Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Και η ΠΕΑΝ ήταν αντίπαλος του ΕΑΜ ΕΛΑΣ. Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό |
→Η πορεία του ΕΛΑΣ: +γουικισύνδεσμος |
||
Γραμμή 40:
Αξιοσημείωτες επίσης ήταν και οι δολοφονίες, του Γερμανού υποστράτηγου Κρεντς από τον ΕΛΑΣ Λακωνίας<ref>Τάσος Κωστόπουλος, Η Αυτολογοκριμένη μνήμη, Τα Τάγματα Ασφαλείας και η μεταπολεμική Εθνικοφροσύνη, Φιλίστωρ</ref><ref>[http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050911.htm Η μαύρη εθνική Πηγάδα]</ref> και του συνταγματάρχη των Ες Ες και υπεύθυνου -μεταξύ άλλων- για τις σφαγές του Διστόμου και της Κλεισούρας, Καρλ Σουμς από τον ΕΛΑΣ Άρτας<ref>Περιοδικό Εθνική Αντίσταση, τεύχος 76, σελ.82</ref>.
Στη διάρκειά της κατοχής σημειώθηκαν [[Ενδοαντιστασιακές συγκρούσεις στην Ελλάδα|αλλεπάλληλες συγκρούσεις]] του ΕΛΑΣ με τον [[ΕΔΕΣ]] και την [[Εθνική και Κοινωνική Απελευθέρωση|ΕΚΚΑ]] όπως και άλλες μικρότερες αντιστασιακές οργανώσεις.
Αιτία ήταν ότι ο ΕΛΑΣ, με 100.000 ενόπλους και το ΕΑΜ να φτάνει τα 2 εκατομμύρια, είχε την πρωτοκαθεδρία του αντιστασιακού αγώνα, συκοφαντώντας πολλές φορές τις υπόλοιπες οργανώσεις για δωσιλογισμό, ενώ κατηγορήθηκε απ' τις υπόλοιπες ότι δρούσε με κομμουνιστική και μόνο προοπτική και όχι με εθνική. Τραγική κατάληξη των εμφύλιων διαμαχών ήταν η δολοφονία από τον ΕΛΑΣ του συνταγματάρχη Δημήτριου Ψαρρού, αρχηγού της ΕΚΚΑ.
| |||