Διαιτησίες της Βιέννης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Σελίδες με μη επιθεωρημένες μεταφράσεις (με το HotCat) |
|||
Γραμμή 1:
Οι '''διαιτησίες της Βιέννης''' ( {{Lang-de|Wiener Schiedsspruch}} ) είναι το όνομα δύο πολιτικών αποφάσεων του [[Γιοάχιμ φον Ρίμπεντροπ|Γιόαχιμ φον Ρίμπεντροπ]] και του [[Γκαλεάτσο Τσιάνο]], οι οποίοι ενήργησαν ως διαιτητές εκ μέρους της [[Ναζιστική Γερμανία|ναζιστικής Γερμανίας]] και της [[Βασίλειο της Ιταλίας|φασιστικής Ιταλίας]] με στόχο την «ειρηνική ικανοποίηση» των εδαφικών διεκδικήσεων της Ουγγαρίας για κάποια από τα εδάφη που έχασε σύμφωνα με τη [[συνθήκη του Τριανόν]] το [[1920|1920.]] Η διαιτησία της Βιέννης βασίστηκε στην αρχή του " [[Εθνική αυτοδιάθεση|δικαιώματος των εθνών για αυτοδιάθεση]] " και "της διόρθωσης των αδικιών που δημιούργησαν οι [[Συνθήκη των Βερσαλλιών|Συνθήκες]] των [[Συνθήκη των Βερσαλλιών|Βερσαλλιών]] ".
Γραμμή 9 ⟶ 8 :
Σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης του Μονάχου (η οποία συνήφθη στις 29 Σεπτεμβρίου 1938) η Τσεχοσλοβακία έπρεπε να αποφασίσει για το "ουγγρικό ζήτημα" (στην Ρουθηνία των Καρπαθίων και τη νότια Σλοβακία ζούσαν 750.000 Ούγγροι) σύμφωνα με συμφωνία με την κυβέρνηση της Βουδαπέστης. Αρχικά, η Τσεχοσλοβακική κυβέρνηση πρότεινε αυτονομία για τους Ούγγρους της Τσεχοσλοβακίας ως «λύση». Ωστόσο, η Βουδαπέστη τάχθηκε υπέρ του μέγιστου "δικαιώματος αυτοδιάθεσης" (δηλαδή να γίνει δημοψήφισμα εάν οι κάτοικοι επιθυμούν να παραμείνουν μέρος της Τσεχοσλοβακίας ή όχι) ή ακόμη και να γίνει μεταβίβαση των εδαφών, όπου, σύμφωνα με την απογραφή του 1910, οι Ούγγροι είναι πλειοψηφία του πληθυσμού. Η έγκριση του ελάχιστου πακέτου ουγγρικών απαιτήσεων θα οδηγούσε στην απώλεια της νότιας Σλοβακίας. Επίσης η Τσεχοσλοβακία θα έχανε σημαντικές πόλεις, όπως η Μπρατισλάβα (πρωτεύουσα της Σλοβακίας), η Νίτρα, το Κόσιτσε, το Μουκάτσεβο και το Ούζχοροντ.
Αναγνωρίζοντας ότι ένας συμβιβασμός με τη Βουδαπέστη (δ.δ. ουγγρική κυβέρνηση) δεν θα λειτουργούσε, η κυβέρνηση της Τσεχοσλοβακίας κάλεσε τη Βουδαπέστη να συμφωνήσει με την ετυμηγορία της διαιτησίας της Γερμανίας και της Ιταλίας (η Ουγγαρία πρότεινε επίσης να ενεργήσει ως διαιτητής εκ μέρους της Πολωνίας). Στην Πράγα όμως, οι Πολωνοί συμφώνησαν να συμμετάσχουν μόνο αν η Ρουμανία αναλάβει ρόλο διαιτητή. Ως εκ τούτου, η Τσεχοσλοβακία και η Ουγγαρία αποφάσισαν να υποβάλουν αίτηση διαιτητικής απόφασης προς τις κυβερνήσεις της Ιταλίας και της Γερμανίας.
Στις 2 Νοεμβρίου 1938, οι Ρίμπεντροπ και Τσιάνο αποφάνθηκαν από τη Βιέννη ότι: η Δημοκρατία της Τσεχοσλοβακίας πρέπει να μεταφέρει 12.000 τ.χλμ. γης στην Ουγγαρία, συμπεριλαμβανομένων των πόλεων Κόσιτσε (Κάσσα), Κομάρνο (Κομάρομ), Ούζχοροντ (Ούνγκβαρ) και Μουκάτσεβο (Μούνκατς). Η Μπρατισλάβα και η Νίτρα παρέμειναν στη Σλοβακία
| |||