Φιλυριά Κιλκίς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αφαίρεση σήμανσης πηγών, προσθήκες παραπομπών + κειμένου, αλλαγή προτύπου
Γραμμή 1:
{{coord|40|54|00.37|N|22|28|37.38|E|scale:50000|format=dms|display=title}}
{{πηγές|29|12|2015}}
{{Κωμόπολη χωριό
{{πόλη}}
| όνομα = Φιλυριά
Η '''Φιλυριά''' (πρώην ''Λιμπάχοβο'') είναι χωριό του [[Δήμος Παιονίας|Δήμου Παιονίας]] της περιφερειακής Ενότητας Κιλκίς και έδρα της [[Κοινότητα Φιλυριάς Κιλκίς|ομώνυμης Κοινότητας]]. Είναι κτισμένο στους πρόποδες της ανατολικής πλαγιάς του όρους [[Πάικο]]υ σε υψόμετρο 164 μέτρων και έχει 279 κατοίκους, σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Βρίσκεται σε απόσταση 6 χλμ. από την [[Γουμένισσα]],15 χλμ. από τα Γιαννιτσά, 25 χλμ. από το [[Πολύκαστρο]] και 48 χλμ. από το [[Κιλκίς]]. Οι κάτοικοί του είναι μείγμα γηγενών [[Μακεδονία|Μακεδόνων]], [[Σαρακατσάνοι|Σαρακατσάνων]] και απογόνων προσφύγων, από τον [[Πόντος|Πόντο]], τη [[Μικρά Ασία]] και την [[Ανατολική Ρωμυλία]], οι οποίοι εγκαταστάθηκαν μετά το [[1923]]. Σήμερα, έχουν έντονη πολιτιστική δράση μέσω του πολιτιστικού συλλόγου "Η Φιλυριά".
| χάρτης =
| εικόνα =
| λεζάντα εικόνας =
| μέγεθος εικόνας =
| γεωγραφικό διαμέρισμα= [[Μακεδονία (διαμέρισμα)|Μακεδονία]]
| περιφέρεια = [[Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας|Κεντρικής Μακεδονίας]]
| περιφερειακή ενότητα =
| νομός = [[Νομός Κιλκίς|Κιλκίς]]
| δήμος = [[Δήμος Παιονίας|Παιονίας]]
| δημοτική ενότητα = Γουμένισσας
| δημοτική κοινότητα =
| τοπική κοινότητα = Φυλιρίας
| πληθυσμός = 246
| έκταση =
| πυκν_πληθ =
| έτος απογραφής = 2011
| υψόμετρο = 264
| ταχυδρομικός κωδικός = 61300
| τηλεφωνικός κωδικός = +30 23430
| ιστοσελίδα =
| πρώην όνομα =
| ονομασία κατοίκων =
}}Η '''Φιλυριά'''<ref name=":0">{{Cite book|title=Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή|first=|last=|publisher=Τεγόπουλος - Μανιατέας|isbn=|year=1996|location=|page=262, τομ. 34|quote=}}</ref> ή '''Φιλυρία'''<ref name=":1">{{Cite web|url=https://www.eetaa.gr/index.php?tag=oikmet_details&id=15820|title=ΕΕΤΑΑ-Ελληνική Εταιρία Τοπικής Ανάπτυξης και Αυτοδιοίκησης Α.Ε.|website=www.eetaa.gr|accessdate=2020-04-05}}</ref> είναι ημιορεινό χωριό της [[Κεντρική Μακεδονία|Κεντρικής Μακεδονίας]] στην [[Περιφερειακή Ενότητα Κιλκίς]] και έδρα της [[Κοινότητα Φιλυριάς Κιλκίς|ομώνυμης Κοινότητας]].
 
