Αμέλια Έρχαρτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Αμερικανοί φεμινιστές; προστέθηκε η Κατηγορία:Αμερικανίδες φεμινίστριες (με το HotCat) |
Διάσωση 27 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
||
Γραμμή 15:
Η '''Αμέλια Μαίρη Έρχαρτ''' (''Amelia Mary Earhart'', [[24 Ιουλίου]] [[1897]] – εξαφανίστηκε στις [[2 Ιουλίου]] [[1937]] και κηρύχθηκε θανούσα στις [[5 Ιανουαρίου]] [[1939]]) ήταν [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Αμερικανίδα]] πρωτοπόρος της αεροπορίας, συγγραφέας και υπέρμαχος των δικαιωμάτων των γυναικών.<ref>Morey 1995, p. 11. Quote: "She was a pioneer in aviation... she led the way so that others could follow and go on to even greater achievements." and quote: Charles Kuralt said on CBS television program ''Sunday Morning'', referring to Earhart, "Trailblazers prepare the rest of us for the future."</ref><ref name=autogenerated1>Oakes 1985</ref> Η Έρχαρτ ήταν η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με τον [[Σταυρός Διακεκριμένης Πτήσης|Σταυρό Διακεκριμένης Πτήσης]],<ref>Goldstein and Dillon 1997, p. 111,112.</ref> ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε μόνη της τον [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό Ωκεανό]].<ref>Pearce 1988, p. 95.</ref> Έκανε πολλά ρεκόρ,<ref name=autogenerated1 /> έγραψε βιβλία για τις εμπειρίες της στους αιθέρες, τα οποία γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία, και συνέβαλε στη δημιουργία της οργάνωσης [[The Ninety-Nines]], μίας οργάνωσης για τις γυναίκες πιλότους.<ref name=autogenerated2>Lovell 1989, p.152.</ref>
Η Αμέλια Έρχαρτ εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό ωκεανό]], κοντά στη [[χάουλαντ νήσος|νήσο Χάουλαντ]], κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της να κάνει τον γύρο της [[Γη]]ς, το 1937. Η ζωή της, η σταδιοδρομία και η εξαφάνισή της συνεχίζουν όμως μέχρι σήμερα να προσελκύουν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης.<ref>''The Mystery of Amelia Earhart''. Social Studies School Service. [http://sss.cuesta.com/c/article.html?article@AE+s@h5Ge91PMdTMQk]{{Dead link|date=Σεπτέμβριος 2019 }} Quote: "She vanished nearly 60 years ago, but fascination with Amelia Earhart continues through each new generation."</ref>
== Τα πρώτα χρόνια ==
=== Παιδική ηλικία ===
[[Αρχείο:ameliachild.jpg|left|250px||thumb|Η Αμέλια Έρχαρτ σε παιδική ηλικία]]
Η Αμέλια Μαίρυ Έρχαρτ ήταν κόρη του Σάμιουελ «Έντουιν» Στάντον Έρχαρτ (''Samuel "Edwin" Stanton Earhart'', [[1868]]-[[1930]]<ref>
Η Αμέλια ονομάστηκε, σύμφωνα με την οικογενειακή παράδοση, από τις δύο γιαγιάδες της (''Amelia Josephine Harres'' και ''Mary Wells Patton'').<ref name=autogenerated3>Goldstein and Dillon 1997, p. 8.</ref> Από μικρή ηλικία η Αμέλια, το χαϊδευτικό της οποίας ήταν «''Meeley''» (μερικές φορές «''Milie''»), έπαιζε το ρόλο της αρχηγού ενώ η κατά δύο χρόνια νεότερη αδερφή της Γκρέις Μουριέλ (''Grace Muriel'' [[1899]]-[[1998]])<ref>
=== Πρώτες επιρροές ===
Γραμμή 37:
Το [[1915]], μετά από μακροχρόνια αναζήτηση, ο πατέρας της Αμέλια βρήκε δουλειά ως υπάλληλος στο Μεγάλο Βόρειο Σιδηρόδρομο (''Great Northern Railway'') στο [[Σαιντ Πωλ (Μινεσότα)|Σαιντ Πωλ]] της [[Μινεσότα]] και η Αμέλια εισήχθη στο κεντρικό γυμνάσιο της πόλης. Ο Έντουιν υπέβαλε αίτηση για μετάθεση στο Σπρίνγκφιλντ του [[Μιζούρι (πολιτεία)|Μιζούρι]] το 1915, όμως ο υπάλληλος απαιτήσεων που δούλευε παλιότερα στην ίδια θέση, αποφάσισε να επανεξετάσει τη συνταξιοδότησή του και απαίτησε να επιστρέψει στην εργασία του, αφήνοντας έτσι τον γηραιό Έρχαρτ δίχως εργασία. Αντιμετωπίζοντας την προοπτική μιας ακόμη καταστρεπτικής κίνησης, η Έιμυ Έρχαρτ πήρε τα παιδιά της στο [[Σικάγο]] όπου έμειναν σε φίλους. Η Αμέλια εγγράφηκε στο γυμνάσιο του Χάιντ Παρκ, όπου πέρασε ένα άθλιο εξάμηνο, όπως αποτυπώνεται σε έναν τίτλο από το βιβλίο επετηρίδων ο οποίος συνέλαβε την ουσία της στεναχώριας της, «''A.E. - το κορίτσι με τα καφέ που περπατά μόνο''».<ref>Rich 1991, p. 11.</ref>
