Ιερώνυμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 17:
Η παραμονή του στην Ανατολή υπήρξε καθοριστική τόσο για την πνευματική του ανάνηψη όσο και για την εκμάθηση της [[Ελληνική Γλώσσα|ελληνικής]] και [[Εβραϊκά|εβραϊκής]] [[Γλώσσα|γλώσσας]].
 
Από το έτος [[382]] μέχρι και το [[384]] εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, όπου έγινε γραμματέας του πάπα [[Πάπας Δάμασος Α΄|Δάμασου]] και δίδαξε την ασκητική ζωή σε Χριστιανές κυρίες της ρωμαϊκής αριστοκρατίας. Από αυτές, συνδέθηκε περισσότερο πνευματικά με την [[Αγία Παύλα|Παύλα]], την [[Αγία Ευστοχία|Ευστοχία]] και τη [[Μαρκέλλα]].<ref name=":0">{{Cite book|title=After Eve: Women, Theology and the Christian Tradition|first=Soskice, Janet|last=Martin.|publisher=Marshall Pickering|isbn=0551020393|year=1990|date=1990|chapter=The Influence of Saint Jerome on Medieval Attitudes to Women|location=London|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/20633655|id=20633655}}</ref> Πίστεψε πως θα διαδεχόταν το Δάμασο στον επισκοπικό θρόνο της Ρώμης. Αυτό όμως δε συνέβη, εξαιτίας κάποιων διαβολών από μερίδα του ρωμαϊκού κλήρου. Πικραμένος, τότε, ξαναγύρισε στην Ανατολή, συνοδευόμενος από τις τρεις παραπάνω κυρίες.<ref name=":0" /> Στηλιτεύει τα ήθη των ιερέων της Ρώμης που είχαν τη συνήθεια να διατηρούν παλλακίδες στο σπίτι τους, να αρωματίζονται και να κατσαρώνουν τα μαλλιά τους καθώς και να συχνάζουν στα αριστοκρατικά σπίτια ακόμα και ειδωλολατρών. (Jerome Letters, xxii,30) Υπέρμαχος της παρθενίας και κατά του γάμου και της διαφθοράς και των βασάνων που προκαλεί ''επαινώ το γάμο μόνο γιατί μου δίνει παρθένους'' έγραφε στις επιστολές του, και συμβουλεύει τις γνωστές του αν δεν μπορούν να ζούν σε μοναστήρι να παραμείνουν τουλάχιστον παρθένες. (Jerome Letters,cvii 3 και xxii 21)<ref> όπου και παραπάνω </ref>
 
Το έτος [[385]] εγκαταστάθηκαν στη [[Βηθλεέμ]], όπου με τη χρηματική προσφορά της Παύλας και άλλων γυναικών ίδρυσαν δύο μοναστήρια.<ref name=":0" /> Ένα ανδρικό υπό τον Ιερώνυμο και ένα γυναικείο με ηγουμένη την Παύλα. Ο Ιερώνυμος πάντως εγκαταστάθηκε σε μια σπηλιά στα περίχωρα της Βηθλεέμ και απο εκεί διεύθυνε το μοναστήρι του, μελετούσε τη Βίβλο αλλά και τους αγαπημένους του Ρωμαίους συγγραφείς και αλληλογραφούσε με τον έξω κόσμο και συνεργαζόταν με διάφορες χριστιανές γυναίκες όπως η Παύλα και η Μαρκέλλα.<ref name=":0" /> Μέχρι τη μέρα του θανάτου του [[30 Σεπτεμβρίου]] του έτους [[420]], εργαζόταν και μάλιστα πέθανε την ώρα που έγραφε ένα σχόλιο πάνω στον Ιερεμία. Στη Βηθλεέμ οικοδόμησε μια εκκλησια, έναν ξενώνα για τους προσκυνητές στους Αγίους Τόπους αλλά και ένα σχολείο που δίδασκε στα παιδιά εκτός των άλλων, Ελληνικά και Λατινικά.