία παύει να ισχύει αφού η Θαμάρ εγκατέλειψε την ορθόδοξη πίστη της. Η Άννα στράφηκε διπλωματικά προς τους Παλαιολόγους, με κατάληξη την σύναψη γάμου του Θωμά με την κόρη του συναυτοκράτορα [[Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Θ΄]]: ο γάμος με την Άννα Παλαιολογίνα πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1307 και 1313. Εν τω μεταξύ ο Κάρολος Β' εκστράτευσε κατά της Ηπείρου και μέσω του Δυρραχίου προωθήθηκε στην περιοχή, καταλαμβάνοντας το [[Βουθρωτό]] και την [[Ναύπακτος|Ναύπακτο]] το 1304-1305. Επακολούθησε νέα εκστρατεία το 1307 με κατάληξη να περιέλθουν στα χέρια του πρίγκιπα Φιλίππου του Τάραντα ένας μεγάλος αριθμός κάστρων.▼
▲Ο Θωμάς
Η Ήπειρος είχε αρμονικές σχέσεις με την Κωνσταντινούπολη ως το 1315, όταν ξέσπασε κάποια προσωπική έχθρα μεταξύ Ηπειρωτών και Βυζαντινών αξιωματούχων. Ο Βυζαντινός στρατός έφτασε στα πρόθυρα της Άρτας, την πρωτεύουσα του Δεσποτάτου. Ο Θωμάς φυλάκισε την σύζυγό του Άννα Παλαιολογίνα και ξεκίνησε διαπραγματεύσεις με τους Ιταλούς. Όμως πριν συμφωνηθεί κάποιο είδος συμμαχίας, δολοφονήθηκε από τον ανιψιό του, γιο της αδελφής του Μαρίας, [[Νικόλαος Ορσίνι|Νικόλαο Ορσίνι]] κόμη της Κεφαλληνίας, ο οποίος και τον διαδέχτηκε.▼
==Συμμαχία με τους Παλαιολόγους==
▲Αυτή η κατάληξη τελικά απομόνωσε διπλωματικά το Δεσποτάτο. Ο Κάρολος Β΄ απαίτησε να προσαρτηθεί η Ήπειρος στον Φίλιππο και την Θαμάρ,
==Δολοφονία==
▲Η Ήπειρος είχε αρμονικές σχέσεις με την Κωνσταντινούπολη ως το 1315
Ο Θωμάς ταυτόχρονα απαγόρευσε στην αδελφή του Μαρία Αγγελίνα που είχε παντρευτεί τον [[Παλατινή Κομητεία της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου|Παλατινό Κόμη της Κεφαλονιάς και της Ζακύνθου]] [[Ιωάννης Α΄ Ορσίνι|Ιωάννη Α΄ Ορσίνι]] να συμμετέχει στην διανομή της πατρικής τους περιουσίας. Ο γιος της [[Νικόλαος Ορσίνι]] αφού ανέθεσε την διοίκηση της κομητείας του στον μικρότερος αδελφό του [[Ιωάννης Β΄ Ορσίνι|Ιωάννη Β΄ Ορσίνι]] μετέβη στην Ήπειρο για να λύσει τις κληρονομικές διαφορές με τον Θείο του. Ο Νικόλαος Ορσίνι σκότωσε τον θείο του Θωμά, ήταν ο τελευταίος γόνος των Αγγέλων της Ηπείρου που κυβέρνησαν το Δεσποτάτο 114 χρόνια.<ref>[[Λεωνίδας Χ. Ζώης]], «Ιστορία της Ζακύνθου», Αθήνα 1955, Σελίδα : 99</ref>
==Η επόμενη μέρα==
Οι πράξεις του Νικολάου εξόργισαν τους Βυζαντινούς, τους Σέρβους και τους Ανδεγαυούς, όλοι τον θεωρούσαν παράνομο σφετεριστή των κτήσεων του Θωμά Α΄ και έσπευσαν να αρπάξουν τα εδάφη του. Ο [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος]] και ο στρατός του κατέλαβαν τον [[Αυλώνα]] και τα [[Ιωάννινα]] όπου οι κάτοικοι προτιμούσαν τον Βυζαντινό αυτοκράτορα από τον Ιταλό δυνάστη.<ref>[[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος]], τόμος 16, Σελίδα ː 295</ref>
Το Δεσποτάτο της Ηπείρου διαμελίστηκε : το βόρειο τμήμα γύρω από τα Ιωάννινα κατακτήθηκε από τους Βυζαντινούς ενώ το νότιο και μεγαλύτερο με πρωτεύουσα την [[Άρτα]] περιέρχεται στην κυριότητα του Νικολάου Ορσίνι. Επιδιώκοντας να στερεώσει την εξουσία του και να αποκτήσει φιλικότερες σχέσεις με τον Ελληνικό πληθυσμό ο Νικόλαος παντρεύτηκε τη θεία του Άννα Παλαιολογίνα χήρα του Θωμά Α΄. Ο Νικόλαος δήλωσε υποτέλεια στον παππού της Ανδρόνικο Β΄ και έλαβε τον τίτλο του Δεσπότη της Ηπείρου αποκαλώντας τον εαυτό του ''"Παλατινός κόμης, ελέω Θεού Δεσπότης τής Ρωμανίας"''.<ref>Ουίλλιαμ Μίλλερ, Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) - μετάφραση Σπύρος Π. Λάμπρου - Τόμος Α΄, Σελίδα : 356</ref>
==Οικογένεια==
Ο Θωμάς
==Παραπομπές==
<references />
==Πηγές==
* Ιστορία του ελληνικού έθνους. Εκδοτική Αθηνών 1980. Τόμος Θ΄. ISBN 960-213-105-5.▼
* Φεουδαρχική Ήπειρος και Δεσποτάτο της Ελλάδας. Συμβολή στο Νέο Ελληνισμό. Ν.Γ. Ζιάγκος, Αθήνα 1974.▼
* John V.A. Fine Jr., The Late Medieval Balkans, Ann Arbor, 1987 (αγγλικά). ▼
*Ουίλλιαμ Μίλλερ, Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) - μετάφραση Σπύρος Π. Λάμπρου - Τόμος Α΄
▲*[[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος]], Ιστορία του ελληνικού έθνους. Εκδοτική Αθηνών 1980. Τόμος Θ΄
*[[Λεωνίδας Χ. Ζώης]], «Ιστορία της Ζακύνθου», Αθήνα 1955
▲*Ν.Γ. Ζιάγκος, Φεουδαρχική Ήπειρος και Δεσποτάτο της Ελλάδας. Συμβολή στο Νέο Ελληνισμό
*Fine, John Van Antwerp (1994). The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor: University of Michigan Press.
*Kazhdan, Alexander, ed. (1991). The Oxford Dictionary of Byzantium. Oxford and New York: Oxford University Press.
*Nicol, Donald MacGillivray (2010). The Despotate of Epiros 1267–1479: A Contribution to the History of Greece in the Middle Ages. Cambridge: Cambridge University Press.
<br>{{Δεσπότες της Ηπείρου}}
| |||