Η Αμέλια αποφοίτησε από το γυμνάσιο του Χάιντ Παρκ το [[1916]]. Καθ' όλη τη διάρκεια της διαταραγμένης παιδικής ηλικίας της, συνέχισε να επιδιώκει μια μελλοντική σταδιοδρομία. Κρατούσε ένα λεύκωμα με αποκόμματα εφημερίδων για γυναίκες επιτυχημένες σε ανδροκρατούμενους κυρίως τομείς, περιλαμβανομένων της [[σκηνοθεσία]]ς και παραγωγής ταινιών, της [[νομική επιστήμη|νομικής]], της [[διαφήμιση]]ς, της διοίκησης και της εφαρμοσμένης μηχανικής.<ref>
Κατά τη διάρκεια των διακοπών των [[Χριστούγεννα|Χριστουγέννων]] του [[1917]] επισκέφτηκε την αδελφή της στο [[Τορόντο]] του [[Οντάριο]]. Ο [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος]] ήδη μαινόταν και η Αμέλια είδε τους πληγωμένους στρατιώτες που επέστρεφαν από το μέτωπο. Λαμβάνοντας εκπαίδευση ως βοηθός νοσοκόμου από τον [[Διεθνές Κίνημα Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου|Ερυθρό Σταυρό]] άρχισε να εργάζεται στο στρατιωτικό νοσοκομείο Σπαντίνα (''Spadina'') στο Τορόντο με την Εθελοντική Αποστολή Βοήθειας (''Volunteer Aid Detachment''). Τα καθήκοντά της περιέλαβαν την προετοιμασία φαγητού στην κουζίνα για ασθενείς που ακολουθούσαν ειδική δίαιτα και τη διανομή των φαρμάκων από το ιατρείο του νοσοκομείου. Συνέχισε να εργάζεται στο νοσοκομείο μέχρι την ανακωχή του Νοεμβρίου του [[1918]] που τερμάτισε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Γραμμή 67:
Οι συντονιστές του εγχειρήματος, συμπεριλαμβανομένου του εκδότη και του πολιτικού αρθογράφου Τζωρτζ Π. Πούτναμ (''George P. Putnam'') πήραν συνέντευξη από την Αμέλια και της ζήτησαν να συνοδεύσει τον πιλότο Ουίλμερ Στούλτζ (''Wilmer Stultz'') και τον συγκυβερνήτη - μηχανικό Λούις Γκόρντον (''Louis Gordon'') στην πτήση, ως επιβάτης, με το πρόσθετο καθήκον της ενημέρωσης του αρχείου πτήσης. Η ομάδα αναχώρησε από το λιμάνι Τρεπασέι (''Trepassey Harbor'') στη [[Νέα Γη και Λαμπραντόρ|Newfoundland]] με ένα [[Fokker F.VIIb|Fokker F.VIIb/3m]] στις [[17 Ιουνίου]] 1928 και προσγειώθηκε στο λιμάνι Μπάρρι (''Burry''), κοντά στο Λανέλλι (''Llanelli'') της [[Ουαλία]]ς, στο [[Ηνωμένο Βασίλειο]], 21 ώρες αργότερα περίπου. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο μέρος της πτήσης ήταν «''δια οργάνων''» και η Αμέλια δεν είχε καμία εκπαίδευση για αυτόν τον τρόπο πτήσης, δεν χειρίστηκε το αεροσκάφος. Σε συνέντευξή της μετά την προσγείωση δήλωσε, «''ο Στουλτζ πραγματοποίησε ολόκληρη την πτήση - έπρεπε. Εγώ ήμουν απλά μία αποσκευή, όπως ένας σάκος πατάτες''», πρόσθεσε, «''…ίσως κάποια μέρα να το δοκιμάσω μόνη''».<ref>Goldstein and Dillon 1997, p. 54.</ref>
Ενώ βρισκόταν στην [[Αγγλία]], η Έρχαρτ πέταξε το [[Avro Avian]] 594 Avian III (με σειριακό αριθμό SN: R3/AV/101) το οποίο ανήκε στη Λαίδη Μέρι Χηθ (''Lady Mary Heath''). Στη συνέχεια αγόρασε το αεροσκάφος και το έστειλε πίσω στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες]] (όπου του δόθηκε ο κωδικός προσδιορισμού αεροσκαφών 7083).<ref>
Η επιστροφή των Στουλτζ, Γκόρντον και Έρχαρτ στις Ηνωμένες Πολιτείες χαιρετίστηκε με μία παρέλαση στη [[Νέα Υόρκη]], για να ακολουθήσει η υποδοχή τους από τον Πρόεδρο [[Κάλβιν Κούλιτζ]] (''Calvin Coolidge'') στον [[Λευκός Οίκος|Λευκό Οίκο]].
