Κοινότητα (Γαλλία)

τύπος γαλλικής διοικητικής υποδιαίρεσης

Στη Γαλλία και σύμφωνα με τον νόμο, η κοινότητα (Commune) είναι ημιαυτόνομη περιοχή[1]. Όργανά της είναι το Δημοτικό Συμβούλιο, ο Δήμαρχος και, στην αντίθετη περίπτωση, ένας ή περισσότεροι αντιδήμαρχοι. Δεν αποτελεί μια διοικητική περιφέρεια των αποκεντρωμένων υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης του Κράτους.

Συγκεκριμένα, η κοινότητα είναι η περιοχή που υπάγεται διοικητικά σε έναν Δήμο, μόνο θεματοφύλακα του état-civil και του κτηματολογίου. Αποτελεί συνεπώς τη βασική βαθμίδα των διοικητικών διαιρέσεων των εδαφών. Οι τρεις μεγαλύτερες πόλεις της Γαλλίας κομματιάστηκαν σε διαμερίσματα, γνωστά ως δημοτικά, αλλά το κέντρο λήψης των αποφάσεων παρέμεινε στους τρεις αρχικούς Δήμους.

Από ιστορικής πλευράς, η γαλλική κοινότητα είναι η διάδοχη κατάσταση της ενορίας του Παλαιού Καθεστώτος, τις περισσότερες φορές της εκκλησιαστικής ενορίας στην επαρχία, ενώ, πάντοτε, της φορολογικής ενορίας στις πόλεις με δύο ή περισσότερα καμπαναριά.

Σήμερα, η κοινότητα αντιστοιχεί σε:

  • μια αγροτική περιοχή, με μια έδρα (κωμόπολη ή ένα απλό χωριό) και απομακρυσμένα χωριά (κάθε κατοικήσιμο μέρος σε μεγάλη απόσταση από την έδρα, δηλαδή τα θέρετρα και αραιωμένες κατοικίες),
  • μια απομονωμένη πόλη,
  • ένα τμήμα πολυκοινοτικής μητροπολιτικής περιοχής[2].

Η έκταση και ο πληθυσμός της είναι δυνατό να παρουσιάζουν μεγάλη διαφορά σε κλίμακα (Το Παρίσι είναι πολυπληθέστερη κοινότητα με 2.234.105 κατοίκους το 2009, η κοινότητα με τον μικρότερο πληθυσμό είναι το Ροσφουρσά με μόλις 1 κάτοικο, ενώ έξι κοινότητες «νεκρά χωριά για τη Γαλλία» δεν έχουν κανέναν κάτοικο). Μονάχα οι κοινότητες, οι νομοί και οι περιοχές που είναι οι μόνες οντότητες που αναγνωρίζονται από το θετικό δίκαιο (δηλαδή το τωρινό γαλλικό δίκαιο) έχουν μια συνταγματική ύπαρξη, σε αντίθεση με τις πόλεις και άλλες νομικές ονομασίες που έχουν ανεπίσημο χαρακτήρα. Η κοινότητα του Παρισιού έχει ένα ιδιαίτερο καταστατικό, καθώς και οι οντότητες που αποτελούν αντικείμενο των άρθρων 73 και 74 του Συντάγματος.

Μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2012, η Γαλλία μετρούσε 36.700[3] κοινότητες στη μητροπολιτική χώρα και τα DOM είτις είκοσι περισσότερες κοινότητες απ΄ ότι την 1η Ιανουαρίου 2011: τρεις περισσότερες στη μητροπολιτική Γαλλία[4] και 17 στη Μαγιότ.

Έως την 1η Ιανουαρίου 2011, η Γαλλία μετρούσε, πράγματι, 36.680 κοινότητες στη Μητροπολιτική Γαλλία και τα DOM (των οποίων οι 36.568 στη Μητροπολιτική Γαλλία[5]), 69 στις υπερπόντιες κτήσεις και 33 στη Νέα Καληδονία[5]. Στην ηπειρωτική Γαλλία και στους υπερπόντιους νομούς (DOM-TOM), 35.041 κοινότητες ήταν μέλη μιας δημόσιας υπηρεσίας διακοινοτικής συνεργασίας (EPCI): 424 ήταν μέλη μιας σύμπραξης περιφερειακών δήμων (CU), 3.290 μιας αστικής κοινότητας (CA), 31.298 μιας εκ των κοινοτικών κοινοτήτων (CC) και 29 ενός συνδικάτου νέας αστικής περιοχής (SAN)[6][7].

Οι νεκρές κοινότητες

Επεξεργασία

Υπάρχουν συνολικά έξι κοινότητες που είναι γνωστές με τον τίτλο «νεκρές για τη Γαλλία»[8], οι οποίες είναι ακατοίκητες, ενώ ο δήμαρχός τους ορίζεται από τον νομάρχη του κάθε νομού. Υπάρχουν, τέλος, και οι κοινότητες-εκπρόσωποι που αναλαμβάνουν την εκπροσώπηση κοινοτήτων με μικρότερο πληθυσμιακό αριθμό και, συνεπώς, μικρότερο πολιτική δύναμη, αλλά και που προχωρούν σε διακοινοτικές συνεργασίες με στόχο την καλύτερη πολιτική οργάνωση απέναντι στις ανώτερες πολιτικές εξουσίες.

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Σύνταγμα της 4ης Οκτωβρίου 1958, άρθρο 72, 1η παράγραφος : «Οι ημιαυτόνομες περιοχές της Δημοκρατίας είναι οι κοινότητες, οι νομοί, οι περιοχές, οι κτήσεις με ιδιαίτερο καταστατικό και οι υπερπόντιες κτήσεις των οποίων η περίπτωση αναφέρεται στο άρθρο 74 [του Συντάγματος]. Οποιαδήποτε άλλη ημιαυτόνομη περιοχή αποτελεί προϊόν του νόμου, δηλαδή περίπτωση αντίθετη μίας ή περισσοτέρων εκ των κτήσεων που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο».
  2. «Accueil − Insee − Institut national de la statistique et des études économiques | Insee». www.insee.fr. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2024. 
  3. Code Officiel Géographique, le site de l'Insee, 16 avril 2012.
  4. Modifications de communes en 2011 et 2012, le site de l'Insee, 16 avril 2012.
  5. 5,0 5,1 Institut national de la statistique et des études économiques (INSEE), Code officiel géographique (COG), documentation.
  6. (pdf) L'INTERCOMMUNALITÉ EN 2011 Αρχειοθετήθηκε 2012-01-14 στο Wayback Machine. sur le site banatic.interieur.gouv.fr
  7. (pdf) Démographie et géographie des EPCI[νεκρός σύνδεσμος] sur le site dgcl.interieur.gouv.fr
  8. Μπεζονβώ, Μπωμόν-αν-Βερντυνουά, Κυμιέρ-λε-Μορ-Ομ, Φλερί-ντεβάν-Ντουωμόν, Ωμόν-πρε-Σαμονιέ και Λουβμόν-Κοτ-ντυ-Πουάβρ

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

Επεξεργασία