Κάρολος Ζ΄ της Γαλλίας
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Κάρολος Ζ΄ (Charles VII de France, 22 Φεβρουαρίου 1403 - 22 Ιουλίου 1461), αποκαλούμενος ο Νικητής, ήταν μονάρχης του Οίκου των Βαλουά, ο οποίος κυβέρνησε ως βασιλιάς της Γαλλίας από το 1422 έως τον θάνατό του. Η νομιμότητά του αμφισβητήθηκε από τον Ερρίκο ΣΤ' της Αγγλίας.
| Κάρολος Ζ΄ | |
|---|---|
 Πορτραίτο του Κάρολου Ζ' από τον Ζαν Φουκέ, τέμπερα σε ξύλο, περ. 1445-1450, Μουσείο του Λούβρου, Παρίσι. | |
| Περίοδος | 21 Οκτωβρίου 1422 - 22 Ιουλίου 1461 |
| Στέψη | 17 Ιουλίου 1429 Καθεδρικός Ναός της Ρενς |
| Προκάτοχος | Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας |
| Διάδοχος | Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας |
| Γέννηση | 22 Φεβρουαρίου 1403 Παρίσι, Βασίλειο της Γαλλίας |
| Θάνατος | 22 Ιουλίου 1461 (58 ετών) Μεέν-σιρ-Ιέβρ, Βασίλειο της Γαλλίας |
| Τόπος ταφής | Βασιλική Σαιν-Ντενί |
| Σύζυγος | Μαρία του Ανζού |
| Επίγονοι | Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας Ραδεγόνδη Αικατερίνη Γιολάντα Ιωάννα Μαγδαληνή Κάρολος του Μπερρύ (νόθη) Μαρία του Βαλουά (νόθη) Σαρλότ του Μπρεζέ |
| Οίκος | Οίκος των Βαλουά |
| Πατέρας | Κάρολος ΣΤ΄ της Γαλλίας |
| Μητέρα | Ισαβέλλα της Βαυαρίας |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Ήταν πέμπτος γιος και διάδοχος του βασιλιά της Γαλλίας Καρόλου ΣΤ΄ του Παράφρονα, και της Ισαβέλλας της Βαυαρίας μέλος του Οίκου των Βαλουά. Η διαδοχή του αμφισβητήθηκε από τους Άγγλους που κατείχαν τότε την βόρεια Γαλλία. Στέφθηκε βασιλιάς στη Ρενς το 1429, εν μέσω των απεγνωσμένων προσπαθειών της Ζαν ντ' Αρκ να απελευθερώσει την Γαλλία από τους Άγγλους. Οι τέσσερις μεγαλύτεροι αδελφοί του πέθαναν πρόωρα πριν από τον πατέρα τους και άτεκνοι.
Νεανικά χρόνιαΕπεξεργασία
Με την άνοδο του στον τίτλο του δελφίνου τράπηκε σε φυγή στο Παρίσι (1418) αφού οι στρατιώτες του Ιωάννη του Ισχυρού επιχειρούσαν να καταλάβουν την πόλη. Ο δελφίνος πανικόβλητος προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τον Ιωάννη, προτείνοντάς του να συναντηθούν στην γέφυρα του ποταμού Πουιγί κοντά στο Μελίν προκειμένου να κηρύξουν ειρήνη μεταξύ τους. Η συνάντηση δεν έφερε ικανοποιητικά αποτελέσματα και ο δελφίνος ζήτησε νέα συνάντηση στις 10 Σεπτεμβρίου 1419 στη γέφυρα του Μοντερώ. Εκεί ο Ιωάννης δολοφονήθηκε από τους άντρες του δελφίνου. Οι προθέσεις του Καρόλου απέναντι στην οικογένεια του δούκα είναι αμφιλεγόμενες. Τελικά αργότερα συμφιλιώθηκε με τον γιο του Φίλιππο τον Καλό, πληρώνοντας αποζημίωση για τον φόνο.