Γραμμή 75:
Χρησιμοποιώντας τη φυσική ομοιότητά της με τον Λίντμπεργκ<ref>Goldstein and Dillon 1997, σελ. 55.</ref>, στον οποίο ο τύπος είχε δώσει το όνομα «τυχερός Λίντι», μερικές εφημερίδες και περιοδικά άρχισαν να αποκαλούν την Αμέλια «κυρία Λίντι».<ref>Glines 1997, σελ. 44. Note: Putnam himself may have coined the term "Lady Lindy."</ref> Η ''United Press'' ανακήρυξε την Έρχαρτ «''βασίλισσα των Αιθέρων''».<ref>Rich 1989, σελ. 177. <---Grandiloquent is not accurate but it was accepted to head off a long-standing edit war, the actual descriptive "Queen of the Air" was more flamboyant than feigning.---></ref> Αμέσως μετά την επιστροφή της στις Ηνωμένες Πολιτείες, ανέλαβε έναν εξαντλητικό γύρο διαλέξεων ([[1928]]-[[1929|29]]). Εν τω μεταξύ, ο Πούτναμ είχε αναλάβει μια εκστρατεία να την προωθήσει, η οποία περιλάμβανε την έκδοση ενός βιβλίου που είχε γράψει η Έρχαρτ, μια σειρά νέων διαλέξεων και χρήση των φωτογραφιών της στην προώθηση προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων αποσκευών, των [[τσιγάρο|τσιγάρων]] «''Lucky Strike''» (που όμως δημιούργησε προβλήματα για την εικόνα της, με αποτέλεσμα το περιοδικό ''McCall'' να αποσύρει μια προσφορά που της είχε κάνει)<ref name="Pearce p. 76">Pearce 1988, p. 76.</ref> και γυναικείας ένδυσης. Τα χρήματα που κέρδισε από τη «Lucky Strike» τα διέθεσε σε μια δωρεά 1.500 δολαρίων για την επικείμενη αποστολή του αντιπλοιάρχου [[Ρίτσαρντ Μπέρντ]] (''Richard Byrd'') στον [[Νότιος Πόλος|Νότιο Πόλο]].<ref name="Pearce p. 76"/>
Η Αμέλια αναμίχθηκε ενεργά στις προωθήσεις των προϊόντων που συνδέονταν με το όνομά της, ειδικά στη γυναικεία μόδα. Για πολλά χρόνια έραβε η ίδια τα ενδύματά της και η γραμμή «''active living''» που πωλούνταν σε 50 καταστήματα, όπως το ''Macy's'' στις μητροπολιτικές περιοχές, ήταν η έκφραση μιας νέας εικόνας της Έρχαρτ. Η άποψή της της για απλές, φυσικές γραμμές και υλικά που δεν τσαλακώνονταν και μπορούσαν εύκολα να πλυθούν υιοθέτησε το εύηχο αλλά θηλυκό «''A.E.''» (το όνομα που χρησιμοποιούσε με την οικογένεια και τους φίλους της).<ref>Rich 1989, p. 177.</ref><ref>Lovell 1989, p.135.</ref> Η σειρά αποσκευών που προώθησε με την ονομασία ''Modernaire Earhart Luggage'', η οποία παράγεται ακόμη και σήμερα, έφερε τη σφραγίδα της προσωπικότητάς της, καθώς ικανοποιούσε πλήρως τις απαιτήσεις των αεροπορικών ταξιδιών.<ref>
=== Προωθώντας την αεροπορία ===
Η δημοσιότητα γύρω από το όνομά της βοήθησε την Αμέλια να χρηματοδοτήσει τις πτήσεις της.<ref>
=== Ανταγωνιστικές πτήσεις ===
Γραμμή 88:
=== Γάμος ===
Για ένα διάστημα η Αμέλια ήταν αρραβωνιασμένη με τον Σάμιουελ Τσάπμαν (''Samuel Chapman''), ένα χημικό μηχανικό από τη [[Βοστώνη]], διέλυσε όμως τον αρραβώνα της στις [[23 Νοεμβρίου]] του [[1928]].<ref>Lovell 1989, p. 130, 138.</ref> Την ίδια περίοδο η Έρχαρτ και ο Πούτναμ είχαν περάσει αρκετό καιρό μαζί, γεγονός που οδήγησε στην ανάπτυξη οικειότητας μεταξύ τους. Ο Τζωρτζ Πούτναμ, ήταν διαζευγμένος από το 1929 και έκανε αρκετές προτάσεις γάμου στην Αμέλια, πριν τελικά δεχτεί.<ref>Pearce 1988, p. 81. Quote: "Amelia eventually said yes – or rather nodded yes – to GP's sixth proposal of marriage.</ref> Ξεπερνώντας τους αρχικούς ενδοιασμούς της, παντρεύτηκαν στις [[7 Φεβρουαρίου]] [[1931]], στο σπίτι της μητέρας του Πούτναμ, στο Νοανκ (''Noank'') του [[Κονέκτικατ|Κοννέκτικατ]]. Η Έρχαρτ αναφέρει τον γάμο ως μία «''συνεργασία''» με «''διπλά χειριστήρια''». Σε ένα γράμμα που έγραψε στον Πούτναμ και το οποίο του έδωσε την ημέρα του γάμου τους, η Αμέλια έγραψε «''…Θέλω να καταλάβεις ότι δεν θα σε θεωρήσω δέσμιο σε μένα με κάποιο μεσαιωνικό κώδικα πίστης, ούτε θα θεωρήσω τον εαυτό μου δέσμιο σε σένα''».<ref>Lovell 1989, p.165-166: "It was pencilled longhand...a slip or two in spelling meticulously corrected." The later typewritten note has the word medieval incorrectly spelled. The original note has some slight variances in the header, use of commas and the salutation but is spelled correctly.</ref><ref>
