Κόνραντ Αντενάουερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Sotkil μετακίνησε τη σελίδα Κόνραντ Άντεναουερ στη Κόνραντ Αντενάουερ πάνω από την ανακατεύθυνση: λάθος τόνος |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 66:
|ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Κόνραντ Άντεναουερ''' (''Konrad Hermann Joseph Adenauer'',
==Τα πρώτα χρόνια==
Γεννήθηκε το
==Τα πρώτα του πολιτικά βήματα στην Κολωνία==
Το
==Μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία==
Η άνοδος του [[Χίτλερ]] στην εξουσία είχε ως αποτέλεσμα την καθαίρεσή του από τη θέση του δημάρχου στις
==Μετά τον πόλεμο==
Γραμμή 81:
==Θητεία ως καγκελάριος==
Στις εκλογές του 1949 τέθηκε επικεφαλής του κόμματος των Χριστιανοδημοκρατικών και κατάφερε να νικήσει τον αντίπαλό του, τον Κουρτ Σουμάχερ, αρχηγό των Σοσιαλδημοκρατών συγκεντρώνοντας 31%, δηλαδή 139 έδρες, έναντι 29,2%, δηλαδή 131 εδρών του δεύτερου. Στις 15 Σεπτεμβρίου σχημάτισε κυβέρνηση συνασπισμού, χωρίς όμως τη συμμετοχή των Σοσιαλδημοκρατών, στην οποία και εκλέχτηκε καγκελάριος σχεδόν κατά τύχη, με μία και μόνη ψήφο διαφορά, για να αναδειχθεί ο μακροβιότερος μετά τον [[Όττο φον Μπίσμαρκ]] Γερμανός ηγέτης. Το
Το 1955 η Δυτική Γερμανία έγινε μέλος του [[ΝΑΤΟ]], τον Μάιο του ίδιου χρόνου, δέκα χρόνια μετά την ταπεινωτική ήττα της [[Ναζιστική Γερμανία|ναζιστικής Γερμανίας]], η Ομοσπονδιακή Γερμανία ανέκτησε πλήρως τα κυριαρχικά της δικαιώματα και το φθινόπωρο, μετά την επίσκεψη Άντεναουερ στη [[Μόσχα]], αποκατέστησε τις διπλωματικές σχέσεις με την Ε.Σ.Σ.Δ. του [[Νικίτα Χρουστσόφ]].
Γραμμή 87:
Το 1957 ο Άντεναουερ επανεξελέγη με ποσοστό 50,2% συγκεντρώνοντας 270 έδρες και το 1961 κέρδισε για τελευταία φορά τις εκλογές, συγκεντρώνοντας το 242 έδρες. Οι εσωκομματικές όμως διαμάχες με κύριο υποκινητή τον [[Λούντβιγκ Έρχαρντ]], τον οποίο χαρακτήριζε αχάριστο, εμπόδισαν τον Άντεναουερ να ολοκληρώσει τη θητεία του. Παραιτήθηκε από τη θέση του καγκελαρίου στις 15 Οκτωβρίου 1963 και αποσύρθηκε από την πολιτική σε ηλικία 87 ετών.
Επί θητείας του η Δυτική Γερμανία διατήρησε τις βιομηχανικές εγκαταστάσεις της στα εδάφη της, με τη σύμφωνη γνώμη των συμμάχων. Στην εξωτερική πολιτική ο Άντεναουερ προέβαλε τη Δυτική Γερμανία ως το μόνο ελεύθερο γερμανικό κράτος, αφού η Ανατολική σύμφωνα με αυτόν βρισκόταν υπό κατοχή. Κορυφαία προσωπικότητα της μεταπολεμικής Δυτικής Γερμανίας, ο Κόνραντ Άντεναουερ ήταν ο ηγέτης που καθοδήγησε την ανασυγκρότηση της χώρας του από τα συντρίμμια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Κατανόησε γρήγορα τη σημασία που είχε για τις Ηνωμένες Πολιτείες η ύπαρξη μιας ισχυρής Δυτικής Γερμανίας ως αναχώματος της σοβιετικής επιρροής κι έτσι κατέστησε την πειθήνια συμμόρφωση της Βόννης στους σχεδιασμούς της [[Ουάσινγκτον]] ακρογωνιαίο λίθο της πολιτικής του. Μιας πολιτικής απόλυτα επιτυχημένης, αφού έτσι κατόρθωσε να ξεπεράσει τους περιορισμούς στον στρατιωτικό επανεξοπλισμό της ηττημένης [[Αδόλφος Χίτλερ|χιτλερικής]] Γερμανίας. Γνήσιο τέκνο του [[Ψυχρός πόλεμος|ψυχρού πολέμου]], ο Άντεναουερ αντιστάθηκε στις Η.Π.Α. σε ένα και μόνο θέμα: την προσέγγιση με το ανατολικό γερμανικό κράτος, την υπό σοβιετική επιρροή [[Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας]]. Πίστευε ότι κάποτε η Δυτική Γερμανία θα κατόρθωνε να απορροφήσει πάλι την Ανατολική κι έτσι απειλούσε με διακοπή διπλωματικών σχέσεων οποιαδήποτε χώρα εκδήλωνε πρόθεση αποκατάστασης διπλωματικών σχέσεων με την Ανατολική Γερμανία (πλην της Ε.Σ.Σ.Δ.). Κατανόησε επίσης ότι η αποκατάσταση σχέσεων με τη Γαλλία ήταν απαραίτητη για την ανεμπόδιστη ανάπτυξη της Δυτικής Γερμανίας, δεδομένου ότι το Παρίσι ήταν αυτό που είχε τους μεγαλύτερους φόβους από ενδεχόμενη αναβίωση του γερμανικού μιλιταρισμού. Μεθοδικά κατόρθωσε να διασκεδάσει τις γαλλικές ανησυχίες και να αποκαταστήσει με τον [[Σαρλ ντε Γκωλ]] σχέσεις τόσο στενές, ώστε ο γαλλογερμανικός άξονας να αποτελέσει τη βάση οικοδόμησης της Ε.Ο.Κ. Η σχέση αυτή μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας βασίστηκε στη συμφωνία πολιτικού προβαδίσματος και οικονομικής ενίσχυσης της Γαλλίας, με αντάλλαγμα την άρση των γαλλικών αντιρρήσεων για επανεξοπλισμό της Γερμανίας και σταδιακή άρση του καθεστώτος κατοχής της από τους συμμάχους. Η φιλία του Κόνραντ Άντεναουερ με τον Σαρλ ντε Γκωλ, η οποία θεμελίωσε το γαλλογερμανικό άξονα και την ενωμένη [[Ευρώπη]], επισφραγίστηκε με την υπογραφή της γαλλογερμανικής συνθήκης στο Παρίσι στις
==Η προσωπική ζωή και το τέλος==
{{Βικιφθέγματα}}
{{commonscat}}
Ήταν νυμφευμένος με την Έμμα Βάγιερ (Emma Weyer), κόρη πλούσιας οικογένειας και ανιψιά του πρώην δημάρχου της Κολωνίας Μαξ Βάλραφ, με την οποία είχε αποκτήσει τρία παιδιά και η οποία απεβίωσε κατά τη διάρκεια του [[Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου]]. Νυμφεύθηκε σε δεύτερο γάμο το
Ο Κόνραντ Άντεναουερ άφησε ειρηνικά την τελευταία του πνοή στο σπίτι του, σε βαθύτατο γήρας καθώς ήταν 91 ετών, στις
▲Το [[2003]] ψηφίστηκε ως ο σπουδαιότερος Γερμανός όλων των εποχών.
|