Κωνσταντίνος Δ΄ της Αρμενίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Γκυ''' μετέπειτα '''Κωνσταντίνος Δ΄ ''' κατά τις Βυζαντινές πηγές '''Συργής ντε Λουζινιάν ή Λεζιάνο'''<ref name=ikee/> ή και '''Συρμής Ντενελουζίαν'''<ref name=ikee1>[https://books.google.gr/books?id=1gn-HIFhYWkC&pg=RA1-PA91&dq=Συργης&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwifjILphdvfAhXPDOwKHcrUDVoQ6AEIPTAD#v=onepage&q=%CE%A3%CF%85%CF%81%CE%B3%CE%B7%CF%82&f=false Joannis Cantacuzeni, eximperatoris, Historarium libri IV, graece et latine], VI Jean, σελ. 161, ανακτήθηκε 7 Ιανουαρίου 2019</ref>. (απεβ. 17 Απριλίου 1344) από τον [[Οίκος τωντου ΛουζινιάνΠουατιέ|Οίκο τωντου Πουατιέ-Λουζινιάν]], ήταν ηγεμόνας της Μικράς Αρμενίας (Κιλικίας) το διάστημα 1342-1344. Ως Κωνσταντίνος Β΄ ήταν βασιλιάς της Μ. Αρμενίας, διότιενώ οι δύο πρώτοι με το όνομα αυτό ήταν πρίγκιπες της Μ. Αρμενίας.

Ήταν γιος του "ρήγα" της Κύπρου<ref name=ikee1/> [[Αμαλρίκ, κύριος της Τύρου|Αμαλρίκ]] κυρίου της Τύρου και της [[Ισαβέλλα της Αρμενίας, πριγκίπισσα της Τύρου|Ισαβέλλας των Χετουμιδών]], κόρης του [[Λέων Γ΄ της Αρμενίας|ΛέοντοςΛέοντα Γ΄]] ,της Αρμενίας. Η Ισαβέλλα ήταν αδελφή της [[Ρίτα της Αρμενίας|Ρίτας]], σύζυγοςσυζύγου του [[Μιχαήλ Θ΄ Παλαιολόγος|Μανουήλ Θ΄ Παλαιολόγου]]. Μικρότερα αδέλφια του ήταν ο [[Ιωάννης των Πουατιέ-Λουζινιάν|Ιωάννης]] κοντόσταβλοςκοντόσταυλος και αντιβασιλιάς της Μ. Αρμενίας και η Αγνή (Μαρία), σύζυγος του [[Λέων Ε΄ της Αρμενίας|ΛέοντοςΛέοντα Ε΄]] της Μ. Αρμενίας. ΞάδελφοςΕξάδελφός του ήταν ο μετέπειτα αυτοκράτοραςΑυτοκράτορας [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικος Γ΄]]<ref name=ikee/>.

Αναφέρεται στις βυζαντινές πηγές ως ανιψιός του αυτοκράτοραΑυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Β΄]], από την [[Κύπρος|Κύπρο]]<ref name=ikee>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/35044#page/180/mode/2up Αγορίτσας, Δημήτριος (2011, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Κωνσταντινούπολη: η πόλη και η κοινωνία της στα χρόνια των πρώτων Παλαιολόγων (1261-1328)], 2011, που διανέμεται με άδεια (CC BY-SA 4.0), σελ. 433, ανακτήθηκε 7 Ιανουαρίου 2019</ref>. Ο Συρμής έκανε στρατιωτική σταδιοδρομία στο Βυζάντιο και πήρε μέρος στον [[Βυζαντινός Εμφύλιος Πόλεμος (1341-47)|εμφύλιο πόλεμο]] μεταξύ [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Β΄]] και [[Ανδρόνικος Γ΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικου Γ΄]] υποστηρίζοντας τον Ανδρόνικο Γ΄<ref name=ikee/>.

Ο Συργής εγκαταστάθηκε στην [[Θεσσαλονίκη]] μετά από πρόσκληση της θείαθείας του και αυτοκράτειρας,Αυτοκράτειρας. τοΤο 1328 διορίστηκε στρατηγός της εσπέραςΕσπερίας (Δύσεως)<ref name=ikee/>, αργότερα μετατέθηκε στη θέση του ''άρχωνάρχοντος'' των Σερρών<ref name="thesis"/>. Έπειτα εγκατέλειψε το Βυζάντιο και εγκαταστάθηκε στηνστη Μικρά Αρμενία<ref name="thesis">[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/13542#page/140/mode/2up Ζαφειρίου, Γερακίνα (2000, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ)), Η νοτιοδυτική Θράκη κατά τους 13ο και 14ο αιώνες], σελ. 137]</ref>

Στη Μικρά Αρμενία ο Λέων Δ΄/Ε΄ ήταν δυτικόφιλος και στην προσπάθειά του να έλθει βοήθεια από τη Δύση προωθούσε ένωση της Αρμενικής Εκκλησίας με την Καθολική, πράγμα που δυσαρέστησε τους βαρόνους του. Το 1337 ο Κελαούν των Μαμελούκων της Αιγύπτου εισέβαλλε στη Μ. Αρμενία και ο βασιλιάς υπέγραψε μία ταπεινωτική συμφωνία. Το 1341 οι βαρόνοι δολοφόνησαν τον Λέοντα Δ΄/Ε΄ και πρότειναν το στέμμα στον Ιωάννη. Η μητέρα του και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια του, Ούγος και Ερρίκος, είχαν δολοφονηθεί από τον αντιβασιλιά της Μ. Αρμενίας για να μηνμη διεκδικήσουν το στέμμα. Ο Ιωάννης το παραχώρησε στον μεγαλύτερο Γκυ, που για τον ίδιο λόγο ήταν απρόθυμος, τελικά όμως το αποδέχθηκε με το όνομα Κωνσταντίνος Β΄.

Νυμφεύτηκε πρώτα π. το 1318 στην Κωνσταντινούπολη την Καντακουζηνή, εξαδέλφη του [[Ιωάννης ΣΤ'ΣΤ΄ Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ΄]]· δεν απέκτησε τέκνα.

* [[Ισαβέλλα Λουζινιάν|Ισαβέλλα/Ζαμπία των Πουατιέ-Λουζινιάν]] (Μαρία) π. μετά το 1333 - 1382-87, κυρία της Αραδίππου (πλησίον της Λάρνακας). Παντρεύτηκε τον [[Μανουήλ Καντακουζηνός|Μανουήλ Καντακουζηνό]] δεσπότη του Μωρέως, γιο του [[Ιωάννης ΣΤ΄ Καντακουζηνός|Ιωάννη ΣΤ]]΄<ref name="thesis"/>.