Οι ιδέες της Αμέλια για τον γάμο θεωρούνταν φιλελεύθερες για την εποχή καθώς πίστευε στις ίσες ευθύνες και για τους δύο συζύγους, ενώ διατήρησε το δικό της όνομα αντί του συζύγου της. Όταν οι Τάιμς της Νέας Υόρκης (''The New York Times''), σύμφωνα με τους κανόνες γραφής τους, επέμειναν να αναφέρονται σε αυτή ως «Κα Πούτναμ», εκείνη το απέρριψε γελώντας. Ο Τζωρτζ Πούτναμ σύντομα ανακάλυψε ότι ο ίδιος αποκαλούνταν «Κος Έρχαρτ».<ref>Pearce 1988, p. 82.</ref> Το ζευγάρι δεν πήγε γαμήλιο ταξίδι, καθώς η Αμέλια έλαβε μέρος σε περιοδεία εννέα ημερών κατά μήκος της χώρας προωθώντας αυτόγυρα αλλά και τον χορηγό της περιοδείας «''Beechnut Gum''». Παρόλο που η Έρχαρτ και ο Πούτναμ δεν απέκτησαν παιδιά, αυτός είχε δύο γιους από τον πρώτο του γάμο με την Ντόροθι Μπίννεϊ ([[1888]] – [[1982]]),<ref>
Μερικά χρόνια αργότερα ξέσπασε πυρκαγιά στην οικία του Πούτναμ στο ''Rye'' και, πριν τεθεί υπό έλεγχο, κατέστρεψε αρκετούς από τους οικογενειακούς θησαυρούς του Πούτναμ, συμπεριλαμβανομένων και πολλών προσωπικών αντικειμένων της Έρχαρτ. Μετά την πυρκαγιά ο Τζωρτζ και η Αμέλια αποφάσισαν να μετακομίσουν στη Δυτική Ακτή, καθώς ο Πούτναμ είχε ήδη πουλήσει το μερίδιό του από τον εκδοτικό οίκο στον ξάδερφό του Πάλμερ και κατέληξαν στο Βόρειο [[Χόλυγουντ|Χόλιγουντ]], γεγονός που έφερε τον Πούτναμ κοντά στην κινηματογραφική εταιρία ''Paramount Pictures'' και στη νέα θέση του ως επικεφαλής του συντακτικού συμβουλίου της εταιρίας.<ref>Sloate 1990, p. 64. Note: Amelia preferred the more benign weather of the west coast for flying and based her later years' operation from California rather than the east coast.</ref>
Γραμμή 96:
=== Η σόλο υπερατλαντική πτήση του 1932 ===
[[Αρχείο:Lockheed Vega 5b.jpg|thumb|right|Το Lockheed Vega 5b που χρησιμοποίησε η Έρχαρτ στην υπερατλαντική πτήση του 1932, στο Αμερικανικό Εθνικό Αεροδιαστημικό Μουσείο]]
Σε ηλικία 34 ετών, το πρωί της [[20 Μαΐου|20ης Μαΐου]] [[1932]], η Έρχαρτ απογειώθηκε από το Χάρμπουρ Γκρέις (''Harbour Grace'') του [[Νέα Γη και Λαμπραντόρ|Νιουφάουντλαντ]], έχοντας μαζί της την τελευταία έκδοση της τοπικής εφημερίδας (με σκοπό να αποδείξει την ημερομηνία της πτήσης μέσω της ημερομηνίας της εφημερίδας). Σκόπευε να πετάξει ως το [[Παρίσι]] με το μονοκινητήριο [[Lockheed Vega|Lockheed Vega 5b]], αναπαριστώντας τη σόλο πτήση του Τσαρλς Λίντμπεργκ. Τεχνικός σύμβουλός της ήταν ο διάσημος [[Νορβηγία|Νορβηγικής]] καταγωγής Αμερικάνος αεροπόρος Μπερντ Μπάλχεν (''Bernt Balchen''), ο οποίος τη βοήθησε να προετοιμάσει το αεροσκάφος της. Επίσης έπαιξε το ρόλο του «δολώματος» για τους δημοσιογράφους καθώς, υποθετικά, προετοίμαζε το Vega της Έρχαρτ για τη δική του πτήση στον [[Αρκτική|Αρκτικό κύκλο]].<ref>Butler 1997, p. 263. Note: Balchen had been instrumental in other transatlantic and Arctic record-breaking flights during that period.</ref> Μετά από μία πτήση διάρκειας 14 ωρών και 56 λεπτών, στη διάρκεια της οποίας αντιμετώπισε δυνατούς [[Βόρειος άνεμος|βόρειους ανέμους]], συνθήκες παγετού και μηχανικά προβλήματα, η Αμέλια προσγειώθηκε σε ένα βοσκοτόπι στο Κάλμορ (''Culmore''), βόρεια του Ντέρι (''Derry'') της [[Βόρεια Ιρλανδία|Βόρειας Ιρλανδίας]]. Όταν ένας εργάτης του αγροκτήματος τη ρώτησε «''Πέταξες από μακριά;''» η Αμέλια απάντησε «''Από την Αμερική''». Το σημείο προσγείωσης της είναι σήμερα έδρα ενός μικρού μουσείου του Κέντρου Αμέλια Έρχαρτ (''Amelia Earhart Centre'').<ref>