Κατάληψη της Γαλλίας από τους ΆγγλουςΕπεξεργασία
Στα εφηβικά του χρόνια φημιζόταν για την μεγάλη του γενναιότητα, ανδρεία, και τις ηγετικές του ικανότητες. Οδήγησε στρατό κατά της Αγγλίας ντυμένος στα κόκκινα, μπλε και άσπρα, τα εθνικά χρώματα της Γαλλίας. Το έμβλημα του ήταν μια σφιχτή γροθιά που αγκάλιαζε ένα γυμνό σπαθί. Όμως δυο γεγονότα του 1421 κλόνισαν την αυτοπεποίθησή του: σε μάχη με τον Ερρίκο Ε΄ της Αγγλίας αναγκάστηκε να υποχωρήσει, και κατόπιν οι γονείς του τον αποκήρυξαν από την διαδοχή του θρόνου, ισχυριζόμενοι ότι ήταν καρπός μιας από τις περιβόητες εξωσυζυγικές σχέσεις της μητέρας του. Ντροπιασμένος και φοβούμενος για τη ζωή του, κατέφυγε στην Αραγωνία, στη Νότια Γαλλία, όπου τέθηκε υπό την προστασία της βασίλισσας Γιολάντας, που τον πάντρεψε με την κόρη της, Μαρία του Ανζού.
Με τον θάνατο του πατέρα του, βασιλιά Καρόλου ΣΤ΄, η διαδοχή ήταν αμφίβολη αφού υπήρχαν τρεις διεκδικητές του θρόνου:
- Ο ίδιος, σαν μεγαλύτερος επιζών γιος του πατέρα του.
- Ο δούκας της Ορλεάνης, που ήταν αιχμάλωτος των Άγγλων.
- Ο βασιλιάς της Αγγλίας Ερρίκος ΣΤ΄, που ήταν γιος του βασιλιά της Αγγλίας Ερρίκου Ε΄, και της Αικατερίνης Βαλουά, κόρης του Καρόλου ΣΤ΄.
| Προσφωνήσεις του Βασιλιά Καρόλου Ζ΄ | |
|---|---|
 | |
| Προσφώνηση αναφοράς | Μεγαλειότατος |
| Προφορική προσφώνηση | Μεγαλειότατε |
| Εναλλακτική προσφώνηση | Δ/Δ |
Ο ίδιος ο πατέρας του σε μια στιγμή παραφροσύνης τον όρισε διάδοχο του θρόνου του. Οι Άγγλοι εκείνη την εποχή είχαν υπό τον πλήρη έλεγχο τους ολόκληρη τη βόρεια Γαλλία, οπότε απαιτούσαν να έχουν πάνω της και βασιλικά δικαιώματα· εγκατέστησαν στη Νορμανδία μια τοπική αντιβασιλεία. Ο Κάρολος παρ'όλα αυτά αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον Άγγλο ανιψιό του ως βασιλιά, ζητώντας δικαιολογημένα τον τίτλο για τον εαυτό του. Αλλά παρέμεινε στην Νότια Γαλλία και από φόβο δεν πραγματοποίησε καμιά εκστρατεία εναντίον των Άγγλων. Προσπάθησε να συγκεντρώσει δυνάμεις διοικώντας μια αυλή περιπλανώμενη στην κοιλάδα του Λίγηρα. Επέτρεπε έτσι στην Αγγλία με την απουσία του να ισχυροποιήσει την δύναμη της στην βόρεια Γαλλία. Το 1429 όμως τα πράγματα άλλαξαν, με την Ορλεάνη να βρίσκεται υπό πολιορκία από τους Άγγλους από τον Οκτώβριο του 1428.