== Γεωγραφία ==
Η Φιλυριά είναι κτισμένη στους πρόποδες της ανατολικής πλαγιάς του όρους [[Πάικο]] σε υψόμετρο 264 μέτρα.<ref>{{Cite web|url=https://buk.gr/el/poli-perioxi/filyria|title=Φιλυριά ΚΙΛΚΙΣ, Δήμος ΠΑΙΟΝΙΑΣ {{!}} buk.gr|website=buk.gr|accessdate=2020-04-05}}</ref> Στα ανατολικά βρίσκεται ο παραπόταμος του [[Αξιός|Αξιού]], Πλατανόρεμα ή Ξεροπόταμος που πηγάζει από το Πάικο. Απέχει 6 [[ΠάικοΧιλιόμετρο|χλμ]]. Σεαπό απόστασητην 6[[Γουμένισσα]], 15 χλμ. βρίσκεταιαπό ητα κωμόπολη[[Γιαννιτσά]], 25 χλμ. από το [[ΓουμένισσαΠολύκαστρο]] και 48 χλμ. από το [[Κιλκίς]]. Το χωριό είναι σχετικά πεδινό. Γι αυτό η κύρια ασχολία είναι η γεωργία, οι κάτοικοι ασχολούνται κυρίως την [[αμπελουργία]] και την καλλιέργεια [[δημητριακά|δημητριακών]]. Έχουν έντονη πολιτιστική δράση μέσω του πολιτιστικού συλλόγου "Η Φιλυριά".<ref>{{Cite web|url=https://www.fskilkis.gr/odigos/62-chrisimes-plirofories/482-politistikoi-morfotikoi-syllogoi-n-kilkis|title=Πολιτιστικοί & Μορφωτικοί σύλλογοι Ν. Κιλκίς|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
 
== Ιστορία ==
Το χωριό αναφέρεται από την εποχή της [[Τουρκοκρατία|Τουρκοκρατίας]]. Οι κάτοικοί του ήταν Χριστιανοί, πολλοί εκ των οποίων προσχώρησαν στη βουλγαρική [[Βουλγαρική Εξαρχία|Εξαρχία]], στις αρχές του 20ού αιώνα. Η παλιά ονομασία του χωριού ήταν ''Λιμπάοβο'' ή Λιπάχοβο''Λιμπάχοβο''<ref>{{Cite web|url=http://pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/171026|title=Πανδέκτης: Limpachovon -- Fillyria|website=pandektis.ekt.gr|accessdate=2020-04-05}}</ref>. Το [[1900]] ζούσαν 145 χριστιανοί, οι περισσότεροι εκ των οποίων ήταν Εξαρχικοί.
 
Το χωριό απελευθερώθηκε από τους [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανούς]] στις 23 Οκτωβρίου 1912, κατά τη διάρκεια του [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικού πολέμου]], όταν εισήλθε ο Ελληνικός στρατός. Το 1923 με τις ανταλλαγές πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος, Βουλγαρίας και Τουρκίας, ο ελληνόφωνος πληθυσμός ενισχύθηκε από πρόσφυγες από τη [[Μικρά Ασία]], τον [[Πόντος|Πόντο]] και την [[Ανατολική Ρωμυλία]]. Το 1928 το χωριό κατοικήθηκε από 69 προσφυγικές οικογένειες και είχε 234 κατοίκους.<ref>{{Cite web|url=http://www.lithoksou.net/p/egkatastasi-prosfygon-grafeio-aksioypoleos|title=Εγκατάσταση προσφύγων - Γραφείο Αξιουπόλεως {{!}} lithoksou.net|website=www.lithoksou.net|accessdate=2020-04-05}}</ref>
 
Κατά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο]], η Φιλυριά ήταν υπό γερμανική κατοχή από τον Απρίλιο του [[1941]] έως τον Οκτώβριο του [[1944]]. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, ακολούθησε μετανάστευση στις ΗΠΑ, Αυστραλία, Δυτική Γερμανία καθώς και εσωτερική μετανάστευση στη Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Το 1923 με τις ανταλλαγές πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος, Βουλγαρίας και Τουρκίας, ο ελληνόφωνος πληθυσμός ενισχύθηκε από πρόσφυγες από τη [[Μικρά Ασία]], τον [[Πόντος|Πόντο]] και την [[Ανατολική Ρωμυλία]]. Το 1928 το χωριό κατοικήθηκε από 64 προσφυγικές οικογένειες και είχε 234 κατοίκους.
 
Κατά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο]],η Φιλυριά ήταν υπό γερμανική κατοχή από τον Απρίλιο του [[1941]] έως τον Οκτώβριο του [[1944]]. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, ακολούθησε μετανάστευση στις ΗΠΑ, Αυστραλία, Δυτική Γερμανία καθώς και εσωτερική μετανάστευση στη Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
 
== Εκκλησίες ==
Αξιοπρόσεκτες είναι οι δύο εκκλησίες του οικισμού. Η μικρή εκκλησία Αγίας Κυριακής είναι κτισμένη πάνω σε λόφο με βελανιδιές, σε ρυθμό βασιλικής, από το [[1864]]. Η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής είναι κτισμένη με πέτρα σε πλαγιά του οικισμού. Στην γιορτή της ενορίας γίνεται το τοπικό πανηγύρι.
 