Ως η πρώτη γυναίκα που διέσχισε σόλο και χωρίς στάση τον [[Ατλαντικό ωκεανό]], η Έρχαρτ έλαβε τον [[Διακεκριμένος Ιπτάμενος Σταυρός|Διακεκριμένο Ιπτάμενο Σταυρό]] από το [[Αμερικανικό Κογκρέσο]], τον [[Σταυρός των Ιπποτών της Λεγεώνας της Τιμής|Σταυρό των Ιπποτών της Λεγεώνας της Τιμής]] από τη [[Γαλλία|Γαλλική]] Κυβέρνηση και το Χρυσό Μετάλλιο της [[National Geographic Society]] από τον Αμερικανό πρόεδρο [[Χέρμπερτ Χούβερ]] (''Herbert Hoover''). Καθώς η φήμη της μεγάλωνε, ανέπτυξε φιλίες με πολλούς ανθρώπους σε υψηλές θέσεις, με σημαντικότερη τη φιλία της με την Έλενορ Ρούσβελτ (''Eleanor Roosevelt''), την «Πρώτη Κυρία». Η Ρούσβελτ μοιραζόταν κοινά ενδιαφέροντα με την Έρχαρτ, κυρίως την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών. Μετά από μία πτήση της με την Έρχαρτ, η Ρούσβελτ έβγαλε άδεια μαθητευομένου πιλότου, όμως δεν έδωσε συνέχεια στα σχέδιά της να μάθει να πετάει. Οι δύο φίλες επικοινωνούσαν συχνά καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους.<ref>Glines 1997, p. 47. Note: Franklin D. Roosevelt was not in favor of his wife becoming a pilot and firmly "closed" the door. Eleanor Roosevelt would later feature prominently in another aviation-related cause when she took a famous flight with a young Black aviator that helped establish the credentials of the "Tuskegee Airmen".</ref> Ακόμη μία διάσημη αεροπόρος, η Ζακλίν Κόχραν (''Jacqueline Cochran''), την οποία το κοινό θεωρούσε τη μεγαλύτερη αντίπαλο της Έρχαρτ, υπήρξε καλή φίλη της εκείνη την περίοδο.<ref>Leder 1987, p. 49.</ref>
Γραμμή 138:
=== Ραδιοφωνικά μηνύματα ===
Κατά τη διάρκεια της προσέγγισης της Έρχαρτ και του Νόοναν στη [[χάουλαντ νήσος|νήσο Χάουλαντ]] το ''Itasca'' έλαβε καθαρές και δυνατές φωνητικές μεταδόσεις από την Έρχαρτ, δίνοντας ως στοιχείο αναγνώρισης το νηολόγιο του ''Electra'' «''KHAQQ''», όμως προφανώς δεν μπορούσε να ακούσει τις φωνητικές μεταδόσεις από το πλοίο. Στις 7:42 π.μ. η Έρχαρτ ανέφερε μέσω [[ασύρματος|ασυρμάτου]] «''Πρέπει να ερχόμαστε προς τα εσάς όμως δεν μπορούμε να σας δούμε – όμως τα καύσιμα τελειώνουν. Δεν έχει καταστεί δυνατό να επικοινωνήσω μαζί σας μέσω ασυρμάτου. Πετάμε στα χίλια πόδια''». Στη μετάδοση στις 7:58 π.μ. η Έρχαρτ είπε ότι δεν μπορούσε να ακούσει το ''Itasca'' και τους ζήτησε να στείλουν φωνητικά μηνύματα ώστε να μπορέσει να πάρει ένα ραδιοφωνικό στίγμα (αυτή η μετάδοση, σύμφωνα με το ''Itasca'', ήταν το δυνατότερο μήνυμα, δημιουργώντας την εντύπωση ότι η Έρχαρτ και ο Νόοναν βρίσκονταν στην ευρύτερη περιοχή). Το ''Itasca'' δεν μπορούσε να στείλει τα μηνύματα στη συχνότητα που ζητούσε η Έρχαρτ και αντί αυτών έστειλε μηνύματα σε [[Κώδικας Μορς|κώδικα Μορς]]. Η Έρχαρτ επιβεβαίωσε τη λήψη αυτών των μηνυμάτων, όμως είπε πως ήταν αδύνατο να προσδιορίσει την κατεύθυνση.<ref>
Στην τελευταία γνωστή της μετάδοση στις 8:43 π.μ. η Έρχαρτ είπε «''Είμαστε στη γραμμή 157 337. Θα επαναλάβουμε αυτό το μήνυμα. Θα το επαναλάβουμε στους 6210 χιλιοκύκλους. Περιμένετε''». Όμως μερικές στιγμές αργότερα επανήλθε στην ίδια συχνότητα (3105 [[συχνότητα|kHz]]) με μία μετάδοση η οποία καταχωρήθηκε ως «αμφισβητούμενη»: «''Είμαστε σε πορεία βορρά προς νότο''».<ref>
Κατά πόσο ελήφθησαν μεταγενέστερα μηνύματα από την Έρχαρτ και το Νόοναν δεν έχει διευκρινιστεί. Εάν ελήφθησαν μεταδόσεις από το ''Electra'', οι περισσότερες αν όχι όλες ήταν αδύναμες και απελπιστικά αλλοιωμένες. Οι μεταδόσεις της Έρχαρτ προς τη νήσο Χάουλαντ γίνονταν στη συχνότητα των 3105 kHz, μία συχνότητα περιορισμένη για αεροπορική χρήση στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες]] από την Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (''Federal Communications Commission - FCC'').<ref>American Radio Relay League 1945, σ. 453. Quote: "Frequencies between 2,504 to 3,497.5 kc were allocated to "Coastal harbor, government, aviation, fixed, miscellaneous."</ref> Αυτή όμως η συχνότητα δεν είχε θεωρηθεί κατάλληλη για μεταδόσεις από μεγάλες αποστάσεις. Όταν η Έρχαρτ βρισκόταν σε υψόμετρο ταξιδίου και μεταξύ του Λάε και της νήσου Χάουλαντ (περισσότερα από χίλια μίλα από το καθένα) κανένας σταθμός δεν άκουσε την προγραμματισμένη μετάδοση στις 0815 GCT.<ref>Long 1999, p. 20.</ref> Επιπλέον, ο μεταδότης των 50 βατ που χρησιμοποιούσε η Έρχαρτ ήταν συνδεδεμένος με μία, μικρότερη του απαιτούμενου μήκους, κεραία τύπου V.<ref>Everette, Michael. ''Electric Radio Communications Equipment Installed on Board Lockeed Electra NR16020''. Wilmington, Delaware: TIGHAR, 2006.</ref><ref>American Radio Relay League 1945, p. 196-199. Note: The height of the antenna is important, a horizontally polarized antenna operating at a small fraction of its wavelength above the ground will be less efficient than that same antenna operating at cruising altitude.</ref>
