Μεθάνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 164:
Το χημικό καθαρό μεθάνιο, στις «κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος» (25 °C, 1 atm) είναι αέριο [[χρώμα|άχρωμο]] και [[Οσμή|άοσμο]],<ref>David A. Hensher, Kenneth J. Button (2003). Handbook of transport and the environment. Emerald Group Publishing. p. 168. ISBN 0-08-044103-3.</ref> ελάχιστα [[διάλυμα|διαλυτό]] στο [[νερό]]. Η χαρακτηριστική οσμή τόσο του φυσικού αερίου όσο και του παλαιότερου [[φωταέριο|φωτοαερίου]] (που επίσης περιείχε μεθάνιο) δεν προέρχεται από το ίδιο μεθάνιο, αλλά από συνδυασμό φυσικών οσμηρών προσμείξεων και τεχνητής προσθήκης πρόσθετων [[οσμοθέτης|οσμοθετών]], οι οποίοι είναι οσμηρές ουσίες, συνήθως χρησιμοποιούνται για το λόγο αυτό μείγματα που περιέχουν [[2-μεθυλο-2-προπανοθειόλη]]. Οι οσμοθέτες συνηθίζεται να προστίθενται τεχνητά στο φυσικό αέριο, στο φωταέριο ή και στο καθαρό μεθάνιο, αν προορίζεται για καύσιμο, ώστε να ανιχνεύεται πιο εύκολα, σε ενδεχόμενες, αλλά ανεπιθύμητες, διαρροές. Βέβαια, και το ίδιο το φυσικό αέριο συνήθως περιέχει και από τη φύση του [[θείο|θειούχες]] ουσίες, οπότε έχει και φυσική οσμή. Το μεθάνιο έχει [[βρασμός|θερμοκρασία βρασμού]] -161 °C, υπό πίεση 1 atm<ref>NIST Chemistry Webbook. Webbook.nist.gov. Retrieved on 2012-05-24.</ref>. Είναι εύφλεκτο μόνο σε ένα (σχετικά) στενό εύρος συγκεντρώσεών του (5–15%), στον [[ατμόσφαιρα|ατμοσφαιρικό αέρα]]. Το [[υγρό|υγροποιημένο]] μεθάνιο δεν καίγεται, παρά μόνο υπό την επίδραση υψηλής πίεσης, συνήθως 4 - 5 atm.<ref>Ayhan Demirbas (2010). Methane Gas Hydrate. Springer. p. 102. ISBN 1-84882-871-3.</ref>
Το στερεοποιημένο μεθάνιο υπάρχει σε αρκετές δομικές μορφές. Προς το παρόν είναι γνωστές εννέα (9) από αυτές.<ref>R. Bini & G. Pratesi (1997): High-pressure infrared study of solid methane: Phase diagram up to 30 GPa. Physical Review B, 55 (22), 14800-14809.</ref> Αν το μεθάνιο ψυχθεί υπό κανονική πίεση σχηματίζεται η δομική μορφή μεθάνιο I. Αυτή η δομική μορφή κρυσταλλώνεται στο κυβικό σύστημα (ομάδα διαστήματος F m - 3 m). Οι θέσεις των ατόμων υδρογόνου στο μόριο του μεθανίου δεν είναι σταθεροποιημένες. Τα μόρια του μεθανίου μπορούν να περιστρέφονται ελεύθερα. Πρόκειται για κατάσταση «[[Πλαστικός κρύσταλλος|πλαστικού κρυστάλλου]]»<ref>[http://www.paarpraxis-rheinmain.de/W/kristallgitter/kristallgitter.htm Kristallgitter<!-- Bot generated title -->]</ref>, όπως ονομάζεται.
Διαλύεται ευκολότερα σε οργανικούς διαλύτες. Η ύπαρξή του δεν ανιχνεύεται εύκολα, ενώ με τον [[ατμόσφαιρα|αέρα]] σχηματίζει [[έκρηξη|εκρηκτικά]] μίγματα. Αυτός είναι ο λόγος που συχνά αναφέρονται εκρήξεις σε [[ανθρακωρυχείο|ανθρακωρυχεία]].
Γραμμή 398:
# Η [[αλογόνα|αλογόνωσή]] του.
Γενικά, οι αντιδράσεις του μεθανίου είναι τέτοιας φύσης, ώστε είναι δύσκολο να ελεγχθούν. Η μερική οξείδωση του μεθανίου σε [[μεθανόλη]], για παράδειγμα, είναι μια πρόκληση, γιατί κανονικά η διεργασία της οξείδωσης του μεθανίου τείνει να δώσει τα τελικά προϊόντα της, δηλαδή [[διοξείδιο του άνθρακα]] και [[νερό]], ακόμη και κάτω από σχετική έλλειψη οξυγόνου. Υπάρχει όμως το [[ένζυμο]] [[μονοξυγενάση του
=== Οξεοβασική συμπεριφορά ===
| |||