Σιβηρικός αντικυκλώνας

Ο Σιβηρικός αντικυκλώνας αποτελεί τη μαζική συγκέντρωση ψυχρού αέρα στην ΒΑ περιοχή της Ευρασίας μεταξύ Σεπτέμβρη και Απρίλιο, συνήθως γύρω από τη λίμνη Βαϊκάλη. Στο κέντρο του κατά τον χειμώνα φτάνει τις χαμηλότερες θερμοκρασίες (<−40 °C), με την ατμοσφαιρική πίεση να ξεπερνά τα 1.040 μιλιμπάρ. Αποτελεί τη μεγαλύτερη ημιμόνιμη συγκέντρωση περιοχών υψηλού βαρομετρικού και είναι υπεύθυνο τόσο για το ρεκόρ χαμηλότερης θερμοκρασίας στο βόρειο ημισφαίριο (−67.8 °C στις 15 Ιανουαρίου 1885) στο Βερχογιάνσκ όσο και της υψηλότερης πίεσης (1083.8 mbar στην Αγκάτα του Κρασνογιάρσκ Κράι στις 31 Δεκεμβρίου 1968). Η ξηρότητα (έλλειψη υετού) και η δριμύτητα του χειμώνα σε μεγάλο μέρος της Σιβηρίας, Μογγολίας και Κίνας οφείλονται επίσης σε αυτόν ενώ επηρεάζει και τη διαμόρφωση των μουσώνων στην ΝΑ Ασία. Επίσης, ο σιβηριανός αέρας είναι κατά κανόνα ψυχρότερος του αρκτικού, δεδομένου ότι η ηπειρωτική βάση πάνω από την οποία διαμορφώνεται εκπέμπει μικρότερο ποσοστό ηλιακού φωτός σε σχέση με τους αρκτικούς πάγους.

Χάρτης με την ατμοσφαιρική πίεση. Η κόκκινη περιοχή υποδεικνύει τον Σιβηρικό αντικυκώνα.

Ο αντικυκλώνας της Σιβηρίας συνήθως υφίσταται μεταξύ τελών Αυγούστου και τελών Απριλίου, φτάνοντας στην κορύφωσή του τον χειμώνα. Δημιουργείται στα τέλη του αρκτικού κύκλου λόγω της σύγκλισης στην περιοχή ρευμάτων αέρα που προέρχονται από το εσωτερικό της Ασίας που υπόκεινται σε μια όλο και ισχυρότερη ψύξη όσο ελαττώνεται η διάρκεια της μέρας.