Φραγκίσκος Β´ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Φραγκίσκος Β΄''' (''Franz II.'', [[12 Φεβρουαρίου]] [[1768]] - [[2 Μαρτίου]] [[1835]]) από τον [[Οίκος της Λωρραίνης|Οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης]] ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] ([[1792]] - [[6 Αυγούστου]] [[1806]]), οπότε και έχασε την αυτοκρατορία μετά την ήττα του από τον [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Μέγα Ναπολέοντα Α΄]] τον ''Μεγάλο'' στη [[Μάχη του Άουστερλιτς]]. Το [[1804]] ίδρυσε την Αυστριακή αυτοκρατορία και έγινε ο πρώτος αυτοκράτορας της Αυστρίας, ως Φραγκίσκος Α΄ ([[1804]] - [[1835]]), ενώ είναι ο μοναδικός στην ιστορία που είχε τον τίτλο του διπλού αυτοκράτορα ([[1804]] - [[1806]]) της Γερμανίας και της Αυστρίας. Είχε, επίσης, τον τίτλο τωντου βασιλέωνβασιλιά της Ουγγαρίας- Κροατίας - Σλοβενίας και του πρώτου προέδρου της Γερμανικής Ομοσπονδίας ([[1815]]). Εξακολούθησε τους πολέμους κατά του μέγα Ναπολέοντα Α΄ και γνώρισε νέες ήττες κοντά στο Αούστερλιτς, ενώ αναγκάστηκε να του δώσει σύζυγο τηντη θυγατέρα του Μαρία -Λουίζα στις [[10 Μαρτίου]] [[1810]]. Μετά την εκθρόνιση τουτού Ναπολέοντα Α΄ ήταν βασικό μέλος της Ιεράς Συμμαχίας, υπό τη διοίκηση του πρίγκηπαπρίγκιπα Μέττερνιχ.

Μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του αυτοκράτορα [[Λεοπόλδος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Λεοπόλδου Β΄]] αρχιδούκα της αυστρίας και βασιλιά της Ουγγαρίας, Βοημίας & Γερμανίας και της [[Μαρία Λουίζα της Ισπανίας (1745 - 1792)|Μαρίας -Λουίζας τηςτων ΙσπανίαςΒουρβόνων]] κόρης του βασιλιά [[Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας|Καρόλου Γ΄ της Ισπανίας]],. γεννήθηκεΓεννήθηκε στη [[Φλωρεντία]], στην Τοσκάνη, όπου ο πατέρας του Λεοπόλδος ήταν μέγας δούκας ([[1765]] - [[1790]]). Είχε ευτυχισμένη παιδική ηλικία με λαμπρές σπουδές στην [[Βιέννη]], αφού προοριζόταν από τον πατέρα του και τον άτεκνο θείο του Ιωσήφ Β΄ σαν μελλοντικός αυτοκράτορας. Εκπαιδεύτηκε από τον ίδιο τον θείο του αυτοκράτορα [[Ιωσήφ Β΄ των Αψβούργων|Ιωσήφ Β΄]] κάτω από μεγάλη αυστηρότητα και πειθαρχία.

Με τον θάνατο τουτού θείου του Ιωσήφ Β΄ ([[1790]]), ο πατέρας του Λεοπόλδος Β΄ έγινε αυτοκράτορας και ο ίδιος ο Φραγκίσκος έγινε διάδοχος του θρόνου,. μεΜε τον πρόωρο θάνατο τουτού πατέρα του Λεοπόλδου Β΄ στις [[1 Μαρτίου]] [[1792]] έγινε ο ίδιος ο Φραγκίσκος αυτοκράτορας σε ηλικία 24 ετών, πολύ νωρίτερα απ' ό,τι θα περίμενε. Βρέθηκε αμέσως αντιμέτωπος με τις απειλές του Ναπολέοντα Α΄ για ελευθερία και ισότητα,. Ο Φρσγκίσκος Β΄ είχε ιδιαίτερες σχέσεις φόβου με την [[Γαλλία]], αφού η θεία του, [[Μαρία Αντουανέτα]], αποκεφαλίστηκε στηνστη γκιλοτίνα από τους Γάλλους επαναστάτες.

Οδήγησε την χώρα του σε τρεις συμμαχίεςΣυνασπισμούς εναντίον του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α΄]], όπου γνώρισε διαδοχικές ήττες. Μετά την τελική ήττα στην μάχη του Άουστερλιτς έχασε τον τίτλο τουτού αυτοκράτορα, και συνάντησε τον ίδιο τον Ναπολέοντα Α΄ μετά την '''ήττα του Άουστερλιτς''' τον Δεκέμβριο του [[1805]]. Το [[1809]] γνώρισε νέα ήττα από τον Ναπολέοντα Α΄, όπου αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει μαζί του δίνοντας του την κόρη του Μαρία -Λουίζα ως σύζυγο,. παρέμεινεΠαρέμεινε υποτελής της Γαλλικής αυτοκρατορίας, ενώ οι πόλεμοιπόλεμοί του με τον Ναπολέοντα Α΄ εξασθένησαν σημαντικά την [[Αυστρία]].

Το [[1813]] η Αυστρία ηγείτο στον τέταρτο και τελευταίο Συνασπισμό κατά του Μεγάλουτού Ναπολέοντα Α΄ μαζί με τη [[Βρετανία]], τη [[Ρωσία]], την [[Πρωσία]] και τη [[Σουηδία]], όπου είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην οριστική ήττα του Ναπολέοντα. Αυτό τουτού έδωσε το πλεονέκτημα να δημιουργήσει με τον [[Κλέμενς φον Μέττερνιχ|καγκελάριο Μέτερνιχ]] την [[Ιερά Συμμαχία]] ([[1815]]), στην οποία συμμετείχαν ο τσάρος [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας]], και ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Γ΄ της Πρωσίας, ενώ έκαναν μυστική συμφωνία για την επαναφορά του βασιλέωςβασιλιά [[Λουδοβίκος ΙΗ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΗ΄]] στον θρόνο της Γαλλίας. Διέθετε εκτεταμένο δίκτυο κατασκόπων στην αυτοκρατορία του και την καλύτερη αστυνομία της εποχής του,. ανΑν και απολυταρχικός, ήταν ένας ανοιχτός μονάρχης προσπελάσιμος στον λαό. Αναφέρεται και σαν άριστος οικογενειάρχης με μιαμία αρκετά αγαπημένη οικογένεια. Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του Φερδινάνδος Α΄.

Το 1790 απεβίωσε η Ελισάβετ και ο Φραγκίσκος Β΄ έκανε δεύτερο γάμο επτά μήνες μετά, το ίδιο έτος με τη [[Μαρία Θηρεσία της Νάπολης και της Σικελίας|Μαρία-Θηρεσία]] των Βουρβόνων-Ισπανίας]], κόρη του [[Φερδινάνδος Α΄ των Δύο Σικελιών|Φερδινάνδου Α΄]] των Δύο Σικελιών και είχε τέκνα: