Βικιπαίδεια

Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1951: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 26:
}}
 
Η '''Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1951''' (Οκτώβριος 1951 - Οκτώβριος 1952) ήταν ακόμα μια κυβέρνηση συνεργασίας των δυο μεγαλύτερων κομμάτων του Κέντρου, (Κόμμα Φιλελευθέρων και ΕΠΕΚ) - για την ακρίβεια ήταν η τελευταία κυβέρνηση κομμάτων του Κέντρου μέχρι και το [[1981]] , αν εξαιρεθεί το ''διάλειμμα'' των ετών [[1963]] - [[1965]], και προέκυψε μετά το αποτέλεσμα των [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1951|εκλογών της 9ης Σεπτεμβρίου 1951]].<br />
Η '''Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1951''' (27 Οκτωβρίου 1951-11 Οκτωβρίου 1952) πήρε τη θέση της [[Κυβέρνηση Σοφοκλή Βενιζέλου Νοέμβριος 1950|Κυβέρνησης Σοφοκλή Βενιζέλου του Νοεμβρίου 1950]] μετά τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1951|εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου 1951]]. Μετά την άρνηση του Αλεξάνδου Παπάγου, αρχηγού του Ελληνικού Συναγερμού που είχε πάρει το μεγαλύτερο ποσοστό στις εκλογές, η κυβέρνηση σχηματίστηκε με συνεργασία του δευτέρου κόμματος του [[Νικόλαος Πλαστήρας|Νικολάου Πλαστήρα]] και του τρίτου κόμμα του [[Σοφοκλής Βενιζέλος|Σοφοκλή Βενιζέλου]].
Αν και οι εκλογές του Σεπτεμβρίου έδωσαν την νίκη στο πρωτο-εμφανιζόμενο κόμμα του στρατάρχη [[Αλέξανδρος Παπάγος|Παπάγου]], τον [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικό Συναγερμό]], αλλά όχι και την αυτοδυναμία στο Κοινοβούλιο, η άρνηση του Παπάγου να συνεργαστεί με οποιοδήποτε άλλο κόμμα, οδήγησε τελικά, ύστερα από 48 ημέρες μετά τις εκλογές, στη συνεργασία των κομμάτων του Κέντρου και στο σχηματισμό κυβέρνησης.<br />
 
Ο διορισμός του ναυάρχου [[Αλέξανδρος Σακελλαρίου|Σακελλαρίου]] στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, διορισμός που έγινε κατόπιν πιέσεων των Ανακτόρων και του Αμερικανού πρεσβευτή, [[Τζον Πιουριφόυ]], αφού ο Σακελλαρίου ήταν δηλωμένος αντι-βενιζελικός, <ref>https://www.tovima.gr/2008/08/14/archive/oi-ekloges-toy-1951-kai-i-kybernisi-plastira/</ref>σηματοδότησε μια κυβερνητική πορεία με αλλεπάλληλες αντιφάσεις. <br />
Η τελευταία κυβέρνηση του άρρωστου [[Νικόλαος Πλαστήρας|Πλαστήρα]] ορκίστηκε στις 27 Οκτωβρίου 1951 και έμελλε να σημαδευτεί από πολλά σημαντικά πολιτικά γεγονότα. Η συμμετοχή στον πόλεμο της Κορέας και η καταδίκη και εκτέλεση του ηγετικού στελέχους του παράνομου [[ΚΚΕ]] [[Νίκος Μπελογιάννης|Νίκου Μπελογιάννη]] ήταν τα σημαντικότερα.
Στις 10 Μαρτίου 1952 ο Πρωθυπουργός έπαθε ισχυρό εγκεφαλικό επεισόδιο και εκχώρησε τις εξουσίες του στον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, Σοφοκλή Βενιζέλο. Την ίδια περίοδο, γινόταν και η δεύτερη δίκη του Μπελογιάννη, υπόθεση που είχε πάρει σχεδόν διεθνείς διαστάσεις, με τις προσπάθειες που γίνονταν ώστε να αποδοθεί χάρη στο Νίκο Μπελογιάννη και στους συγκατηγορούμενούς του. Η εκτέλεση του Μπελογιάννη, εκτός των άλλων, άνοιξε ένα μεγάλο ρήγμα στο εσωτερικό της ΕΠΕΚ, δημιουργώντας εσωκομματική αντιπολίτευση από τα πιο ''αριστερόφρονα'' στελέχη.
 
==Σύνθεση υπουργικού συμβουλίου==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κυβέρνηση_Νικολάου_Πλαστήρα_1951"