Ιωάννα της Λωρραίνης και ανακατάληψηΕπεξεργασία
Ο Άγγλος αντιβασιλιάς δούκας του Μπέντφορντ (θείος του Ερρίκου ΣΤ΄), προωθήθηκε προς το δουκάτο του Μπαρ που το κυβερνούσε ο Ρενέ, γαμπρός του Καρόλου, με τους στρατιώτες του Καρόλου για άλλη μια φορά να τρομοκρατούνται. Τότε σε ένα μικρό χωριό, το Ντομρεμύ, στα σύνορα μεταξύ Λωρραίνης και Καμπανίας, μια έφηβη κοπέλα, η Ζαν ντ' Αρκ ή Ιωάννα της Λωρραίνης διακήρυξε ότι ήταν απεσταλμένη του θεού ζητώντας από τον Ρενέ στρατό και ενισχύσεις για τον δελφίνο Κάρολο. Εφοδιάστηκε από τον δούκα με ένα γράμμα και πέντε βετεράνους στρατιώτες, και κατευθύνθηκε στο Σινόν, τον τόπο διαμονής του Καρόλου, όπου έφτασε στις 10 Μαρτίου.
Ο Κάρολος αμφέβαλλε αρχικά για την αξιοπιστία της κοπέλας που δεν είχε ξαναδεί. Για να την δοκιμάσει πήγε να την υποδεχτεί με τα ρούχα ενός απλού αυλικού. Παρόλα αυτά η Ζαν τον αναγνώρισε αμέσως, λέγοντας του: "να έχεις μια γλυκιά ζωή αφέντη βασιλιά μου!". Έκπληκτος και γεμάτος εμπιστοσύνη για την κοπέλα, την έστειλε να βοηθήσει την κατάσταση στην Ορλεάνη, της οποίας την πολιορκία η Ιωάννα κατάφερε να άρει σε εννέα μόλις ημέρες. Έτσι ο Κάρολος άρχισε τις προετοιμασίες προκειμένου να πάρει πίσω τους βασιλικούς τίτλους που του ανήκαν. Σημαντική βοήθεια του παρείχε η ισχυρότατη οικογένεια της συζύγου του Μαρίας του Ανζού (1404 - 1463) και η πεθερά του Γιολάντα της Αραγωνίας. Μετά τη νίκη των Γάλλων στην μάχη του Πατάι ο Κάρολος στέφθηκε στη Ρενς (17 Ιουλίου 1429) βασιλιάς της Γαλλίας, ως Κάρολος Ζ΄. Μέσα σε δύο δεκαετίες ανακατέλαβε ολόκληρη τη Γαλλία από τους Άγγλους, εκτός από το βορειότερο σημείο, το ακρωτήρι του Καλαί.
Διαμάχες με τον δελφίνο και θάνατοςΕπεξεργασία
Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός της τεράστιας εχθρότητάς του με τον γιο και διάδοχό του, Λουδοβίκο (ΙΑ΄). Ο δελφίνος ζητούσε περισσότερες δυνάμεις στα χέρια του και πραγματική εξουσία, κάτι που ο Κάρολος τού αρνήθηκε. Τότε ο Λουδοβίκος σχεδίασε σκευωρία, προκειμένου να εκθρονίσει τον πατέρα του, ενώ πρόσβαλλε έντονα την ερωμένη τού Καρόλου Αγνή Σορέλ, φέρνοντάς την με την απειλή ενός σπαθιού μπροστά στο κρεβάτι του πατέρα του. Το 1446, με τη γέννηση τού τελευταίου του γιου Καρόλου, ο Κάρολος Ζ΄ εξόρισε τον Λουδοβίκο, χωρίς να τον ξαναδεί ποτέ στην ζωή του.
