Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου 1910: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21:
| τελευταία_εκλογή =
| νομοθετικό_σώμα_θητεία = 1 Σεπτεμβρίου 1910 - 21 Δεκεμβρίου 1911 ('''Διπλή Αναθεωρητική Βουλή''')<br /> 19 Μαΐου 1912 - 3 Ιουνίου 1914 ('''ΙΘ΄ κοινοβουλευτική περίοδος''')<ref>https://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/I-Bibliothiki/Koinovouleftiki-Syllogi/Praktika-Synedriaseon/Praktika-Voulis-1910-1935/</ref>
| προϋπολογισμός = Προϋπολογισμός [[1911]] (για το οικονομικό έτος 1912): Έξοδα: 143.618,645 δρχ.<br /> Έσοδα: 142.443,113<ref>Ασπρέας, σελ. 173</ref>
| προϋπολογισμός =
| προηγούμενη = [[Κυβέρνηση Στέφανου Δραγούμη 1910]]
| διάδοχη = [[Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1915]]
Γραμμή 32:
 
 
===Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου πρώτης κυβέρνησης Βενιζέλου «[[Οκτώβριος]] - [[Νοέμβριος]] [[1910]]»===
 
Μετά την παραίτηση της κυβέρνησης Δραγούμη, και αφού ο βασιλιάς πρότεινε το σχηματισμό νέας κυβέρνησης στον τότε Πρόεδρο της Βουλής, [[Κωνσταντίνος Έσσλιν|Κωνσταντίνος Έσσλιν]], ο οποίος δεν κατάφερε να την σχηματίσει, όρισε πρωθυπουργό τον Ελευθέριο Βενιζέλο, δίνοντάς του εν λευκώ την απόφαση για διάλυση της Αναθεωρητικής Βουλής, που είχε απαιτήσει ο Βενιζέλος προκειμένου να αναλάβει την πρωθυπουργία.<ref>Ασπρέας, σελ.164</ref> Έτσι, στις 6 Οκτωβρίου ορίστηκε πρωθυπουργός.
 
 
Γραμμή 48:
* ''«Επί των Ναυτικών υπουργός»'': προσωρινά, Ελευθέριος Βενιζέλος
 
Ο Βενιζέλος εκλεγμένος βουλευτής Αττικοβοιωτίας[[Νομός (πρώτοςΑττικής σεκαι ψήφουςΒοιωτίας|Αττικοβοιωτίας βουλευτής)]], δεν διέθετε τότε κοινοβουλευτική δύναμη (τον ακολουθούσαν μόνο 15 βουλευτές). Παρόλα αυτά, στην συνεδρίαση της 9ης Οκτωβρίου 1910 πήρε ψήφο ανοχής από την Βουλή με 208 υπέρ, 28 κατά και 22 αποχές. Ωστόσο, θεωρώντας την ψήφο ανοχής μη επαρκή, στις [[12 Οκτωβρίου]] διαλύει τη «Διπλή Αναθεωρητική Βουλή» και προκηρύσσει εκλογές για τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Νοεμβρίου 1910 (Αναθεωρητική)|28 Νοεμβρίου του 1910]]. <ref>ΦΕΚ Α 317 /1910</ref>
Οι πολιτικοί αρχηγοί των άλλων κομμάτων ύστερα από πρόταση του Γεωργίου Θεοτόκη, αποφασίζουν λόγω της "αντισυνταγματικότητας" της διαλύσεως της Βουλής, να απέχουν από τις εκλογές. ''(ο ιστορικός Γεώργιος Ασπρέας ωστόσο, θεωρεί ότι τα παλαιά κόμματα δεν άντεξαν να δώσουν την εκλογική μάχη, μπροστά στο "ρεύμα" του Βενιζέλου, που προμηνούσε την εκλογική τους συντριβή, Ασπρέας, σελ. 166)''.<br />
Οι εκλογείς ωστόσο, αγνόησαν την αποχή των μεγάλων πολιτικών κομμάτων και σύσσωμοι προσήλθαν στις κάλπες. Μεγάλος νικητής των εκλογών ήταν βέβαια, το νεο-σχηματισθέν [[Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελλάδα)|κόμμα των Φιλελευθέρων]] του Ελ. Βενιζέλου, που σε σύνολο 362 εδρών κατάκτησε τις 307<ref>Ιστορία ελληνικού έθνους</ref>. Ωστόσο, δυναμική εμφάνιση έκανε επίσης και το νέο [[Κοινωνιολογική Εταιρεία|κόμμα των «Κοινωνιολόγων»]] ο πρόδρομος των μετέπειτα σοσιαλιστικών και κομμουνιστικών κομμάτων, με την επιρροή του οποίου, η προηγούμενη κυβέρνηση Δραγούμη, είχε ορίσει πρώτη φορά, την Κυριακή αργία.
 
 
===Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου δεύτερης κυβέρνησης Βενιζέλου «[[Νοέμβριος]] [[1910]] - [[Μάρτιος]] [[1912]]» ===
Η Β' Αναθεωρητική βουλή που προήλθε από αυτές τις εκλογές του Νοεμβρίου του 1910, ψήφισε το νέο Σύνταγμα, του οποίου η ισχύς άρχισε στις [[2 Ιουνίου]] του [[1911]].<br />
Μετά την ψήφιση του [[Σύνταγμα της Ελλάδος του 1911|Συντάγματος]] ο Βενιζέλος διέλυσε την έκτακτη αναθεωρητική βουλή και προκήρυξε εκλογές προκειμένου να υπάρξει τακτική Βουλή.
 
* ''«Πρωθυπουργός»'' - (''«Πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου»''): [[Ελευθέριος Βενιζέλος]]
 
* ''«Επί των Εξωτερικών υπουργός»'': [[Ιωάννης Γρυπάρης]]
* ''«Επί των Εσωτερικών υπουργός»'': [[Εμμανουήλ Ρέπουλης]]
* ''«Επί των Οικονομικών υπουργός»'': [[Λάμπρος Κορομηλάς]]
* ''«Επί των Στρατιωτικών υπουργός»'': Ελευθέριος Βενιζέλος
* ''«Επί της Δικαιοσύνης υπουργός»'': Νικόλαος Δημητρακόπουλος
* ''«Υπουργείο Γεωργίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας|Επί της Γεωργίας, του Εμπορίου και της Βιομηχανίας υπουργός]]»'' : [[Εμμανουήλ Μπενάκης]]
* ''«Επί των Εκκλησιαστικών και της Δημοσίας εκπαιδεύσεως υπουργός»'': [[Απόστολος Αλεξανδρής]]
* ''«Επί των Ναυτικών υπουργός»'': προσωρινά, Ελευθέριος Βενιζέλος
 
 
 
 
Γραμμή 61 ⟶ 79 :
 
Το 1912 προχώρησε σε μια σημαντική μεταβολή της διοικητικής διαίρεσης, τη [[Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας (1912)]] με εφαρμογή του Νόμου ΔΝΖ 1912 «Περί Δήμων και Κοινοτήτων» με τον οποίο δημιούργησε έναν πολύ μεγάλο αριθμό δήμων, αλλάζοντας δραστικά την τοπική αυτοδιοίκηση.
 
==Πηγές==
* * [[Γεώργιος Ασπρέας]]: «Πολιτική ιστορία της νεωτέρας Ελλάδας», β' έκδοση, τόμος Γ', 1930 https://anemi.lib.uoc.gr/metadata/8/1/0/metadata-1460008411-428532-12286.tkl
 
==Αναφορές==