|
Ο ιστορικός με το ψευδώνυμο ''Κάδμιος'' γράφει το 1900 σχετικά με την άφιξη των Γάλλων στην Πρέβεζα: ''Τῷ 1798, ὅτε ὑψώθη ἡ Γαλλικὴ σημαία ἐπὶ τῶν δῆθεν ἐπάλξεων τοῦ ἐρειπωμένου φρουρίου τῆς Πρεβέζης, δὲν ὑπῆρχον ἐπ’ αὐτοῦ ἢ τρία σιδηρᾶ τηλεβόλα, ἡ δὲ Γαλλικὴ Δημοκρατία ἀπὸ πολλῶν μεριμνῶν περισπωμένη ἐλάχιστον ἐφρόντιζε περὶ τῆς σπουδαίας ταύτης θέσεως. Ἡ ἄμυνα αὐτῆς, μετὰ τῆς περιοχῆς τῆς Νικοπόλεως εἶχεν εμπιστευθῇ εἰς διακοσίους ὀγδοήκοντα Γρεναδιέρους, ὑπὸ τὴν διοίκησιν τοῦ Στρατηγοῦ La Salcette. Μόλις οὗτος ὥπλισε καὶ ὠργάνωσε τὴν Ἐθνοφυλακὴν τῆς Πρεβέζης καὶ ἀπέστειλε πολεμοφόδια εἰς τοὺς Σουλιώτας, τοὺς προσφερθέντας να ταχθῶσιν ὑπό τὴν Γαλλικὴν σημαίαν καὶ συμπράξωσι πρὸς ἀπόκρουσιν τοῦ Ἀλῆ Πασσᾶ, ἐσκέφθη διὰ τὴν ἄμυναν τῆς προκεχωρημένης θέσεως Νικοπόλεως.''<ref>Κάδμιος, [https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/e/7/3/metadata-141-0000198.tkl&do=95040_w.pdf&lang=el&pageno=1&pagestart=1&width=400&height=563&maxpage=104 ''Πολεμικαὶ Ἐπιχειρήσεις παρὰ τὴν Πρέβεζαν''], Αθήνα, 1900, σελ. 14, (εκδόσεις Σαλίβερου).</ref>
Η βραχύβια Γαλλική κατοχή της Πρέβεζας θα σφραγιστεί το επόμενο έτος, [[1798]], με την άνιση σε αριθμό αντίπαλων δυνάμεων και αιματηρή Μάχη της Νικοπόλεως και τον ακολουθούμενο [[Χαλασμός της Πρέβεζας|Χαλασμό της Πρέβεζας]] από τον [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]] Τεπελενλή.<ref>Εκδοτική Αθηνών:Στις «Ιστορία12/23 Οκτωβρίου 1798 δυνάμεις 7.000 έφιππων και πεζών Τουρκαλβανών επιτέθηκαν στις δυνάμεις της Γαλλικής Φρουράς της Πρέβεζας που είχαν οχυρωθεί στα ερείπια της αρχαίας Νικόπολης. Ήταν 280 Γάλλοι γρεναδιέροι, 60 Σουλιώτες πολεμιστές υπό τον καπετάν Χριστάκη και 200 Πρεβεζάνοι πολιτοφύλακες. Η μάχη διήρκεσε ολόκληρη τη μέρα και περιγράφεται λεπτομερώς στα απομνημονεύματα του Ελληνικούστρατηγού Έθνους»Λ. Α. Καμύ ντε Ρισμώντ (Louis Auguste Camus de Richemnot), Βραβείοο Ακαδημίαςοποίος Αθηνών</ref>πήρε μέρος στη μάχη και τραυματίστηκε σοβαρά.<ref>ΑλέξανδροςΓια τη μάχη βλ. James S. Curlin, ''"Remember the Moment when Previsa Δουμάςfell": «ΑλήThe Πασάς»1798 Battle of Nicopolis and Preveza'', Πρέβεζα, 2010, σελ. 265-296. Ελληνική μετάφραση των απομνημονευμάτων του Καμύ ντε Ρισμώντ, Αθήναβλ. Ηλίας Βασιλάς, Η μάχη της Νικοπόλεως και ο Χαλασμός της Πρέβεζας, στα [https://www.academia.edu/1479912 ''Άπαντα''] του, Πρέβεζα, 2012, σελ. 250-318.</ref> Μετά τη Μάχη στη Νικόπολη ακολούθησε μάχη μέσα στην πόλη της Πρέβεζας, με σφαγές αμάχων και λεηλασίες, που έμειναν στην ιστορία γνωστές ως ''ο Χαλασμός της Πρέβεζας''
Τελικά στις 12/23 Οκτωβρίου 1798 δυνάμεις 7000 έφιππων και πεζών Τουρκαλβανών επιτέθηκαν στις δυνάμεις της Φρουράς Πρέβεζας που είχαν οχυρωθεί στην αρχαία Νικόπολη. Ήταν 280 Γάλλοι γρεναδιέροι, 60 Σουλιώτες πολεμιστές υπό τον καπετάν Χριστάκη και 200 Πρεβεζάνοι πολιτοφύλακες.<ref>Στρατηγός Camus: «Απομνημονεύματα», Παρίσι, 1815</ref> Η μάχη διήρκεσε μιά ολόκληρη μέρα και περιγράφεται στο λήμμα [[Χαλασμός της Πρέβεζας]]. Μετά τη σφαγή της φρουράς ακολούθησε η σφαγή των αμάχων της Πρέβεζας και στη συνέχεια το επόμενο διήμερο η σφαγή της Σαλαώρας.<ref>Μάνος Δημήτριος: «Αλή Πασάς Τεπελενλής», Εκδόσεις Άλφα, Αθήνα</ref> Για τη σφαγή αυτή αναφέρεται σχετικά ο Γάλλος Πρόξενος στα Ιωάννινα [[Φρανσουά Πουκεβίλ|Pouqueville]].<ref>Μιχαήλ Ντασκαγιάννης: «Ο Χαλασμός της Πρέβεζας», Περιοδικό Ιστορικά Θέματα, Απρίλιος 2005</ref><ref>Cronin, Vincent: «Napoleon», εκδόσεις Harper Collins Publishers, Λονδίνο 1994; Pp. 141-143</ref><ref>Herold J. Christopher: «The Age of Napoleon», εκδόσεις Houghton Mifflin Company, Boston, 1987; Pp. 58-59.</ref><ref>Markham, Felix: «Napoleon» εκδόσεις A Mentor, New York, 1966; Pp. 53-54</ref><ref>Chandler, David G: «Dictionary of the Napoleonic Wars», editions Simon & Schuster, New York, 1993</ref>
===Α΄περίοδος Αλή πασά (1798-1800)===
|