Το 1458 ο Κάρολος αρρώστησε, όταν μία πληγή στο γόνατο (από διαβήτη ή σύφιλη) δεν έκλεινε, προκαλώντας του ψηλό πυρετό. Ο Κάρολος νόμιζε ότι πλησιάζει το τέλος του και κάλεσε τον γιο του Λουδοβίκο να έρθει από την εξορία και να αναλάβει την εξουσία, αφού πρώτα συμφιλιωθούν. Ο Λουδοβίκος αρνήθηκε έντονα και κάλεσε τους διασημότερους αστρολόγους να προβλέψουν πότε θα πεθάνει ο πατέρας του, ώστε να επιστρέψει στη Γαλλία μετά το θάνατο εκείνου. Οι αστρολόγοι τού απάντησαν, ότι ο πατέρας του θα πέθαινε σε δυόμισι χρόνια. Πραγματικά για δυόμισι χρόνια η κατάσταση της υγείας τού βασιλιά χειροτέρευε, αλλά δεν πέθαινε, μένοντας ωστόσο κατάκοιτος. Μετά από δυόμισι χρόνια ένα νέο απόστημα, που άρχισε ολοένα να μεγαλώνει, εμφανίστηκε στο στόμα του. Τότε ο Κάρολος κατάλαβε ότι πλησιάζει το τέλος του και έκανε νέα έκκληση στον γιο του να έρθει. Ο ισχυρογνώμων και κακόβουλος προς τον πατέρα του διάδοχος, για άλλη μια φορά αρνήθηκε λέγοντας. ότι θα επιστρέψει μόνο μετά τον θάνατο εκείνου. Τελικά το απόστημα μεγάλωσε, τόσο πολύ που ο Κάρολος δεν μπορούσε ούτε καν να μιλήσει και να φάει. Έτσι, στις 22 Ιουλίου 1461, πέθανε από ασιτία.
ΟικογένειαΕπεξεργασία
Νυμφεύτηκε το 1422 την 2η εξαδέλφη του Μαρία των Βαλουά, κόρη τού Λουδοβίκου Β΄ δούκα τού Ανζού, παιδιά του ήταν:
- Λουδοβίκος ΙΑ΄ 1423-1483, βασιλιάς της Γαλλίας.
- Αικατερίνη 1428–1446, παντρεύτηκε τον Κάρολο των Βαλουά δούκα της Βουργουνδίας.
- Γιολάντα 1434–1478, παντρεύτηκε τον Αμεδαίο Ζ΄ δούκα της Σαβοΐας.
- Ιωάννα 1435–1482, παντρεύτηκε τον Ιωάννη Β΄ των Βουρβόνων δούκα του Μπουρμπόν.
- Μαγδαληνή 1443– 1486, παντρεύτηκε τον Γκαστόν των Φουά πρίγκιπα της Βιάνα (διάδοχο της Ναβάρρας).
- Κάρολος 1446-21472, δούκας του Μπερρύ.
- Ραδεγόνδη των Βαλουά 1428-1444, απεβ. 16 ετών· Ιωάννα 1438-1446, απεβ. 8 ετών· Ιάκωβος 1432-1437, απεβ. 5 ετών· Μαργαρίτα 1437-1438, απεβ. 1 έτους· Ιωάννης 1426, Φίλιππος 1436, Ισαβέλλα 1441.
Από μη νόμιμες σχέσεις, είχε φυσικά τέκνα. Από την Αγνή Σορέλ:
- (νόθη) Μαρία γενν. 1444.
- (νόθη) Σαρλότ, παντρεύτηκε τον Ιάκωβο του Μπρεζέ και γιος τους ήταν ο:
- Λουδοβίκος απεβ. 1531, κύριος του Ανέ. Νυμφεύτηκε τη Νταϊάν ντε Πουατιέ.
Άλλη ερωμένη του ήταν η Αντουανέτ ντε Μαινιελαί, εξαδέλφη της Αγνής Σορέλ.
ΠρόγονοιΕπεξεργασία
ΠηγέςΕπεξεργασία
- Taylor, Aline, Ισαβέλλα της Βουργουνδίας.
| Προκάτοχος: Κάρολος ΣΤ΄ |
Βασιλιάς της Γαλλίας 21 Οκτωβρίου 1422–22 Ιουλίου 1461 |
Διάδοχος: Λουδοβίκος ΙΑ΄ της Γαλλίας |