Σέξτος Πομπήιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
[[File:Denarius Sextus Pompeius-Scilla.jpg|thumb|left|300px|Δηνάριο του Σέξτου Πομπήιου, που κόπηκε με τη νίκη του επί του στόλου του Οκταβιανού. Στη μία όψη ο φάρος της Μεσσήνα: MAG. PIUS IMP. ITER. Στην άλλη η Σκύλλα: PRAEF. CLAS. ET ORAE MARIT. EX S. C.]]
 
Όταν ο Καίσαρας διέσχισε τον Ρουβίκωνα το 49 πΧ, ξεκινώντας έτσι έναν εμφύλιο πόλεμο, ο μεγαλύτερος αδελφός του Σέξτου, ο Γναίος ακολούθησε τον πατέρα τους στη διαφυγή του στην Ανατολή, όπως έκαναν οι περισσότεροι συντηρητικοί συγκλητικοί. Ο Σέξτος έμεινε στη Ρώμη στη φροντίδα της μητριάς του [[Κορνηλία ΜετέλλαΜέτελλα|Κορνηλίας Μετέλλας]] (5ης συζύγου του Πομπήιου). Ο στρατός του Πομπήιου έχασε στη μάχη των Φαρσάλων το 48 πΧ και ο Πομπήιος έτρεξε να σώσει τη ζωή του. Η Κορνηλία και ο Σέξτος τον συνάντησαν στη Λέσβο και μαζί διέφυγαν στην Αίγυπτο. Με την άφιξή του, ο Σέξτος είδε τον πατέρα του να σκοτώνεται από προδοσία στις 29 Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους. Έπειτα από αυτό η Κορνηλία επέστρεψε στη Ρώμη. Κατά τα επόμενα έτη ο Σέξτος προσχώρησε στην αντίσταση εναντίον του Καίσαρα, στις Αφρικανικές επαρχίες. Μαζί με τον [[Κουίντος Καικίλιος Μέτελλος Πίος Σκιπίων Νάσικα|Μέτελλο Σκιπίωνα]] και τον [[Κάτων ο Νεότερος|Κάτωνα τον Νεότερο]], τον αδελφό του Γναίο και άλλους συγκλητικούς, προετοιμάστηκαν να αντιτεθούν στον Καίσαρα και τον στρατό του ως το τέλος.
 
Ο Καίσαρας νίκησε στην πρώτη μάχη στη Θάψο της Τυνησίας το 46 πΧ εναντίον του Μέτελλου Σκιπίωνα και του Κάτωνα, που αυτοκτόνησε. Το 45 πΧ ο Καίσαρας κατάφερε να νικήσει τους αδελφούς Πομπηίους στη μάχη της Μούνντα στην Ισπανία (έτσι λεγόταν τότε όλη η Ιβηρική χερσόνησος). Ο Γναίος εκτελέστηκε, αλλά ο νεαρός Σέξτος ξέφυγε πάλι, αυτή τη φορά για τη Σικελία.