Γκαστόν Α΄ των Φουά-Γκραγύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γκαστόν Α΄''' (απεβ. μετά το 1455) από τον [[Οίκος τουτης Φουά|Οίκο των Φουά-Γκραγύ]] ήταν πρωτεύων τού Μπυς (captal de Buch), κόμης τού Μπενώζ και υποκόμης τού Καστιγιόν. Έγινε ιππότης τού Τάγματος της Περικνημίδος το 1438.

Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού [[Αρσαμπώ τουτης Φουά|Αρσαμπώ των Γκραγύ]] υποκόμη τού Καστιγιόν & Γκρουζόν, κόμη τού Μπενώζ & πρωτεύοντα τού Μπύς και της συζύγου του [[Ισαβέλλα τουτης Φουά|Ισαβέλλας]] κόμισσας τούτης Φουά, κόρης τού Ρογήρου-Βερνάρδου Ε΄ υποκόμη τού Καστελμπόν.

Από τη μεριά τού πατέρα του προερχόταν από τον Οίκου τού Γκραγύ, που καταγόταν από τη λίμνη της Γενεύης. Με το να είναι τα μέλη τού Οίκου στην υπηρεσία τού βασιλιά της Αγγλίας, κατείχαν για αρκετές γενεές τη διακυβέρνηση -με τον τίτλο τού πρωτεύοντος- τού Μπυς (captal de Buch), περιοχής στη Γασκώνη. Από τη θέση αυτή ο Οίκος τού Γκραγύ είχε κύριο ρόλο στον Εκατονταετή Πόλεμο εναντίον της Γαλλίας. Μετά από τον γάμο τού πατέρα του με την κόμισσα τούτης Φουά και υπό στρατιωτική πίεση, ο Οίκος έγινε υποτελής στον βασιλιά της Γαλλίας με τη συνθήκη τού Τάρμπες.

Σύμφωνα με τη συνθήκη αυτή οι δύο μεγαλύτεροι γιοί τού Αρσαμπώ, ο [[Ιωάννης Α΄ τουτης Φουά|Ιωάννης]] και ο Γκαστόν Α΄, στάλθηκαν στην Αυλή στο Παρίσι ως όμηροι, για τη διασφάλιση την πίστης των γονιών τους. Εκεί έλαβαν κανονική εκπαίδευση. Το 1412 ο Γκαστόν Α΄ διαδέχθηκε τον πατέρα του και στη θέση τού πρωτεύντα τού Μπυς στη Γασκώνη και έτσι έγινε υποτελής τού βασιλιά της Αγγλίας, ενώ ο Ιωάννης Α΄ κληρονόμησε τις κτήσεις της μητέρας του και παρέμεινε υποτελής στον βασιλιά της Γαλλίας. Έτσι ο Οίκος διαχωρίστηκε: μοιράστηκε στους δύο αντιπάλους τού Εκατονταετούς Πολέμου.

Στο τέλος τού θέρους τού 1415 ο Γκαστόν ήταν μέλος τού στρατού τού [[Ερρίκος Ε΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Ε΄]] της Αγγλίας, ο οποίος αποβιβάστηκε στην ακτή της Νορμανδίας και κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της τα επόμενα έτη. Ο Γκαστόν συμμετείχε στη νικηφόρα μάχη τού Αζινκούρ τον Οκτώβριο τού ιδίου έτους, ενώ ο αδελφός του Ιωάννης Α΄ πολεμούσε στην άλλη πλευρά. Ο Γκαστόν, έπετα από μία γρήγορη νυκτερινή πορεία, νωρίς το πρωί της 31 Ιουλίου 1419 αιφνιδίασε το Ποντουάζ και ο υπερασπιστής του [[Ζαν ντε Βιγιέρ ντε Λ'Ιλ-Αντάμ]] παρέδωσε την πόλη χωρίς μάχη. Η κατάληψη αυτή άνοιξε τον δρόμο στον Αγγλικό στρατό για το Ιλ-ντε-Φρανς. Η συνθήκη τού Τρουά το 1420 αναγνώρισε τον Ερρίκο Ε΄ ως νόμιμο κληρονόμο τού Γαλλικού θρόνου και ο Γκαστόν Α΄ έλαβε την κομητεία τού Λονγκβίλ ως φέουδο, αλλά σύντομα την έχασε με το τέλος τού Ερρίκου Ε΄ το 1422. Με την άνοδο της [[Ιωάννα της Λωρραίνης|Ιωάννας της Λωρραίνης]] η ισορροπία τού πολέμου έκλινε υπέρ της Γαλλίας. Οι γαίες τού Γκαστόν Α΄ στη Γασκώνη περιήλθαν στη Γαλλία. Ο Γκαστόν αρνήθηκε να αναγνωρίσει το 1451 τη συνθήκη τού Πονς, που καθόριζε τις σχέσεις του Γαλλικού στέμματος με τους ευγενείς της Γασκώνης και δεν δήλωσε υποτέλεια στον [[Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας|Κάρολο Ζ΄]] της Γαλλίας. Πώλησε τη θέση τού πρωτεύοντα τού Μπυς (captal de Buch) στον ανιψιό του [[Γκαστόν Δ΄ τουτης Φουά|Γκαστόν Δ΄]] κόμη τούτης Φουά και στον [[Ιωάννης του Ντυνουά|Ιωάννη]] κόμη τού Ντυνουά και ο ίδιος εξορίστηκε στο Μαιγέ της Αραγωνίας, όπου απεβίωσε.

[[Κατηγορία:Οίκος τουτης Φουά]]