Συνέδριο της Βερόνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αποσαφήνιση συνδέσμων προς Ανδρέας Μεταξάς (σύνδεσμος άλλαξε σε Ανδρέας Π. Μεταξάς; σύνδεσμος άλλαξε σε Ανδρέας Π. Μεταξάς) |
||
Γραμμή 56:
::::::::::::::::::::::::::::: ''Ο αντιπρόεδρος Θάνος Κανακάρης »
Την παραπάνω διακήρυξη καθώς και μία ακόμη επιστολή που απευθυνόταν στον Τσάρο της Ρωσίας και τύποις στον Βασιλέα της Νεάπολης και δι΄ αυτού προς τους συνέδρους, φέρονται να συντάχθηκαν από τον διατελούντα στη ρωσική υπηρεσία Αλέξανδρο Στούρτζα. Αυτές παρέλαβε ο [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέας Μεταξάς]], όπου εν ονόματι της κεντρικής ελληνικής κυβέρνησης «''της περιπλανωμένης εν ταις παραλίες της Αργολίδος''»<ref>όπως αναφέρει ο Herzberg στην "Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως (μετάφραση Π. Κακουλίδη) τ.2ος</ref> ανεχώρησε στις 18 Σεπτεμβρίου (π.ημ) από την [[Ύδρα]] μαζί με τον Γάλλο φιλέλληνα πλοίαρχο Ζουρνταίν, ως πληρεξούσιοι για την [[Αγκώνα]] και από εκεί στη Βερόνα με την εντολή ν΄ απαιτήσει ακρόαση παρά των συνέδρων προκειμένου να εκθέσει και να διερμηνεύσει δίκαια, πόθους και ευχές των Ελλήνων. Στη κίνηση αυτού λίγες ημέρες αργότερα ακολούθησε ο [[Παλαιών Πατρών Γερμανός]] συνοδευόμενος από τον γιο του Πετρόμπεη τον [[Γεώργιος Μαυρομιχάλης|Γεωργάκη Μαυρομιχάλη]].
Η πρώτη αποστολή φθάνοντας στην Αγκώνα παρέμεινε για κάποιο διάστημα στο λοιμοκαθαρτήριο. Στο διάστημα αυτό ο Α. Μεταξάς απηύθυνε επιστολές προς τον Πάπα και τον καρδινάλιο Κουσάλβι παρακαλώντας τους να του επιτρέψουν να μεταβεί στη Βερόνα διερχόμενος μέσα από το έδαφος του παπικού κράτους. Ο Πάπας Πίος Ζ΄ θέλοντας να ανταποκριθεί θετικά έγραψε σχετικά στον αντιπρόσωπό του καρδινάλιο Σπίνα προκειμένου να δοθεί σχετική άδεια από το συνέδριο. Στο μεταξύ έφθασε και η δεύτερη αποστολή όπου ο Παλαιών Πατρών Γερμανός σε επιστολή του προς τον Πάπα προκειμένου να τον δεχθεί σε ακρόαση και να βοηθήσει μεσιτεύοντας σχετικά στους καθολικούς ηγεμόνες του Συνεδρίου υπέβαλλε δελεαστικές προτάσεις περί ενώσεως της εκκλησίας του νέου ελληνικού κράτους με την παπική εκκλησία. Τελικά ο Πάπας δεν δέχθηκε σε ακρόαση την ελληνική αποστολή. Στο μεταξύ φθάνει η απάντηση του Συνεδρίου που ήταν αρνητική της παρουσίας των ελληνικών αποστολών. Μάλιστα το Συνέδριο απαίτησε από τον Πάπα να απελάσει από την Αγκώνα τους Έλληνες απεσταλμένους και να τους ενημερώσει ότι ουδεμία απάντηση έχουν να περιμένουν. Τούτο έπραξε ο Πάπας με μεγάλη στεναχώρια βλέποντας πως κάποια ακόμα ελπίδα ένωσης εκκλησιών να διαλύεται.<br>
Γραμμή 82:
γ) καταδικάστηκε η [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνική επανάσταση]]<ref>[http://www.ime.gr/chronos/12/gr/1821_1833/diethni/03.html Η στάση της Ρωσίας και η μεταστροφή της αγγλικής πολιτικής 1822-1825]</ref> αλλά δεν αποφασίστηκε επέμβαση, λόγω μη συμφωνίας του [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|τσάρου]] που επηρεαζόταν από τον [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ι. Καποδίστρια]]
Σημειωτέον, πάντως, ότι στο συνέδριο απαγορεύτηκε η παρουσία εκπροσώπων των Ελλήνων επαναστατών ([[Παλαιών Πατρών Γερμανός]], [[Γεώργιος Μαυρομιχάλης]], [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέας Μεταξάς]]) που στάλθηκαν κατ' εντολή της προσωρινής ελληνικής κυβέρνησης, ώστε να παρουσιάσουν στους συνέδρους τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς<ref>[http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=154203 Oι μεγάλες συνθήκες]</ref>.
Το καταδικαστικό ανακοινωθέν σε βάρος της ελληνικής επανάστασης εκδόθηκε στις [[2 Δεκεμβρίου]] του 1822 και έχει ως εξής:
| |||