Αβέν-συρ-Ελπ

γαλλική κοινότητα του νομού του Νορ

Συντεταγμένες: 50°7′20.62″N 3°55′57.63″E / 50.1223944°N 3.9326750°E / 50.1223944; 3.9326750

Το Αβέν-συρ-Ελπ (γαλλικά: Avesnes-sur-Helpe), είναι πόλη και έδρα κοινότητας της Β. Γαλλίας, στο νομό Νορ (Nord) της περιοχής Ω-ντε-Φρανς (Hauts-de-France). Η κοινότητα έχει έκταση 2,24 χμ² και πληθυσμό 4.995 κατοίκους (2011), με πυκνότητα 2.230 κατοίκους ανά χμ². Είναι πρωτεύουσα, τόσο του φερώνυμου διαμερίσματος, όσο και δύο καντονίων (Αβέν-συρ-Ελπ-Νορ και Αβέν-συρ-Ελπ-Σιντ).

Αβέν-συρ-Ελπ

Σημαία

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία
Διοικητική υπαγωγήκαντόνιο του Αβέν-συρ-Ελπ-Νορ, καντόνιο του Αβέν-συρ-Ελπ-Συντ, Νορ και διαμέρισμα του Αβέν-συρ-Ελπ
Ταχυδρομικός κώδικας59440[1]
Κωδικός Κοινότητας59036[2]
Πληθυσμός4.118 (1  Ιανουαρίου 2021)[3]
Έκταση2,31 km²[4]
Υψόμετρο170 μέτρα, 143 μέτρα[5] και 188 μέτρα[5]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Αβέν-συρ-Ελπ
50°7′21″N 3°55′58″E
Ιστότοποςhttp://www.avesnes-sur-helpe.fr[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο κάτοικος της πόλης ονομάζεται Αβενουά (Avesnois-(es)).[7]

Ονομασία

Επεξεργασία

Η πόλη πρωτοαναφέρεται το 1107 ως De Avisnis και Avesne ή altare de Avesnis, το 1131.[8] Διάφορες ερμηνείες έχουν προταθεί για την προέλευση της ονομασίας, όπως το λατινικό avena «βρώμη», με αναφορά στις καλλιέργειες της περιοχής, ή το επίσης λατινικό advenae «ξένοι, αυτοί που έχουν έρθει για εγκατάσταση». Σύμφωνα με τον Βονιφάτιο, η ονομασία προέρχεται από την κελτική λέξη ave ή aven «ρέμα, ποτάμι».[9]

Ωστόσο, η πιθανότερη ρίζα του ονόματος της πόλης είναι η, γερμανικής προέλευσης, λέξη afisna ή avisna «βοσκότοπος». Άλλωστε, η συγκεκριμένη περιοχή της Β. Γαλλίας είναι γεμάτη από μικρές πόλεις ή χωριά με το αρχικό Αβέν, που δείχνει κάποια γερμανική συγγένεια ή ρίζα.

Γεωγραφία

Επεξεργασία
 
Μικρό φράγμα και γέφυρα, πάνω στον ποταμό Ελπ

Το Αβέν-συρ-Ελπ είναι κτισμένο σε τοποθεσία του Αινώ (Hainaut) που χαρακτηρίζεται από λόφους, οπωρώνες και μικρές κηπευτικές καλλιέργειες. Διασχίζεται από τον Μεγάλο Ελπ (Helpe Majeure), ένα μικρό παραπόταμο του Σαμπρ, ο οποίος με τη σειρά του χύνεται στον ποταμό Μεύση. Βρίσκεται περίπου 39 χλμ. ΝΑ. της πόλης Βαλανσιέν και 47 χλμ. ΝΔ της βελγικής πόλης Σαρλερουά. Κύριες οδικές αρτηρίες είναι οι D962, D951 και Ν2.[10]

Το 843 μ.Χ., το Αβέν-συρ-Ελπ μαζί με όλη την περιοχή της κομητείας Αινώ (Hainaut) περιήλθε στη δικαιοδοσία των διαδόχων του Καρλομάγνου. Από το 855 και μετά, η περιοχή άλλαζε συνεχώς «ιδιοκτήτη», ανάλογα με την προσάρτησή της, υπακούοντας στις συνθήκες συμμαχιών που υπογράφονταν (Προυμ, Μέρσεν, Ριμπεμόν). Πρώτος ηγεμόνας της πόλης αναφέρεται ο Βέντρικ Β’ του Αβέν (Avesnes), γεννημένος γύρω στο 990, ενώ οι πρώτες οχυρώσεις χρονολογούνται από τον 11ο αιώνα. Εκείνη την περίοδο, η πόλη ανήκε στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους. Η πόλη κυβερνήθηκε τον μεσαίωνα από τον Οίκο του Αβέν ο οποίος τον 13ο αιώνα κυβέρνησε τις κομητείες του Αινώ και της Ολλανδίας. Από το 1433, η πόλη και όλη η περιοχή του Αινώ πέρασε στη δικαιοδοσία της Βουργουνδίας, ενώ το 1477 καταλήφθηκε και καταστράφηκε από τον Αλαίν ντ’ Αλμπρέ (Alain d'Albret) για λογαριασμό του Λουδοβίκου ΙΑ’.[11] Το 1530-40, κατασκευάστηκαν νέες ισχυρότερες οχυρώσεις, αλλά το 1556 το Αβέν-συρ-Ελπ περιήλθε στην κυριαρχία των Ισπανών. Δυνάμει της συνθήκης των Πυρηναίων, το 1659, η πόλη κατέστη γαλλική.

