Ιουλία (μητέρα του Μάρκου Αντώνιου): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ πρότυπο
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Ιουλία''', λατιν. Julia (104 - μετά το 39 πΧ) ήταν από το γένος των Ιουλίων Καισάρων, και γι' αυτό θα έπρεπε να καλείται Ιουλία Καισαρίς. Αποκαλείται όμως, λόγω του συζύγου της από το γένος των Αντωνίων, Ιουλία Αντωνία για να ξεχωρίζει από τις άλλες Ιουλίες της εποχής της. Αδελφός της ήταν ο [[Λεύκιος Ιούλιος Καίσαρας (ύπατος το 64 πΧ)|Λέυκιος Ιούλιος Καίσαρας]] ύπατος το 64 πΧ.
 
Γραμμή 4 ⟶ 5 :
Ήταν κόρη του [[Λεύκιος Ιούλιος Καίσαρας (ύπατος το 90 πΧ)|Λεύκιου Ιούλιου Καίσαρα]] υπάτου το 90 πΧ. Η μητέρα της δεν είναι γνωστή. Η Ιουλία γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Ρώμη· ήταν 3η εξαδέλφη του [[Ιούλιος Καίσαρ|Ιουλίου Καίσαρα]].
 
Παντρεύτηκε τον Μάρκο Αντώνιο ''Κρητικό'' και απέκτησε τον περίφημο στρατηγό Μάρκο Αντώνιο, έναν της Β΄ Τριανδρίας και δύο ακόμη γιους. Ο Ιούλιος Καίσαρας, αν και αποστρεφόταν τον άνδρα της και γενικά είχε χαμηλή γνώμη για τις ικανότητες των τέκνων της, υποχρεώθηκε λόγω της συγγένειας να προωθήσει τις πολιτικές σταδιοδρομίες των τριών γιώνγιων της. Το 74 πΧ απεβίωσε ο Μ. Αντώνιος και η Ιουλία έκανε δεύτερο γάμο με τον Πούμπλιο Κορνήλιο Λέντουλο Σούρα, ο οποίος όμως το 63 πΧ ήταν από τα κύρια στελέχη της συνωμοσίας του Κατιλίνα και γι' αυτό εκτελέστηκε με διαταγή του [[Κικέρων]]α.
 
Η Ιουλία ανέθρεψε τους γιους της και ο Πλούταρχος αναφέρει, πως ήταν μία από τις πιο ευγενείς και αξιοθαύμαστες γυναίκες της εποχής της, αν και άλλες (πιο ακριβείς) πηγές είναι λιγότερο κολακευτικές γι' αυτήν. Ο ιστορικός περιγράφει τη σχέση της με τον άνδρα της: "1. Του Μ. Αντωνίου ο πατέρας, ''Κρητικός'' αποκαλούμενος, δεν ήταν διακεκριμένος στα πολιτικά άνδρας, ούτε σπουδαίος, αλλά ήταν καλοκάγαθος και χρηστός άνδρας και έδινε ελεύθερα, 2. όπως μπορεί να μάθει κάποιος από ένα έργο του: δεν είχε πολλά και γι' αυτό η γυναίκα του (Ιουλία) τον εμπόδιζε από το να ασκεί τη φιλανθρωπία του. Επειδή κάποιος έφθασε από τους συνηθισμένους, λέγοντας πως έχει ανάγκη από χρήματα, προσέταξε ένα παιδάριο να βάλει νερό σε έναν αργυρό σκύφο και να το φέρει. Όταν αυτό το έφερε, έβρεξε τα γένια του, καθώς επρόκειτο να ξυριστεί. 3. Αφού έστειλε το παιδάριο σε άλλη εργασία, ο Αντώνιος έδωσε τον σκύφο στον φίλο του με την εντολή να τον χρησιμοποιήσει. Μετά αναζητιόταν ο σκύφος και δεν βρισκόταν στους υπηρέτες· όταν έπειτα είδε τη γυναίκα του να δυσκολεύεται και να θέλει να εξετάσει τον καθένα χωριστά, ομολόγησε και ζήτησε να έχει συγγνώμη." (Πλουτάρχου, Βίος Μάρκου Αντωνίου, 1).
 
Αλλού ο ιστορικός περιγράφει τον χαρακτήρα της με ένα επεισόδιο στις προγραφές του 43 πΧ, κατά τη διάρκεια της Β΄ Τριανδρίας: "Οι οπαδοί του γιου της Αντωνίου 5. ζητούσαν τον Λεύκιο Ιούλιο Καίσαρα και εκείνος διωκόμενος, κατέφυγε προς την αδελφή του (Ιουλία). Αυτή, όταν οι σφαγείς έφθασαν στο σπίτι της και ήθελαν με τη βία να εισέλθουν στο δωμάτιό της, στάθηκε στη θύρα και απλώνοντας τα χέρια της, εβόησε πολλές φορές: "δεν θα σκοτώσετε τον Λεύκιο Καίσαρα, πριν πρώτα εμένα σκοτώσετε, 6. αυτή που γέννησε τον στρατηγό σας (με τις απεριόριστες εξουσίες, τον αυτοκράτορα)". Εκείνη μεν λοιπόν έτσι κάνοντας, διέκλεψε και διέσωσε τον αδελφό της." (Πλουτάρχου, Βίος Μάρκου Αντωνίου, 20).
 
Κατά τον Περουσινό Πόλεμο των ετών 41 πΧ - 40 πΧ, η Ιουλία έφυγε από τη Ρώμη, αν και ο Οκταβιανός Αύγουστος της συμπεριφερόταν με ευγένεια. Δεν εμπιστεύτηκε ποτέ τον [[Σέξτος Πομπήιος|Σέξτο Πομπήιο]], γιο του Πομπήιου και αντίπαλο της Β΄ Τριανδρίας. Όταν αυτός ήταν στη Σικελία, η Ιουλία συνόδευσε ένα στόλο τριηρών στην Ελλάδα για τον γιο της Αντώνιο. Έπειτα από τη συμφιλίωση των τριών της Τριανδρίας, η Ιουλία επέστρεψε στη Ρώμη με τον γιο της Αντώνιο το 39 πΧ και μάλλον ήταν παρούσα στη σύσκεψή του με τον Σέξτο Πομπήιο στο Μισένουμ της Νάπολης.
 
[[File:Marcus Antonius marble bust in the Vatican Museums.jpg|thumb|left|150px|Ο Μάρκος Αντώνιος της Τριανδρίας· ήταν γιος της Ιουλίας.]]
 
==Οικογένεια==