Γραμμή 161:
=== Συντριβή και βύθιση ===
Πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι το ''Electra'' έμεινε από καύσιμα και η Έρχαρτ με τον Νόοναν συνετρίβησαν στη θάλασσα. Ο πλοηγός και αεροναυτικός μηχανικός Έλγκεν Λονγκ (''Elgen Long'') και η σύζυγός του Μαρί Κ Λονγκ (''Marie K. Long'') αφιέρωσαν 35 χρόνια ερευνώντας τη θεωρία της «''συντριβής και βύθισης''», η οποία είναι η πλέον αποδεκτή εξήγηση της εξαφάνισης.<ref>
Ο Ντέιβιντ Τζοούρνταιν (''David Jourdain''), πρώην κυβερνήτης [[υποβρύχιο|υποβρυχίου]] και ωκεανολόγος μηχανικός ειδικευμένος στις θαλάσσιες έρευνες και ανακτήσεις μεγάλων βαθών, υποστήριξε ότι όλες οι σχετιζόμενες με τη νήσο Γκάρντνερ μεταδόσεις είναι εσφαλμένες. Μέσω της εταιρίας του ''Nauticos'' ερεύνησε εκτενώς την περιοχή βόρεια και δυτικά της νήσου Χάουλαντ κατά τη διάρκεια δύο αποστολών έρευνας με χρήση [[σόναρ]] μεγάλου βάθους και συνολικής αξίας 4,5 εκατομμυρίων δολαρίων ([[2002]], [[2006]]), χωρίς όμως να ανακαλύψει κάτι. Οι περιοχές έρευνας καθορίστηκαν βάσει της γραμμής θέσης (157-337) την οποία η Έρχαρτ μετέδωσε στις 2 Ιουλίου 1937.<ref name="Hoversten"/> Παρόλα αυτά, οι αναλύσεις του Έλγκεν Λονγκ οδήγησαν τον Τζοούρνταιν στο συμπέρασμα «''Η ανάλυση όλων των δεδομένων που έχουμε – των καυσίμων, των επικοινωνιών και όλων των άλλων πληροφοριών – με κάνουν να πιστεύω ότι κατέπεσε στη θάλασσα ανοικτά του Χάουλαντ''».<ref name="Hoversten"/> Ο θετός γιος της Έρχαρτ, Τζωρτζ Πάλμερ Πούτναμ Τζούνιορ (George Palmer Putnam Jr.) φέρεται να δηλώνει ότι η πεποίθησή του είναι «''πως το αεροσκάφος απλά έμεινε από καύσιμα''».<ref>[http://mt.lincolnshirepostpolio.org.uk/archives/pandpp-news/000512.html Amelia Earhart's disappearance still haunts her stepson, 83.] {{
=== Η υπόθεση της νήσου Γκάρντνερ ===
Αμέσως μετά την εξαφάνιση της Έρχαρτ και του Νόοναν, το Αμερικανικό Ναυτικό, ο Πωλ Μάντζ και η μητέρα της Έρχαρτ (η οποία έπεισε τον Πούτναμ να πραγματοποιήσει την έρευνα στο σύμπλεγμα Γκάρντνερ)<ref>Rich 1989, p. 272-273.</ref> εξέφρασαν την πεποίθηση ότι η πτήση είχε καταλήξει στις [[Νησιά Φοίνικα|νήσους Φοίνιξ]] (σήμερα τμήμα του [[Κιριμπάτι]]), περίπου 350 μίλια νοτιοανατολικά της νήσου Χάουλαντ.
Η υπόθεση της [[Νικουμαρόρο|νήσου Γκάρντνερ]] -σημερινό Νικουμαρόρο-, έχει χαρακτηριστεί ως η «''πλέον επιβεβαιωμένη''» εξήγηση για την εξαφάνιση της Έρχαρτ.<ref>''The end of Amelia Earhart (2): several theories.'' ''Avio News (WAPA)'', 16 July 2007. [http://www.avionews.com/index.php?corpo=see_news_home.php&news_id=1076879&pagina_chiamante=corpo%3Dindex.php Avio News (WAPA)] Retrieved: 17 July 2007.</ref> Η [[Διεθνής Ομάδα για την Ανεύρεση Ιστορικών Αεροσκαφών]] (''The International Group for Historic Aircraft Recovery - TIGHAR'') εξέφρασε την άποψη ότι η Έρχαρτ και ο Νόοναν πιθανώς να πέταξαν χωρίς περαιτέρω ραδιοφωνικές μεταδόσεις<ref>
Η έρευνα της TIGHAR απέφερε αρχαιολογικές και πρότερα ανέκδοτες αποδείξεις που συνηγορούσαν υπέρ της υπόθεσης αυτής.<ref>''Common Earhart Myths''. (Copyright date of 1998–2004 on page.) [
