Κυβέρνηση Δημητρίου Ράλλη 1920: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 30:
Οι εκλογές της 1ης Νοεμβρίου του 1920 - αν και έγιναν υπό τις ευνοϊκότερες για τον Ελευθέριο Βενιζέλο συνθήκες ([[Ελληνική κατοχή Σμύρνης|κατοχή της Σμύρνης]], υπογραφή της [[Συνθήκη των Σεβρών|συνθήκης των Σεβρών]]), - έδωσαν μια μεγάλη και άνετη νίκη στην ''αντιβενιζελική'' παράταξη. Συγκεκριμένα, ο συνασπισμός αντι-βενιζελικών κομμάτων που ενώθηκαν κάτω από τον τίτλο «[[Ηνωμένη Αντιπολίτευσις]]», πήρε τις 251 από τις συνολικά 369 έδρες της Βουλής, ενώ το κόμμα των Φιλελευθέρων, περιορίστηκε στις υπόλοιπες 118. <ref>Ανδρέας Διαμαντόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842</ref>. Το μέγεθος της εκλογικής ήττας ήταν τέτοιο, που ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν κατάφερε να βγει ούτε καν βουλευτής. Έτσι, αποχώρησε από την Ελλάδα (εγκαταλείποντας την πολιτική για πάντα, όπως ισχυρίστηκε τότε), ενώ αρχηγός της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος Φιλελευθέρων έγινε ο στρατηγός [[Παναγιώτης Δαγκλής]].<br />
Επειδή ο συνασπισμός της «Ηνωμένης Αντιπολίτευσης» δεν είχε αρχηγό, ύστερα από συνεννοήσεις των κομμάτων που την απάρτιζαν, αποφασίστηκε να αναλάβει ο Δημήτριος Ράλλης
Στις [[4 Νοεμβρίου]], παραιτήθηκε ο Αντιβασιλέας, ναύαρχος [[Παύλος Κουντουριώτης]], ενώ σύμφωνα με την επιθυμία της νέας κυβέρνησης, '''Αντιβασίλισσα''' ορίστηκε η βασιλομήτωρ [[Όλγα των Ελλήνων| Όλγα]], η οποία και όρκισε την νέα κυβέρνηση.
Γραμμή 36:
Το [[Ελληνικό δημοψήφισμα του 1920|δημοψήφισμα]], έγινε στις [[22 Νοεμβρίου]] ([[Ιουλιανό ημερολόγιο|π.ημ.]]), και υπέρ της επιστροφής του βασιλιά, ψήφισε το 95% των ψηφοφόρων, έτσι στις 6 Δεκεμβρίου ο βασιλιάς Κωνσταντίνος επέστρεψε στην Ελλάδα.
Τον Ιανουάριο του 1921 και ενόψει της διασυμμαχικής συνδιάσκεψης στο Λονδίνο, διχογνωμία ξέσπασε ανάμεσα στον Δ. Γούναρη και τον Δ. Ράλλη, καθώς καθένας από την πλευρά του, διεκδικούσε την παρουσία του στη διάσκεψη. Το βράδυ της [[21 Ιανουαρίου|21ης Ιανουαρίου]] ο Ράλλης, ύστερα και από την πίεση των άλλων αρχηγών του συνασπισμού της «Ηνωμένης Αντιπολίτευσις», υπέβαλε την παραίτησή του. <ref>Παναγιώτα Λάγγα: «Δημήτριος Γ. Ράλλης (1844-1921)», μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Α.Π.Θ. σελ.85 [http://ikee.lib.auth.gr/record/122919/files/LAGGA.pdf]</ref>
{| class="toccolours" style="float: left; margin-left: 1em; margin-right: 2em; font-size: 95%; background:#FFFAF0; width:20em; max-width: 30%;" cellspacing="5"
| |||