===== Ιερός Ναός Αγίας Κυριακής =====
 
Στο δυτικό άκρο του δημοτικού διαμερίσματος Φιλυριάς, του δήμου Παιονίας, βρίσκεται ο ναός της Αγίας Κυριακής. Ο ναός ανεγέρθηκε στο πρώτο μισό του 19[[19ος αιώνας|19ου αιώνα]]. Πρόκειται για μεταβυζαντινή τρίκλιτη ξυλόστεγη [[Βασιλική (αρχιτεκτονική)|βασιλική]] με μέγιστες εσωτερικές διαστάσεις 7,60 μ. Χ 1,310 μ. περίπου. Ο ναός κάηκε το [[1928]] και καταστράφηκαν όλες οι ξύλινες κατασκευές του. Έτσι χάθηκαν οι στοές στη νότια πλευρά, ο νάρθηκας και το υπερώο στα δυτικά, οι κίονες και οι ξύλινες οροφές, καθώς και ο ξυλόγλυπτος εξοπλισμός του ναού. Οι κόγχες της προθέσεως και του διακονικού εγγράφονται στο πάχος του αναταλικούανατολικού τοίχου, ενώ στο βόρειο τοίχου βρίσκεται το θαλασσίδιο. Η κόγχη του ιερού εσωτερικά είναι ημικυκλική, ενώ εξωτερικά είναι πολύπλευρη. Ο ναός έχει δύο εισόδους, μία στο νότο για τον κύριο ναό και μία στα δυτικά. Στο νότιο θύρωμα διαμορφωνόταν υπέρθυρο προσκυνητάρι και έχει διασωθεί η λίθινη πλάκα με ίχνη της τοιχογραφίας με την τιμώμενη Αγία. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η εξωτερική διαμόρφωση της αψίδας του ιερού με τυφλά αψιδώματα, καθώς και το λαξευτό πώρινο γείσο που περιτρέχει το ναό. Σήμερα στο ναό έχει πλήρως ανακατασκευασθεί η ξύλινη στέγη του. Ο ναός βρίσκεται σε χρήση και ανήκει στην μητροπολιτική περιφέρεια Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου<ref>{{Cite web|url=http://www.imgap.gr/file1/dhioik.html|title=dhioik|website=www.imgap.gr|accessdate=2020-04-05}}</ref>. Ως κηρυγμένο μνημείο, από το [[1987]]<ref>{{Cite web|url=http://listedmonuments.culture.gr/fek.php?ID_FEKYA=11787&v17=|title=ΔΙΑΡΚΗΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΚΗΡΥΓΜΕΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΙΩΝ|website=listedmonuments.culture.gr|accessdate=2020-04-05}}</ref>, εποπτεύεται από το ΥΠ.ΠΟ./9η ΕΒΑ.
 
== Πολιτισμός ==
Γραμμή 50 ⟶ 71 :
|}
 
== Διοικητικά - Πληθυσμός ==
Το χωριό αναφέρεται με την παλιά του ονομασία ''Λιμπάχοβο'', μετά την απελευθέρωση, το [[1918]] στο ΦΕΚ 152Α - 09/07/1918 να προσαρτάται στην τότε κοινότητα Γουμενίτσης. Το [[1926]] με το ΦΕΚ 179Α - 30/08/1927 μετονομάστηκε σε ''Φιλλυριά'' και το [[1940]] το όνομα διορθώνεται σε Φιλυρία.<ref name=":1" /> Σύμφωνα με το [[Πρόγραμμα «Καλλικράτης»|σχέδιο Καλλικράτης]] μαζί με τον Γερακώνα αποτελούν την τοπική κοινότητα Φιλυρίας που ανήκει στη [[Δήμος Γουμένισσας|δημοτική ενότητα Γουμένισσας]] του [[Δήμος Παιονίας|Δήμου Παιονίας]] και σύμφωνα με την [[Ελληνική απογραφή 2011|απογραφή του 2011]] ως κοινότητα έχει πληθυσμό 480 κατοίκους, ενώ ως οικισμός 246<ref>«[http://www.statistics.gr/documents/20181/1210503/FEK_monimos_rev.pdf/125204a0-726f-46fe-a141-302d9e7a38dc ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2011]», σελ. 10517 (σελ. 43 του pdf)</ref>.
 
{| class="wikitable"
!έτος
Γραμμή 81 ⟶ 102 :
|}
 
== ΠηγέςΠαραπομπές ==
<references />
 
{{DEFAULTSORT:ΦιλυριάΦιλυρια}}
{{Δήμος Παιονίας}}
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Κιλκίς]]