Κόμμα Εθνικοφρόνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
 
 
'''«Κόμμα Εθνικοφρόνων»''' ονομάστηκε το ελληνικό πολιτικό κόμμα που ίδρυσε ο πολιτικός [[Δημήτριος Γούναρης]], τον Μάρτιο του [[1915]].<br />
Η ονομασία του κόμματος πιστώνεται στον εκδότη της εφημερίδας «[[Αθήναι (εφημερίδα)|Αθήναι]]», [[Γεώργιος Πωπ|Γεώργιο Πωπ]] <ref>Εφημ. "Αθήναι", Έτος ΙΓ΄, φ. 5374/ 5 Ιανουαρίου 1915, σ. 1</ref> -ονομασία που εκείνη την εποχή σήμαινε αυτόν που υπερασπίζεται τα συνολικά συμφέροντα του Έθνους, αμφισβητώντας έτσι εμμέσως, τα πατριωτικά φρονήματα του κόμματος του Βενιζέλου <ref>Τζιομάκης, σελ. 67</ref>- ενώ το έμβλημά του αναπαριστά έναν αετό καθισμένο πάνω σε κλαδί δάφνης.<br />
Αυτόνομα, πήρε μέρος σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις, στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 1915]], όπου συγκέντρωσε ποσοστό ψήφων '''28,5%''' (έναντι 58.2% του κόμματος των «Φιλελευθέρων», και '''90''' έδρες στη Βουλή, απόδοση που το έκανε το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στην Ελλάδα της εποχής εκείνης, και στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Δεκεμβρίου 1915]]. Στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 1915 οι Φιλελευθέρων είχαν αποφασίσει ως ένδειξη διαμαρτυρίας να απέχουν από τις εκλογές, έτσι το κόμμα του Γούναρη συγκέντρωσε την συντριπτική πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών εδρών - '''256''' σε σύνολο 333 - επιβεβαιώνοντας την θέση του, ως το «κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης».<ref>Ανδρέας Διαμαντόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842</ref>
 
Το κόμμα αυτό κατά την διάρκεια της πορείας του, συγκέντρωσε την πλειοψηφία των αντι-βενιζελικών πολιτικών και ψηφοφόρων, όντας το ''«αντίπαλον δέος»'' του κόμματος των [[Κόμμα Φιλελευθέρων (Ελλάδα)|Φιλελευθέρων]].
 
Η ονομασία του κόμματος πιστώνεται στον εκδότη της εφημερίδας «[[Αθήναι (εφημερίδα)|Αθήναι]]», [[Γεώργιος Πωπ|Γεώργιο Πωπ]] <ref>Εφημ. "Αθήναι", Έτος ΙΓ΄, φ. 5374/ 5 Ιανουαρίου 1915, σ. 1</ref> -ονομασία που εκείνη την εποχή σήμαινε αυτόν που υπερασπίζεται τα συνολικά συμφέροντα του Έθνους, αμφισβητώντας έτσι εμμέσως, τα πατριωτικά φρονήματα του κόμματος του Βενιζέλου <ref>Τζιομάκης, σελ. 67</ref>- ενώ το έμβλημά του αναπαριστά έναν αετό καθισμένο πάνω σε κλαδί δάφνης.<br />
Αυτόνομα, πήρε μέρος σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις, στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 1915]], όπου συγκέντρωσε ποσοστό ψήφων '''28,5%''' (έναντι 58.2% του κόμματος των «Φιλελευθέρων», και '''90''' έδρες στη Βουλή, απόδοση που το έκανε το δεύτερο μεγαλύτερο κόμμα στην Ελλάδα της εποχής εκείνης, και στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Δεκεμβρίου 1915]]. Στις εκλογές του Δεκεμβρίου του 1915 οι Φιλελευθέρων είχαν αποφασίσει ως ένδειξη διαμαρτυρίας να απέχουν από τις εκλογές, έτσι το κόμμα του Γούναρη συγκέντρωσε την συντριπτική πλειοψηφία των κοινοβουλευτικών εδρών - '''256''' σε σύνολο 333 - επιβεβαιώνοντας την θέση του, ως το «κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης».<ref>Ανδρέας Διαμαντόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842</ref>. Στην τρίτη εκλογική αναμέτρηση, αυτή των εκλογών του [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1920|Νοεμβρίου του 1920]], το κόμμα των Εθνικοφρόνων, συμμετείχε - ουσιαστικά ήταν ο βασικός κορμός - του συνασπισμού των αντι-βενιζελικών κομμάτων, που ενώθηκαν κάτω από το όνομα «[[Ηνωμένη Αντιπολίτευσις|Ηνωμένη Αντιπολίτευσις]]». Η «Ηνωμένη Αντιπολίτευσις» κέρδισε τις εκλογές με ποσοστό '''49,36%''' και '''260''' σε σύνολο 370 εδρών.
 
 
Τον Οκτώβριο του [[1920]] μετονομάστηκε σε [[Λαϊκό Κόμμα]].