Γκαστόν Α΄ των Φουά-Γκραγύ

Ο Γκαστόν Α΄ (απεβ. μετά το 1455) από τον Οίκο των Γκραγύ ήταν πρωτεύων τού Μπυς (captal de Buch), κόμης τού Μπενώζ και υποκόμης τού Καστιγιόν. Έγινε ιππότης τού Τάγματος της Περικνημίδος το 1438.

Γκαστόν Α΄ των Φουά-Γκραγύ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Gaston Ier de Foix-Grailly (Γαλλικά)
Γέννηση	1390 ή 1382
Θάνατος	1455
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Marguerite d'Albret
Τέκνα	Ιωάννης του Φουά-Καντάλ Isabelle de Foix Agnes de Foix
Γονείς	Αρσαμπώ του Γκραγί και Ισαβέλλα της Φουά
Αδέλφια	Πέτρος του Φουά Archambaud de Foix-Navailles Ματθαίος του Φουά Ιωάννης Α΄ της Φουά
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	Τάγμα της Περικνημίδας

Ο θυρεός των Φουά-Γκραγύ: ερυθρές και χρυσές λωρίδες (Φουά), ζεύγος βοών (Μπεάρν) και σταυρός με αχιβάδες (Γκραγύ).

Βιογραφία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Αρσαμπώ των Γκραγύ υποκόμη τού Καστιγιόν & Γκρουζόν, κόμη τού Μπενώζ & πρωτεύοντα τού Μπύς και της συζύγου του Ισαβέλλας κόμισσας της Φουά, κόρης τού Ρογήρου-Βερνάρδου Ε΄ υποκόμη τού Καστελμπόν.

Από τη μεριά τού πατέρα του προερχόταν από τον Οίκου τού Γκραγύ, που καταγόταν από τη λίμνη της Γενεύης. Με το να είναι τα μέλη τού Οίκου στην υπηρεσία τού βασιλιά της Αγγλίας, κατείχαν για αρκετές γενεές τη διακυβέρνηση -με τον τίτλο τού πρωτεύοντος- τού Μπυς (captal de Buch), περιοχής στη Γασκώνη. Από τη θέση αυτή ο Οίκος τού Γκραγύ είχε κύριο ρόλο στον Εκατονταετή Πόλεμο εναντίον της Γαλλίας. Μετά από τον γάμο τού πατέρα του με την κόμισσα της Φουά και υπό στρατιωτική πίεση, ο Οίκος έγινε υποτελής στον βασιλιά της Γαλλίας με τη συνθήκη τού Τάρμπες.

Σύμφωνα με τη συνθήκη αυτή οι δύο μεγαλύτεροι γιοί τού Αρσαμπώ, ο Ιωάννης και ο Γκαστόν Α΄, στάλθηκαν στην Αυλή στο Παρίσι ως όμηροι, για τη διασφάλιση την πίστης των γονιών τους. Εκεί έλαβαν κανονική εκπαίδευση. Το 1412 ο Γκαστόν Α΄ διαδέχθηκε τον πατέρα του και στη θέση τού πρωτεύντα τού Μπυς στη Γασκώνη και έτσι έγινε υποτελής τού βασιλιά της Αγγλίας, ενώ ο Ιωάννης Α΄ κληρονόμησε τις κτήσεις της μητέρας του και παρέμεινε υποτελής στον βασιλιά της Γαλλίας. Έτσι ο Οίκος διαχωρίστηκε: μοιράστηκε στους δύο αντιπάλους τού Εκατονταετούς Πολέμου.

Στο τέλος τού θέρους τού 1415 ο Γκαστόν ήταν μέλος τού στρατού τού Ερρίκου Ε΄ της Αγγλίας, ο οποίος αποβιβάστηκε στην ακτή της Νορμανδίας και κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της τα επόμενα έτη. Ο Γκαστόν συμμετείχε στη νικηφόρα μάχη τού Αζινκούρ τον Οκτώβριο τού ιδίου έτους, ενώ ο αδελφός του Ιωάννης Α΄ πολεμούσε στην άλλη πλευρά. Ο Γκαστόν, έπετα από μία γρήγορη νυκτερινή πορεία, νωρίς το πρωί της 31 Ιουλίου 1419 αιφνιδίασε το Ποντουάζ και ο υπερασπιστής του Ζαν ντε Βιγιέρ ντε Λ'Ιλ-Αντάμ παρέδωσε την πόλη χωρίς μάχη. Η κατάληψη αυτή άνοιξε τον δρόμο στον Αγγλικό στρατό για το Ιλ-ντε-Φρανς. Η συνθήκη τού Τρουά το 1420 αναγνώρισε τον Ερρίκο Ε΄ ως νόμιμο κληρονόμο τού Γαλλικού θρόνου και ο Γκαστόν Α΄ έλαβε την κομητεία τού Λονγκεβίλ ως φέουδο, αλλά σύντομα την έχασε με το τέλος τού Ερρίκου Ε΄ το 1422. Με την άνοδο της Ιωάννας της Λωρραίνης η ισορροπία τού πολέμου έκλινε υπέρ της Γαλλίας. Οι γαίες τού Γκαστόν Α΄ στη Γασκώνη περιήλθαν στη Γαλλία. Ο Γκαστόν αρνήθηκε να αναγνωρίσει το 1451 τη συνθήκη τού Πονς, που καθόριζε τις σχέσεις του Γαλλικού στέμματος με τους ευγενείς της Γασκώνης και δεν δήλωσε υποτέλεια στον Κάρολο Ζ΄ της Γαλλίας. Πώλησε τη θέση τού πρωτεύοντα τού Μπυς (captal de Buch) στον ανιψιό του Γκαστόν Δ΄ κόμη της Φουά και στον Ιωάννη κόμη τού Ντυνουά και ο ίδιος εξορίστηκε στο Μαιγέ της Αραγωνίας, όπου απεβίωσε.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1410 τη Μαργαρίτα, κόρη τού Αρνώ-Αμανιέ κυρίου τού Αλμπρέ και είχε τέκνα:

• Ιωάννης 1410-1485, κόμης τού Κανντάλ, πρωτεύων τού Μπυς, κόμης τού Μπενώζ, υποκόμης τού Καστιγιόν & Μέιγ.
• Ισαβέλλα απεβ. 1504, παντρεύτηκε πρώτα τον Ιάκωβο ντε Πονς, υποκόμη τού Τυρέν και μετά τον Πέδρο δε Περάλτα κόμη τού Σαντισεμπάν υ Λερίν.
• Αγνή, παντρεύτηκε τον Πεΰ Ποτόν ντε Λαμενσάν.

Από μη νόμιμη σχέση είχε τέκνα:

• (νόθος) Γκαστόν, μοναχός στο αββαείο των Κιστερκιανών Μπελπέρς στο Κοντ Τολοζάν.
• (νόθες) Ζανέτ, Μαργκερίτ, Ζαν/Ιωάννα.