Ισαάκ Νεύτων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου|noref=true}}Ο '''Σερ Ισαάκ Νιούτον''' (''Sir Isaac Newton'', [[4 Ιανουαρίου]] [[1643]] – [[31 Μαρτίου]] [[1727]]) ήταν [[Αγγλία|Άγγλος]] φυσικός, μαθηματικός, αστρονόμος, φιλόσοφος, αλχημιστής και θεολόγος. Θεωρείται πατέρας της [[Κλασική Φυσική|Κλασικής Φυσικής]], καθώς ξεκινώντας από τις παρατηρήσεις του [[Γαλιλαίος|Γαλιλαίου]] αλλά και τους νόμους του [[Γιοχάνες Κέπλερ|Κέπλερ]] για την κίνηση των πλανητών διατύπωσε τους τρεις μνημειώδεις [[Νόμοι του Νεύτωνα|νόμους της κίνησης]] και τον περισπούδαστο «νόμο της [[βαρύτητα]]ς» (που ο θρύλος αναφέρει πως αναζήτησε μετά από πτώση μήλου από μια μηλιά). Μεγάλης ιστορικής σημασίας υπήρξαν ακόμη οι μελέτες του σχετικά με τη φύση του [[φως|φωτός]] καθώς επίσης και η καθοριστική συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων [[Μαθηματικά|μαθηματικών]] και συγκεκριμένα του [[Διαφορικός λογισμός|διαφορικού]] και [[ολοκληρωτικός λογισμός|ολοκληρωτικού λογισμού]]. Δεν είχε [[Κοινοπολιτεία των Εθνών|κοινοπολιτειακή]] υπηκοότητα, αλλά είχε αποκτήσει τον τίτλο του [[Εταίρος της Βασιλικής Εταιρίας|Εταίρου της Βασιλικής Εταιρείας]], που δίνονταν σε πολίτες ή μόνιμους κατοίκους της Κοινοπολιτείας των Εθνών. Είχε διατελέσει πρόεδρος της Βασιλικής Εταιρίας.

Το [[1450]], τον καιρό που γεννιόταν η [[τυπογραφία]], έπεφτε η [[Βυζαντινή αυτοκρατορία]] και ο [[Ρεγιομοντάνος|Ρεγκιομοντάνους]] σήμαινε την αναγέννηση της θετικής επιστήμης στην [[Κεντρική Ευρώπη]], στην [[Αγγλία]] ξεκινούσε ένας αιματηρός εμφύλιος, που έμελλε να διαρκέσει πάνω από τριάντα χρόνια, ο [[Πόλεμος των δυο Ρόδων|πόλεμος των Δύο Ρόδων]] ([[1451]]–[[1485]]1451–1485). Οι συνέπειες του εμφύλιου αυτού οδήγησαν έμμεσα τη χώρα σε μία από τις ενδοξότερες περιόδους της ιστορίας της.

Συγκεκριμένα, όταν ο [[οίκος του Λάνκαστερ]] επικράτησε οριστικά επί του [[οίκος της Υόρκης|οίκου Γιορκ]], η ως τότε ισχυρή αγγλική [[αριστοκρατία]] είχε ατονήσει ανεπανόρθωτα από τις απώλειες της αναμέτρησης τόσο, ώστε ο [[Ερρίκος Ζ' της Αγγλίας|Ερρίκος Ζ΄]], που ανήλθε στο θρόνο το 1485, είχε την άνεση να κυβερνήσει εποικοδομητικά τη χώρα χωρίς να φθείρεται από εσωτερικές αντιπαλότητες. Ήταν η απαρχή της [[Δυναστεία Τυδώρ|δυναστείας των Τυδώρ]] (1485-[[1603]]). Το κατοπινό μεγαλείο της Αγγλίας θεμελιώθηκε κατά τη διάρκεια της απολυταρχίας τους: η χώρα αναδεικνύεται ως το σπουδαιότερο ναυτικό και αποικιακό κράτος του κόσμου, η Εκκλησία της ανεξαρτητοποιείται από την Εκκλησία της [[Ρώμη]]ς, οι τέχνες και τα γράμματα, δίπλα στα άλλα, αναγεννώνται και ακμάζουν.