Ρωμανός ο Μελωδός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|μέγεθος_εικόνας =

|λεζάντα = Ο Ρωμανός ο Μελωδός σε εικόνα του 1649.

|σύμβολα= νέος άντρας ντυμένος διάκονος σε εξέδρα στη μέση της εκκλησίας, κρατώντας ειλητάριο με το [[κοντάκιο]]κοντάκιό του για τη Γέννηση. Ανάμεσα στον Πατριάρχη και τον Αυτοκράτορα και άλλους. Συχνά η εικόνα του συνδυάζεται με αυτή της Αγίας Σκέπης, που εορτάζεται την ίδια μέρα. Κάποιες φορές απεικονίζεται ως διάκονος με θυμιατήρι στο δεξί χέρι και μια εκκλησία στο αριστερό.

Ο '''Άγιος Ρωμανός ο Μελωδός''' ή '''ο Υμνογράφος''' ([[Αρχαία ελληνικά|Αρχαία Ελληνικά]]: Ῥωμανὸς ὁ Μελωδός), (στα λατινικά '''Romanus''' ή στα, αγγλικά '''Roman''') ([[Έμεσα]] ή [[Δαμασκός]], περ. [[490]] - [[Κωνσταντινούπολη]], περ. [[556]]) ήταν ένας από τους μεγαλύτερους υμνογράφους της Ελληνικής γλώσσας, ονομαζόμενος και "«ο [[Πίνδαρος]] της ρυθμικής ποίησης"».<ref name=EB1911>{{cite EB1911|wstitle=Romanos|volume=23|page=576–577}}</ref>. Άνθισε κατά τον 6ο αιώνα, ο οποίος θεωρείται ο "Χρυσός Αιώνας" της Βυζαντινής υμνογραφίας.

Η κύρια πηγή για τις πληροφορίες για τη ζωή του Ρωμανού προέρχονται από το [[Μηναίον|Μηναία]]. Πέρα από αυτά το όνομά του αναφέρεται μόνο από δύο άλλες αρχαίες πηγές. Η μία είναι ο ποιητής του 8ου αιώνα Άγιος Γερμανός, και η άλλη η ''[[Σούδα (λεξικό)|Σούδα]]'', όπου αποκαλείται "«Ρωμανός ο μελωδός"». Από αυτές τις λίγες πληροφορίες μαθαίνουμε ότι γεννήθηκε από εβραϊκή οικογένεια είτε στην [[Έμεσα|Χομς]] είτε στη [[Δαμασκός|Δαμασκό]], στη [[Συρία]]. Βαπτίστηκε ως νέο παιδί (αν και αν οι γονείς του επίσης προσηλυτίστηκαν δεν είναι γνωστό). Έχοντας μετακομίσει στη [[Βηρυτός|Βηρυτό]], χειροτονήθηκε [[διάκονος]] στην Εκκλησία της Αναστάσεως εκεί.

Αργότερα μετακόμισε στην [[Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]] κατά τη βασιλεία του αυτοκράτορα Αναστάσιου—για το αν εννοείται ο [[Αναστάσιος Α´ ο Δίκορος|Αναστάσιος Α΄]] (491-518) ή ο [[Αναστάσιος Β΄]] (713-716), ο βυζαντινολόγος καθηγητής [[Καρλ Κρουμπάχερ]] συνηγορεί υπέρ της παλιότερης ημερομηνίας<ref>Krumbacher, ''Gesch. d. byz. Literatur'', (Munich, 1897), pp. 312-18.</ref>. Εκεί υπηρέτησε ως νεωκόρος στην [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγία Σοφία]], διαμένοντας μέχρι το τέλος της ζωής του στο Μοναστήρι της Θεοτόκου "εις τα Κύρου", όπου θάφτηκε δίπλα στον απόστολο Άγιο Ανανία.