Τα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν από την TIGHAR στο Νικουμαρόρο περιλάμβαναν αυτοσχέδια εργαλεία, μία αλουμινένια επιφάνεια (πιθανόν από αεροσκάφος ''Electra''), ένα περίεργα κομμένο κομμάτι διάφανου πλέξιγκλας το οποίο έχει ίδιο πάχος και κυρτότητα με το παράθυρο ενός ''Electra'' και ένα παπούτσι ''Cat's Paw'', μεγέθους 9, που χρονολογείται από τη δεκαετία του [[1930]] και μοιάζει με τα υποδήματα που φορούσε η Έρχαρτ σε φωτογραφίες της παγκόσμιας πτήσης.<ref>''Was Amelia Earhart a doomed castaway?'' Associated Press (CNN) [http://www.cnn.com/2007/US/04/01/earhart.mystery.ap/index.html Earhart Mystery]{{dead link|date=June 2015}} Retrieved: 1 April 2007. Note: According to records, Noonan was 6 ft tall, and Earhart was 5 ft 8 in and wore a size 6 shoe according to her sister.</ref> Οι αποδείξεις αυτές παραμένουν περιστασιακές, όμως ο θετός γιος της Έρχαρτ, Τζωρτζ Πούτναμ Τζούνιορ, έχει εκφράσει τον ενθουσιασμό του για την έρευνα της TIGHAR.<ref>Cruikshank, Joe. "The Search for Earhart's Plane Continues." ''Treasure County Palm News, 4 November 2006''. [http://nl.newsbank.com/cgi-bin/ngate/TCNP?ext_docid=1154F5669639D990&ext_hed=The%20search%20for%20Amelia%20Earhart's%20plane%20continues&ext_theme=tcnp&pubcode=TCNP] Retrieved: 1 April 2007.</ref>
Μία δεκαπενταμελής αποστολή της TIGHAR επισκέφθηκε το Νικουμαρόρο από τις [[21 Ιουλίου]] έως τις [[2 Αυγούστου]] [[2007]], ψάχνοντας για σαφή και αναγνωρίσιμα τμήματα αεροσκάφους και [[DNA]]. Η ομάδα περιελάμβανε μηχανικούς, περιβαλλοντολόγους, αρχαιολόγους, ένα γεωλόγο, ένα σχεδιαστή ιστιοφόρων σκαφών, ένα γιατρό και ένα κινηματογραφιστή.<ref>
Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε τον Οκτώβριο του 2014, αποδίδει ένα μεταλλικό αντικείμενο που βρέθηκε στο νησί το 1991, στο αεροπλάνο της Έρχαρτ.<ref>[http://news.discovery.com/history/us-history/aluminum-fragment-appears-to-belong-to-earharts-plane-141028.htm Amelia Earhart Plane Fragment Identified : Discovery News<!-- Bot generated title -->]</ref><ref>http://www.newsweek.com/mystery-amelia-earhart-solved-fragment-fallen-plane-identified-280856</ref>
Γραμμή 181:
Οι αδιευκρίνιστες συνθήκες της εξαφάνισης της Αμέλια Έρχαρτ, σε συνδυασμό με τη φήμη της, προκάλεσαν την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού ισχυρισμών και αρκετών θεωριών συνωμοσίας σχετικά με την τελευταία της πτήση, όμως όλοι αυτοί έχουν γενικότερα απορριφθεί λόγω της έλλειψης επαληθεύσιμων αποδείξεων.
==== Κατάσκοπος για τον Ρούσβελτ ====
Μία κινηματογραφική ταινία της εποχής του [[β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|δευτέρου παγκοσμίου πολέμου]], με τίτλο ''Flight for Freedom'' ([[1943]]) και πρωταγωνιστές τους Ροζαλίντ Ράσελ (''Rosalind Russell'') και Φρεντ ΜακΜάρεϊ (''Fred MacMurray'') προήγαγε ένα μύθο ότι η Έρχαρτ κατασκόπευε τους Ιάπωνες στον [[Ειρηνικός Ωκεανός|Ειρηνικό]] κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης του [[Φραγκλίνος Ρούζβελτ|Φραγκλίνου Ρούσβελτ]].<ref>[
==== Νήσος Σαϊπάν ====
Γραμμή 199:
==== Ανάληψη άλλης ταυτότητας ====
Τον Νοέμβριο του [[2006]], το ''National Geographic Channel'' πρόβαλε το δεύτερο επεισόδιο της σειράς ''Undiscovered History'' σχετικά με έναν ισχυρισμό ότι η Έρχαρτ επέζησε της παγκόσμιας πτήσης, μετακόμισε στο [[Νιού Τζέρσι]], άλλαξε το όνομά της, παντρεύτηκε ξανά και έγινε η Άιριν Κραίγκμιλ Μπόλαμ (''Irene Craigmile Bolam''). Ο ισχυρισμός αυτός αρχικά προβλήθηκε στο βιβλίο ''Amelia Earhart Lives'' ([[1970]]) του Τζο Κλάας (''Joe Klaas''). Η Άιριν Μπόλαμ, που ήταν τραπεζίτης στη [[Νέα Υόρκη]] τη δεκαετία του [[1940]], αρνήθηκε ότι ήταν η Έρχαρτ, κατέφυγε στα δικαστήρια ζητώντας 1,5 εκατομμύρια αποζημίωση για βλάβες και κατέθεσε μία μακροσκελή ένορκη κατάθεση στην οποία αντέκρουσε τους ισχυρισμούς. Η εκδότρια εταιρία, ''McGraw-Hill'', απέσυρε το βιβλίο από την αγορά λίγο μετά την κυκλοφορία του ενώ τα αρχεία του [[δικαστήριο|δικαστηρίου]] περιέχουν ενδείξεις ότι οι δύο πλευρές κατέληξαν σε εξωδικαστικό συμβιβασμό.<ref>
== Κληρονομιά ==
Γραμμή 271:
* Στη θεατρική παράσταση ''Chamber Music'' που έγραψε το [[1962]] ο Άρθουρ Κόπιτ (''Arthur Kopit''), η πλοκή της οποίας λαμβάνει χώρα σε ένα άσυλο παραφρόνων, μία από τους χαρακτήρες πιστεύει ότι είναι η Αμέλια Έρχαρτ. Η ειρωνεία είναι ότι, βάσει της πλοκής της παραστάσεως, αφήνεται να εννοηθεί ότι θα μπορούσε να είναι η Αμέλια Έρχαρτ, βάσει του χρονοδιαγράμματος.
