Νικόλαος Πλαστήρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

To Σεπτέμβριο του [[1937]], ο Πλαστήρας άρχισε έντονη αντιδικτατορική δραστηριότητα κατά του καθεστώτος του Μεταξά, και έγινε Πρόεδρος της Αντιδικτατορικής Επιτροπής, με μέλη μεταξύ άλλων τον [[Σοφοκλής Βενιζέλος|Σοφοκλή Βενιζέλο]], τον Αγαμέμνονα Σλήμαν, και τον [[Κομνηνός Πυρομάγλου|Κομνηνό Πυρομάγλου]]. Σε συνέντευξη του σε μία Γαλλίδα δημοσιογράφο, εξέφρασε την άποψη του για τη δικτατορία, τονίζοντας ότι «''δεν είναι σύστημα προόδου και εξυψώσεως του διανοητικού επιπέδου των λαών''»<ref>Σέφης Αναστασάκος, ''Ο Πλαστήρας και η εποχή του'', τόμος Γ΄, Εκδόσεις Επικαιρότητα, Αθήνα 2007, σελ. 108-111.</ref>.

 

 

===Στην περίοδο της Κατοχής===

Ο [[Κομνηνός Πυρομάγλου]] ανέλαβε την αποστολή να έλθει σε επαφή με τον Πλαστήρα, προκειμένου να επιστρέψει μέσω Συρίας και Τουρκίας στην Ελλάδα. Ο Πυρομάγλου ήλθε σε επαφή με τον πλωτάρχη Βουαζέν (Voisin), στέλεχος της Κυβέρνησης του Βισύ, η οποία τελικά μετρίασε τα μέτρα σε βάρος του Πλαστήρα. Όμως όταν οι Άγγλοι και οι Γκωλικοί κατέλαβαν τη Συρία, οι επαφές Πλαστήρα-κυβέρνησης του Βισύ διακόπηκαν περί τις αρχές Ιουνίου του 1941. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς οι Γερμανοί από το Παρίσι, έστειλαν τον αξιωματικό των Ες-Ες Ρόλαντ Νόσεκ (Roland Nosek) στη Νίκαια της Γαλλίας και συνάντησε τον Πλαστήρα προσκαλώντας τον στο Παρίσι. Την ίδια περίοδο κάποιος Νίκος Ρούσσος που εκπροσωπούσε την κυβέρνηση της Αθήνας συναντήθηκε μαζί του· είναι άγνωστο τι συζητήθηκε μαζί του. Ο Πλαστήρας ενημέρωσε αργότερα τις αρχές Ασφαλείας του Βισύ πως του είχε προταθεί να «''αναλάβει την εξουσία στην Ελλάδα''». Μεταξύ 23 Ιουλίου και 29 Αυγούστου πραγματοποιεί ταξίδι στο Παρίσι και επαφές με τις εκεί γερμανικές Αρχές άγνωστο με ποιο περιεχόμενο<ref>Christophe Chiclet, «Ο Πλαστήρας στη Γαλλία 1940-1944», στο: Πρακτικά του Διεθνούς Ιστορικού Συνεδρίου ''Η Ελλάδα 1936-44 Δικτατορία-Κατοχή-Αντίσταση'', εκδ. Μορφωτικό Ινστιτούτο ΑΤΕ, Αθήνα, 1989, σελ. 213-214.</ref>.

 

 

Αρχές του φθινοπώρου του 1941, έρχεται πάλι σε επαφή με τον Πυρομάγλου τον οποίο στέλνει στην Ελλάδα με σκοπό να αναστείλει κάθε ένοπλη αντίσταση, ο οποίος τελικά προσχώρησε στον [[Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος|ΕΔΕΣ]]. Ο Πλαστήρας ήταν ένας, παρά τη θέληση τη δική του, πρόεδρος του ΕΔΕΣ<ref>Christophe Chiclet, «Ο Πλαστήρας στη Γαλλία 1940-1944», στο: Πρακτικά του Διεθνούς Ιστορικού Συνεδρίου ''Η Ελλάδα 1936-44 Δικτατορία-Κατοχή-Αντίσταση'', εκδ. Μορφωτικό Ινστιτούτο ΑΤΕ, Αθήνα, 1989, σελ. 215.</ref>.