Αν οι μελετητές που πιστεύουν ότι έζησε κατά τα χρόνια του Αναστασίου Α΄ είναι σωστοί, μπορεί να συνέχιζε να γράφει κατά τη βασιλεία του Αυτοκράτορα [[Ιουστινιανός Α΄|Ιουστινιανού Α΄]], που ήταν κι αυτός υμνογράφος, ενώ έτσι θα ήταν και σύγχρονος δύο ακόμα διάσημων Βυζαντινών υμνογράφων, του Αναστασίου και του [[Όσιος Κυριάκος ο Αναχωρητής|Κυριάκου]].

[[FileΑρχείο:Romanos the Melodist (Menologion of Basil II).jpg|300px305px|thumb|Ο Ρωμανός και η Παρθένος, μικρογραφία από το ''Μηνολόγιο του Βασιλείου Β΄''. ]]

Λέγεται ότι συνέγραψε πάνω από 1.000 ύμνους, ή αλλιώς κοντάκια, για τον εορτασμό διαφόρων γιορτών του εκκλησιαστικού έτους, τους βίους των αγίων και άλλα ιερά θέματα<ref name=EB1911/>, από τα οποία σώζονται 60 με 80 (αν και μπορεί όλα όσα του αποδίδονται να μην είναι γνήσια).

Σήμερα, συνήθως κατά τις λειτουργίες ψάλετεψέλνεται μόνο η πρώτη στροφή από κάθε κοντάκιο, ενώ όλος ο ύμνος αντικαθίσταται από τον κανόνα. Ένα πλήρες κοντάκιο ήταν μια ποιητική λειτουργία που αποτελούνταν από 18 με 30 στίχους ή αλλιώς ''οίκους'', ο καθένας με ένα ρεφρέν, και που ένωνε ένα ακρόστοιχο. Όταν ψελνόταν στην αρχική του μελωδία λεγόταν ''ιδιόμελον''. Αρχικά, τα έργα του Αγίου Ρωμανού ήταν απλά γνωστά ως ψαλμοί, ωδές, ή ποιήματα. Ήταν μόνο από τον 9ο αιώνα και μετά που άρχισε να χρησιμοποιείται ο όρος κοντάκιο.

Μεταξύ των πιο γνωστών το έργα είναι τα κοντάκια για:

* ''Sancti Romani Melodi Cantica.'', Vol. 1: ''Cantica Genuina''. – Vol. II: ''Cantica Dubia''. EdΕπιμ. by [[Paul Maas (classical scholar)|Paul Maas]] and& [[Constantine A. Trypanis]]. Oxford, 1963–1970. (complete edition)

* J. B. Pitra, ''Analecta Sacra'', i. (1876), containing 29 poems, and ''Sanctus Romanus Veterum Melodorum Princeps'' (1888), with three additional hymns from the Monastery at Patmos. See also Pitra's ''Hymnographie de l'église grecque'' (1867)

* Καρλ Κρουμπάχερ, ''Geschichte der byzantinischen Litteratur'' (Munich, 1897)

* —''Studien zu Romanos'' (Munich, 1899)

* —''Umarbeitungen bei Romanos'' (Munich, 1899)

* - Ύμνοι, Ρωμανός ο Μελωδός, Μεταφραστής: Ανανίας Κουστένης, Αρχιμανδρίτης, Εκδόσεις Αρμός

:Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε παραπάνω στο κουτί πληροφοριών στα σύμβολα .''

* [[Ακάθιστος Ύμνος]]

* [[Ο Ρωμανός ο Μελωδός και το Θείο Δράμα]]

[[Κατηγορία:ΧριστιανοίΒυζαντινοί άγιοι|ρωμανος μελσυνθέτες]]

[[Κατηγορία:ΆγιοιΒυζαντινοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας|ρωμανος μελυμνογράφοι]]

[[Κατηγορία:Άγιοι της Ορθόδοξης καιΕκκλησίας]]
[[Κατηγορία:Άγιοι της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας|ρωμανος μελ]]