Εφύρα Θεσπρωτίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
διόρθωση γουικισυνδέσμου
Γραμμή 1:
{{άλλεςχρήσεις4|την αρχαία πόλη της Θεσπρωτίας||Εφύρα}}
Η πόλη '''Εφύρα''' είναι η αρχαιότερη πόλη της [[Αρχαία Ήπειρος|Ηπείρου]]. Τα ερείπιά της βρίσκονται κοντά στο [[Νεκρομαντείο Αχέροντα]] (σε απόσταση 600 μέτρων) στο χωριό [[Μεσοπόταμος Πρέβεζας]].<ref name="ReferenceA">Χαράλαμπος Γκούβας: "Η Ιστορία του Νομού Πρέβεζας", εκδόσεις Ιδρύματος "Μουσείο Τεχνών και Επιστημών Χαράλαμπος Γκούβας", 2009, ISBN 978-960-87328-2-7</ref>{{πηγή}}
 
==Ιστορία==
Η Εφύρα χτίστηκε από [[Μυκηναϊκός πολιτισμός|Μυκηναίους]] εποίκους τον 14ο – 13o αιώνα π.Χ. και ήταν ήδη σημαντικό εμπορικό κέντρο από τα χρόνια του [[Όμηρος|Ομήρου]]. Μάλιστα αναφέρεται συχνά στην [[Οδύσσεια]], αλλά και σε άλλους μύθους. Ένα μυκηναϊκό εγχειρίδιο (μαχαίρι) είναι το κυριότερο αποδεικτικό στοιχείο, το οποίο εκτίθεται στο [[Αρχαιολογικό Μουσείο Ιωαννίνων]]. Αργότερα εγκαταστάθηκαν εκεί [[Κόρινθος|Κορίνθιοι]] και [[Αρχαία Ηλεία|Ηλείοι]] άποικοι, κτίζοντας τις πόλεις [[Αρχαία Πανδοσία|Πανδοσία]], κλπ. Σήμερα σώζονται τμήματα του εξωτερικού τείχους της Εφύρας και δύο τάφοι παιδικοί της [[Εποχή του Σιδήρου|Εποχής του Σιδήρου]]. Η πόλη Εφύρα αποτέλεσε το πρότυπο για τις γηγενείς πόλεις που δημιουργήθηκαν από το πρώτο μισό του 4ου π.Χ. αιώνα με το συνοικισμό των γύρω χωριών. Στην Εφύρα υπήρχε το περίφημο Νεκρομαντείο στις όχθες του [[Αχέρων|Αχέροντα ποταμού]]. Η Εφύρα περιήλθε πιθανότατα στους [[Θεσπρωτοί|Θεσπρωτούς]] μετά το [[343 π.Χ.]], όταν ο βασιλιάς της Μακεδονίας, [[Φίλιππος Β' της Μακεδονίας|Φίλιππος Β']], ανάγκασε τη γειτονική αποικία των Ηλείων, την Πανδοσία (σήμερα χωριό Καστρί), όπως και τις άλλες ηλειακές αποικίες, να παραδοθούν. Στην περίοδο αυτή των [[Ελληνιστική περίοδος|ελληνιστικών χρόνων]] (330/325 - 168 π.Χ.) ίσως δόθηκε στην πόλη το παλαιό τοπικό όνομα Κίχυρος. Η πόλη καταστράφηκε το [[167 π.Χ.]] από τους [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίους]] του [[Λεύκιος Αιμίλιος Παύλος Μακεδονικός|Αιμίλιου Παύλου]], όπως άλλωστε και άλλες 69 πόλεις της Ηπείρου. Ανασκαφές στην αρχαία Εφύρα, βρίσκονταν σε εξέλιξη κατά τη διάρκεια των ετών 2008-2009-2010.<ref name="ReferenceA"/>{{πηγή}}
 
Μετά την καταστροφή της από τους Ρωμαίους, η Εφύρα ερημώθηκε για ενάμιση περίπου αιώνα. Στην αυτοκρατορική όμως περίοδο ο οικισμός αναβίωσε και μάλιστα με το παλιό (προϊστορικό) του όνομα '''Κίχυρος''' (Στραβ. VII, 7,5 : ''Κίχυρος, η πρότερον Εφύρα''). Η αναβίωσή της θα πρέπει κυρίως να συνδεθεί με την επαναλειτουργία του νεκρομαντείου του Αχέροντα, καθώς και με την οργάνωση της επικράτειας (territorium) της ρωμαϊκής αποικίας Φωτικής, από την οποία εξαρτιόταν διοικητικά.
Γραμμή 9:
 
==Περιγραφή==
Τα τείχη της Εφύρας καταλαμβάνουν δύο λόφους. Στον ψηλότερο ο πολυγωνικού συστήματος περίβολος αποτελεί πολύ ωραίο δείγμα της οχυρωτικής αρχιτεκτονικής και τεχνικής των προϊστορικών λαών της Ηπείρου. Η πανάρχαια αυτή οχύρωση θυμίζει την [[Τίρυνθα]] και τα τείχη της ακρόπολής της. Εξ’ άλλου τα ερείπια τείχους σε έναν λόφο χαμηλότερο και πιο κοντά στο ποτάμι, αν και αυτά χτισμένα κατά τον πολυγωνικό τρόπο, είναι πολύ μεταγενέστερα και μπορούν να χρονολογηθούν στην εποχή που οι [[Κασσωπαίοι]] είχαν επικρατήσει και σ' αυτή την περιοχή της Πρέβεζας, είτε πριν είτε μετά την επέκταση έως εδώ της επιρροής των [[Αρχαίοι Μακεδόνες|Μακεδόνων]]. Σε κάποιο σημείο ο περίβολος υψώνεται σε ύψος έως 3 μέτρα. Μια κατωφέρεια, στη ΝΔ πλευρά του τείχους, καταλήγει σε πύλη που είναι μισογκρεμισμένη. Ένας υπόγειος διάδρομος μέσα στην τοιχογυρισμένη ζώνη αρχίζει σχεδόν αμέσως ευθύς από αυτή την πύλη. Είναι σκεπασμένος από επιμήκεις επίπεδους λίθους, που τον γεμίζουν σήμερα έως επάνω. Το μεγαλύτερο μέρος του αρχαίου οικισμού βρισκόταν έξω από το κάστρο.<ref name="ReferenceA"/>{{πηγή}}
 
==Παραπομπές==