Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1921: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
| εικόνα = [[File:Dimitrios Gounaris.jpg|100px]]
| ημερομηνία_σχηματισμού = [[26 Μαρτίου]] [[1921]]
| ημερομηνία_διάλυσης = [[
| σημαία = Royal Coat of Arms of Greece (1863-1936).svg|50px
| σημαία_border =
Γραμμή 26:
| διάδοχη = [[Κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη 1922]]
}}
Η '''κυβέρνηση Δημητρίου Γούναρη''' ([[Μάρτιος]] [[1921]] - [[Μάρτιος]] [[1922]]) σχηματίστηκε ύστερα από την παραίτηση [[Κυβέρνηση Νικολάου Καλογερόπουλου 1921|αυτής του Νικολάου Καλογερόπουλου]]. Τελικά, την πρωθυπουργία ανέλαβε ο κύριος εκπρόσωπος της αντιβενιζελικής παράταξης, ο αρχηγός του μεγαλύτερου αντιπολιτευτικού κόμματος, του [[Λαϊκό Κόμμα|Λαϊκού]], ο Δημήτριος Γούναρης
Γραμμή 51 ⟶ 52 :
:[[Χαράλαμπος Βοζίκης]] - αντικαταστάθηκε στις 29/1/1922 από τον [[Νικόλαος Τριανταφυλλάκος|Νικόλαο Τριανταφυλλάκο]]
====ανασχηματισμός της 2ας Μαρτίου 1922====
Στις [[25 Φεβρουαρίου]] [[1922]] ο Γούναρης αφού εξέθεσε στη Βουλή τις επαφές και τα αποτελέσματα που είχε στις πρωτεύουσες των Συμμάχων (Λονδίνο, Παρίσι, Ρώμη), προκειμένου να βρεθεί μια διπλωματική λύση για τον τερματισμό της Μικρασιατικής εκστρατείας, ζήτησε επιβεβαίωση της μέχρι τότε πολιτικής του μέσω της ψήφου εμπιστοσύνης. Σε σύνολο 317 παρόντων βουλευτών, ''υπέρ'' της ψήφου εμπιστοσύνης ψήφισαν 155 και ''κατά'', 162.<ref>«Πρακτικά των συνεδριάσεων της Βουλής», Γ' Εθνοσυνέλευση, περίοδος Κ' τόμος 3, σελ. 1715</ref>
Εκτός από το κόμμα της Αντιπολίτευσης, τους Φιλελεύθερους, κατά της κυβέρνησης ψήφισαν και οι βουλευτές της συμπολίτευσης που ανήκαν στο «Εθνικό Μεταρρυθμιστικό Κόμμα» του [[Νικόλαος Στράτος|Νικόλαου Στράτου]], καθώς και οι βουλευτές από την Μακεδονία, που είχαν αρχηγό τον βουλευτή Γρεβενών, [[Γεώργιος Μπούσιος|Γεώργιο Μπούσιο]]. Έτσι, ο Γούναρης παραιτήθηκε.
▲Ένα από τα έργα της κυβέρνησης ήταν η διχοτόμηση του χαρτονομίσματος, που λειτούργησε ως αυτόματος δανεισμός ύψους 1,5 δις δραχμών, κίνηση που εισηγήθηκε ο τοτε υπουργός οικονομικών [[Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης]]. Επί αυτής της κυβερνήσεως αποφασίστηκε η ανάληψη στρατιωτικών επιχειρήσεων με στόχο την κατάληψη της [[Άγκυρα|Άγκυρας]]. Για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο ο [[Δημήτριος Γούναρης|Γούναρης]] ενίσχυσε το στράτευμα στέλνοντας τουλάχιστον 100.000 στρατιώτες στην [[Μικρά Ασία]] και αγοράζοντας πυρομαχικά και άλλα πολεμικά πολεμοφόδια. Στον διπλωματικό τομέα η κυβέρνηση Γούναρη ξεκίνησε νέο κύκλο επαφών με τις μεγάλες δυνάμεις, χωρίς όμως κάποια σχετική επιτυχία.
==Αναφορές==
| |||