Πολυτονική γραφή της ελληνικής γλώσσας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Για τη βαρεία έχει εκφραστεί η άποψη πως βοηθάει στην καλύτερη διάκριση ορισμένων λέξεων και συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση του συντακτικού. Παραδείγματα: ο σύνδεσμος «γιατὶ» παίρνει οξεία όταν είναι ερωτηματικὸς και βαρεία όταν είναι αναφορικός, οι λέξεις νὰ και γιὰ παίρνουν βαρεία όταν είναι αναφορικοὶ σύνδεσμοι και οξεία όταν είναι δεικτικοί, οι αντωνυμίες ποιός, ποιά, ποιό, παίρνουν βαρεία όταν είναι αναφορικές και οξεία όταν είναι ερωτηματικές, "τί" με οξεία είναι ερωτηματικό, ενώ "τὶ" με βαρεία είναι αιτιολογικό. Με την παρουσία της βαρείας δίδεται η δυνατότητα εμφαντικών οξυτονισμών που υποβοηθούν την ανάγνωση και, σε συνδυασμό με μη τονισμένες λέξεις (μα γραμματικώς τονιζόμενες), καταδεικνύουν το μετρικό χασοτόνισμα, ένα γλωσσικό μηχανισμό που δεν εξαντλείται στον στιχηρό λόγο.<ref>Θρασύβουλος Σταύρου, ''Νεοελληνικὴ Μετρική'', Ἰνστιτοῦτον Νεοελληνικῶν Σπουδῶν-Ἵδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 1974, σελ. 20-5.</ref><ref>Λ.χ. από το δημοτικό τραγούδι της ''Λιογέννητης'': ''Καὶ πάλι ναι καὶ πάλι '''ὀ'''χι καὶ πάλι σὰ μοῦ δόξῃ.''Βλ. Ρ. Η. Σ. Ἀποστολίδη, ''Ἀνθολογία τῆς Νεοελληνικῆς Γραμματείας: Ἡ Ποίηση'', Τὰ Νέα Ἑλληνικά, Ἀθῆναι 1970,τόμ. Α΄, σελ. λ΄· 255.</ref>

 

 

===Σύγχρονη χρήση===