Κωνσταντίνος Ροδόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
 
{{χωρίς παραπομπές}}
{{Πληροφορίες πολιτικού
| τιμητικό πρόθεμα =
Γραμμή 29:
| προκάτοχος4 = ο ίδιος
| διάδοχος4 = [[Ηλίας Τσιριμώκος]]
| αξίωμα5 αξίωμα9 = [[Υπουργείο Δημοσίων Έργων (Ελλάδα)|Υπουργός Δημοσίων Έργων]]
| έναρξη5έναρξη9 = 3 Απριλίου 1967
| λήξη5 λήξη9 = 21 Απριλίου 1967
| πρωθυπουργός5 πρωθυπουργός9 = [[Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1967]]
| προκάτοχος5 προκάτοχος9 =[[Δημοσθένης Πίππας]]
| διάδοχος5διάδοχος9 = [[Παναγιώτης Τσαρούχης]]
| αξίωμα6 = Υπουργός - Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος
| έναρξη6 = 4 Νοεμβρίου 1946
Γραμμή 48:
| προκάτοχος8 = [[Ευστράτιος Γεωργιλαδάκης]]
| διάδοχος8 = [[Βασίλειος Βοΐλας]]
| αξίωμα5 = Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
| έναρξη5 = 16 Δεκεμβρίου 1952
| λήξη5 = 11 Ιουνίου 1953
| παρατσούκλι =
| ημερομηνία_γέννησης = 1896
Γραμμή 67 ⟶ 70 :
}}
 
Ο '''Κωνσταντίνος Ροδόπουλος''' ([[1896]] - [[30 Ιουλίου]] [[1971]]) ήταν ο μακροβιότερος (μετά τον [[Απόστολος Κακλαμάνης|Απόστολο Κακλαμάνη]]) [[Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων]], αφού υπηρέτησε το αξίωμα επί σχεδόν 10 έτη 1953 - 1962). <ref>https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/Proedroi.pdf</ref> Επί προεδρίας του, επισκέφτηκαν την Ελλάδα και μίλησαν από το βήμα της Βουλής, ο πρόεδρος των [[ΗΠΑ]], [[Ντουάιτ Αϊζενχάουερ]] τον Δεκέμβριο του 1959 και ο Γάλλος Πρόεδρος, [[Σαρλ ντε Γκωλ]] τον Μάιο του 1962.<ref>https://sitalkisking.blogspot.com/2012/11/68.html</ref><br />
Υπήρξε εξέχων στέλεχος του κόμματος της [[ΕΡΕ]], ενώ θήτευσε ως Υπουργός και Υφυπουργός σε πολλές κυβερνήσεις του κόμματός του. <br />
Ήταν αδερφός του λογοτέχνη [[Μ. Καραγάτσης|Μ. Καραγάτση]].
 
Γραμμή 80 ⟶ 84 :
Όταν η νικήτρια παράταξη των εκλογών του 1933, το Λαϊκό Κόμμα, ανέλαβε την εξουσία, ο Κ. Ροδόπουλος μετείχε στην [[Κυβέρνηση Παναγή Τσαλδάρη 1933|Κυβέρνηση του Παναγή Τσαλδάρη]], ως «Υφυπουργός των Στρατιωτικών» από τις 10 Μαρτίου 1933 έως τις 20 Μαρτίου 1935, με τον αρχηγό του κόμματός του, Γεώργιο Κονδύλη, να έχει αναλάβει το «Υπουργείο Στρατιωτικών».
 
Έλαβε μέρος και στις πρώτες μεταπολεμικές [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1946|εκλογές του 1946]], αυτή τη φορά με το [[Λαϊκό Κόμμα]] όπου και πάλι εκλέχτηκε βουλευτής, ενώ τον Νοέμβριο του [[1946]] διορίστηκε «Υπουργός - Γενικός Διοικητής Βορείου Ελλάδος», θέση που θα κρατήσει με μικρές διακοπές ως τον Σεπτέμβριο του [[1948]]. <br />
Στην κυβέρνηση συνεργασίας του [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1948|Θεμιστοκλή Σοφούλη]] θα αναλάβει και πάλι το «Υφυπουργείο Στρατιωτικών» , ενώ στις τρεις επόμενες κυβερνήσεις Σοφούλη και Διομήδη, των ετών [[1949]] και [[1950]] θα αναλάβει το «Υπουργείο Υγιεινής».
 
Στην κυβέρνηση συνεργασίας του [[Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη 1948|Θεμιστοκλή Σοφούλη]] θα αναλάβει και πάλι το «Υφυπουργείο Στρατιωτικών» , ενώ στις τρεις επόμενες κυβερνήσεις Σοφούλη και Διομήδη, των ετών 1949 και 1950 θα αναλάβει το «Υπουργείο Υγιεινής».
 
Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1951|βουλευτικές εκλογές του 1951]] πολιτεύτηκε με το νεοσύστατο κόμμα του [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικού Συναγερμού]] με το οποίο εκλέχτηκε και πάλι βουλευτής Λάρισας.<br />
Ανέλαβε Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων μετά τις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1952|βουλευτικές εκλογές του 1952]], θέση από την οποία μεταπήδησε στην Προεδρίας της Βουλής στις 16 Νοεμβρίου του [[1953]]. <br />
 
Το καλοκαίρι του [[1963]] και αφού είχε παύσει να είναι Πρόεδρος της Βουλής έπειτα από σχεδόν μια δεκαετία, λόγω της διάλυσης του Σώματος και της προκήρυξης εκλογών- ανέλαβε προσωρινά την συν - προεδρεία (μαζί με τους [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλο]] και [[Παναγής Παπαληγούρας|Παναγή Παπαληγούρα]]) του κόμματος της [[ΕΡΕ]], στο οποίο μετείχε ήδη από της ιδρύσεώς του, λόγω της αναχώρησης από την Ελλάδα του [[Κωνσταντίνου Καραμανλή|Κωνσταντίνου Καραμανλή]].
 
Δύο χρόνια αργότερα στις 16 Δεκεμβρίου του 1952 εξελέγη αντιπρόεδρος της Βουλής και παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι τις 11 Ιουνίου του 1953. Στις 16 Νοεμβρίου του ίδιου έτους εξελέγη πρόεδρος της Βουλής, θέση στην οποία παρέμεινε για δέκα χρόνια μέχρι τις 26 Νοεμβρίου του [[1963]]. Μετά τη φυγή του [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]] στο εξωτερικό, λόγω της εκλογικής ήττας που υπέστη, ο Κ. Ροδόπουλος συμμετείχε στην τριμελή επιτροπή διοίκησης της [[Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις|ΕΡΕ]], μαζί με τους [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Π. Κανελλόπουλο]] και [[Παναγής Παπαληγούρας|Π. Παπαληγούρα]]. Στη τελευταία [[Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1967|κυβέρνηση του Π. Κανελλόπουλου]] διορίστηκε υπουργός Δημοσίων Έργων (3 Απριλίου 1967) μέχρι τις 21 Απριλίου όταν και εκδηλώθηκε [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου|το πραξικόπημα των επίορκων στρατιωτικών]].
 
Στη τελευταία [[Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1967|κυβέρνηση του Π. Κανελλόπουλου]] διορίστηκε υπουργός Δημοσίων Έργων (3 Απριλίου 1967) μέχρι τις 21 Απριλίου όταν και εκδηλώθηκε [[Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου|το πραξικόπημα των επίορκων στρατιωτικών]]
Ο Κ. Ροδόπουλος είχε τιμηθεί από τον Βασιλέα Παύλο και Κωνσταντίνο Β΄ με το Μεγαλόσταυρο του [[Τάγμα του Σωτήρος|Τάγματος του Σωτήρος]], τον Μεγαλόσταυρο του [[Τάγμα του Γεωργίου Α΄|Τάγματος Γεωργίου του Α΄]] και τον Μεγαλόσταυρο του [[Τάγμα του Φοίνικος|Φοίνικα]]. Απεβίωσε στις 30 Ιουλίου [[1971]]. Ήταν παντρεμένος με την Δέσποινα Καραθεοδωρή, κόρη του μαθηματικού [[Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή|Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή]], και είχαν αποκτήσει έναν γιό, τον Στέφανο.
 
Ο Κ. Ροδόπουλος είχε τιμηθεί από τον Βασιλέα Παύλο και Κωνσταντίνο Β΄ με το Μεγαλόσταυρο του [[Τάγμα του Σωτήρος|Τάγματος του Σωτήρος]], τον Μεγαλόσταυρο του [[Τάγμα του Γεωργίου Α΄|Τάγματος Γεωργίου του Α΄]] και τον Μεγαλόσταυρο του [[Τάγμα του Φοίνικος|Φοίνικα]]. Απεβίωσε στις 30 Ιουλίου [[1971]]. Ήταν παντρεμένος με την Δέσποινα Καραθεοδωρή, κόρη του μαθηματικού [[Κωνσταντίνος Καραθεοδωρή|Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή]], και είχαν αποκτήσει έναν γιό, τον Στέφανο.
== Πηγές ==
* «Πρόεδροι της Βουλής, Γερουσίας και Εθνοσυνελεύσεων 1821 - 2008», Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων[https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/Proedroi.pdf]]
* Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica τομ.52ος, σελ.153
 
{{Πρόεδροι της Βουλής των Ελλήνων}}