 
Ο Άγ. Νικόλαος στο Αβέν-συρ-Ελπ

Τον Οκτώβριο του 1793, η περιοχή ήταν βάση γαλλικών στρατευμάτων, ενώ και ο ίδιος ο Ναπολέοντας πέρασε από τις στρατιωτικές εγκαταταστάσεις πριν από τη μάχη του Βατερλώ. Το 1814 κατελήφθη από τα ρωσικά στρατεύματα, ενώ το επόμενο έτος σχεδόν καταστράφηκε από έκρηξη πυριτιδαποθήκης. Οι Ρώσοι παρέμειναν στην πόλη μέχρι το 1818. Το 1901 κατασκευάστηκε σιδηροδρομική γραμμή, αλλά το 1916 η συγκοινωνία διακόπηκε από τους Γερμανούς κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατόπιν επαναλειτούργησε μέχρι το 1941, αλλά μετά διατηρήθηκε μόνο το δίκτυο μεταφοράς αγαθών, για να διακοπεί οριστικά το 1953.[12]

Στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Γερμανοί είχαν στρατόπεδο στην πόλη υπό τον Χίντενμπουργκ, από όπου διηύθυναν τις τελευταίες επιχειρήσεις τους, ενώ αποχώρησαν τον Νοέμβριο του 1918. Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πέρασε από την πόλη ο Ρόμελ, τον Μάιο του 1940. Οι Γερμανοί αποχώρησαν οριστικά τον Σεπτέμβριο του 1944.

Πληθυσμιακά στοιχεία

Επεξεργασία

Η εξέλιξη πληθυσμού του Αβέν-συρ-Ελπ έχει ως εξής: κάτοικοι 5.776 (1954), 6.151 (1962), 6.301 (1975), 5.955 (1982), 5.003 (1999), 5.051 (2006), 4.995 (2011).[13]

Οικονομία

Επεξεργασία
 
Το τυρί Βoulette d'Avesnes που παρασκευάζεται στο Αβέν-συρ-Ελπ

Εριουργία, τυπογραφία, λατομεία ασβεστομαγνησίτη.[11] Στην πόλη παρασκευάζεται ένας ιδιαίτερος τύπος γαλλικού τυριού, το Βoulette d'Avesnes, ήδη γνωστό από το 1760.

Αξιοθέατα

Επεξεργασία
  • Το Δημαρχείο της πόλης, κτίσμα του 18ου αιώνα, ιστορικό μνημείο από το 1930.[14]
  • Η Εκκλησία του Αγίου Νικολάου (La Collégiale Saint-Nicolas), αρχικό κτίσμα του 13ου αιώνα, αλλά με πολλές μετατροπές και ανακαινίσεις, έκτοτε. Η είσοδος χαρακτηρίζεται από δύο κεντρικούς πυλώνες διαμέτρου 6 μ. που στηρίζουν τον πύργο του κωδωνοστασίου. Το κωδωνοστάσιο είχε καταστραφεί ολοκληρωτικά το 1477 και ανακατασκευάστηκε κατά τον 16ο αιώνα. Διαθέτει εκκλησιαστικό όργανο και καριγιόν, ενώ δίπλα είναι κτισμένα τρία παρεκκλήσια. Η εκκλησία βομβαρδίστηκε το 1944,[11] ενώ έχει χαρακτηριστεί ως ιστορικό μνημείο από το 1913.[14]
  • Τα ερείπια από τα αρχικά τείχη της πόλης (15ος-17ος αιώνας), τμήμα από τις Οχυρώσεις του Βωμπάν, των οποίων γίνεται προσπάθεια συντήρησης.[15]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  • habitants.fr
  • geoportail.gouv.fr
  • Eugène Mannier: Études étymologiques, historiques et comparatives sur les noms des villes, bourgs et villages du département du Nord, Paris, Auguste Aubry, Libraire-Éditeur, 1861
  • Louis Boniface, Etude sur la signification des noms topographiques de l'arrondissement de Cambrai, Valenciennes, Impr. Louis Henry, 1866 (lire en ligne [archive]), p. 33-34
  • Ernest Nègre, Toponymie Générale de la France, volume 1, Librairie Droz, 1994
  • S.-M. Jacquart, « Un enfant d’Avesnes, bienfaiteur de Varsovie », La Croix du Nord, Lille, 8 décembre 1968.
  • Πάπυρος Λαρούς, 1963
  • Michelin, Atlas Routier et Touristique, 1999