* Στη νουβέλα του Ντέιβιντ Λίπινκοτ (''David Lippincott'') ''E Pluribus Bang!'' ([[1970]]) ο πρωταγωνιστής, πρώην πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών εξαφανίζεται και μεταφέρεται σε ένα νησί του Ειρηνικού όπου συναντά την ηλικιωμένη Έρχαρτ και μαθαίνει ότι μέχρι το θάνατό του ο δικαστής Τζόσεφ Κράτερ (''Joseph Crater'') έζησε στο νησί.
* Το πρώτο άλμπουμ αφιερωμένο στο θρύλο της Αμέλια Έρχαρτ κυκλοφόρησε από το συγκρότημα ''Plainsong'' το [[1972]] με τίτλο ''In Search of Amelia Earhart, Elektra K42120''. Τόσο το άλμπουμ όσο και το υλικό που διατέθηκε από την ''Elektra'' απόκτησαν μεγάλη αξία μεταξύ των συλλεκτών.<ref>
* Η τραγουδίστρια Τζόνι Μίτσελ (''Joni Mitchell'') έγραψε ένα τραγούδι με τίτλο ''Amelia'' για το άλμπουμ της ''Hejira'' ([[1976]]), βασισμένο στην κληρονομιά της Αμέλια Έρχαρτ.
* Η τηλεοπτική βιογραφία του 1976 με τίτλο ''Amelia Earhart'' με πρωταγωνιστές τους Σούζαν Κλαρκ (''Susan Clark'') και Τζον Φόρσάιθ (''John Forsythe'') περιελάμβανε σκηνές όπου πετούσε ο πιλότος Φρανκ Τόλμαν (''Frank Tallman''), συνέταιρος στην εταιρία ''Tallmantz Aviation'' με τον Πωλ Μαντζ (''Paul Mantz''), που είχε διδάξει την Έρχαρτ τη δεκαετία του [[1930]].
Γραμμή 286:
* Το τραγούδι ''Aviator'' του συγκροτήματος ''Nemo'', το οποίο περιέχεται στο πρώτο τους άλμπουμ ''Signs of Life ([[2004]])'', γράφτηκε για την τελευταία πτήση της Έρχαρτ.
* Το τραγούδι ''I Miss My Sky'' το οποίο έγραψε η ''Heather Nova'' για το άλμπουμ της ''Redbird ([[2005]])'' είναι αφιερωμένο στην Έρχαρτ, υπονοώντας ότι επέζησε σε ένα νησί μετά την εξαφάνισή της.
* Ο Κέρτις Έλλερ (''Curtis Eller'') του ''Curtis Eller's American Circus'' έγραψε ένα τραγούδι για την εξαφάνιση της Έρχαρτ, το ''Amelia Earhart'' στο άλμπουμ του ''Taking Up Serpents Again (2005)''.<ref>
* Ο Καναδός χιπ χοπ καλλιτέχνης ''Buck 65'' συνδέει την Αμέλια Έρχαρτ και άλλες γυναίκες είδωλα όπως τη Νέκο Κέις (''Neko Case'') και τη [[Φρίντα Κάλο]] (''Frida Kahlo'') στο τραγούδι ''Blood of a Young Wolf ([[2006]])'' από το άλμπουμ ''Secret House Against The World''.
* Ο Άγγλος τραγουδιστής και συνθέτης Τομ ΜακΡέι (''Tom McRae'') στο τέταρτο άλμπουμ του ''King of Cards ([[2007]])'' περιέλαβε ένα τραγούδι με τίτλο ''The Ballad of Amelia Earhart''.
Γραμμή 362:
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{commonscat}}
* [
* [http://www.kansastravel.org/ameliaearhartmuseum.htm Amelia Earhart Birthplace Museum]
* [http://www.lib.purdue.edu/spcol/aearhart/ Amelia Earhart Collection of Papers, Memorabilia and Artifacts The world's largest collection of Earhart photographs, artifacts and correspondence. More than 600 photos are now online]
Γραμμή 371:
* [http://www.chet-aero.com/women.php Amelia Earhart's resignation as Vice President of the National Aeronautic Association in May 1933]
* [https://archive.is/20130103144345/www.highbeam.com/doc/1Y1-104844696.html?refid=hbw_my Diary a Clue to Amelia Earhart Mystery]
* [http://sss.cuesta.com/c/article.html?article@AE+s@h5Ge91PMdTMQk Mystery of Amelia Earhart]{{Dead link|date=Σεπτέμβριος 2019 }}
* [http://www.elgenlong.com/ Search for Amelia Earhart: Elgen Long a website detailing the "crash and sink" theory and the man and research behind it]
* [http://www.imdb.com/title/tt0035888/ ''Flight for Freedom'' (ταινία του 1943)]
* [http://www.museumofwomenpilots.com/index.html - Μουσείο γυναικών πιλότων]
* [http://tenwatts.blogspot.com/2007/06/amelia-earhart-on-khaqq.html Specific details on KHAQQ and Amelia's radio at Arcane Radio Trivia]
* [https://web.archive.org/web/20080115200653/http://www.tighar.org/Projects/Earhart/AEdescr.html «The Earhart Project» από το International Group for Historic Aircraft Recovery]. Περιλαμβάνει σύνοψη της υποθέσεως προσγειώσεως στο Nikumaroro και ταινία που δείχνει την απογείωση του αεροσκάφους της Έρχαρτ από το Λάε]
* [http://www.imdb.com/title/tt0270530/ ''The Mysteries of Amelia Earhart'' (ταινία του 1998)]
| |||