Υπηρεσιακή κυβέρνηση Ιωάννη Παρασκευόπουλου 1963: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο πρωθυπουργός [[Γεώργιος Παπανδρέου]] αν και πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή ([[Ένωσις Κέντρου|Ενωση Κέντρου]], [[ΕΔΑ]] και ανεξάρτητοι βουλευτές), εξασφαλίζοντας κυβέρνηση πλειοψηφίας με 167 ψήφους υπέρ, ωστόσο, επιθυμώντας την αυτοδυναμία, κατέθεσε στον βασιλιά στις 24 Δεκεμβρίου, την παραίτηση της κυβέρνησής του καθώς και το αίτημα για διενέργεια εκλογών. <ref>Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος: «Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 843-2004»,http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842</ref>Ο βασιλιάς όπως ορίζει η συνταγματική διαδικασία, έδωσε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον αρχηγό της [[ΕΡΕ]], [[Παναγιώτης Κανελλόπουλος|Παναγιώτη Κανελλόπουλο]], ο οποίος φυσικά, την επέστρεψε άπρακτος και ο βασιλιάς τελικά, ανακοίνωσε την διάλυση της Βουλής, την διενέργεια εκλογών στις [[16 Φεβρουαρίου]] 1964 και τον διορισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης υπό τον [[Ιωάννης Παρασκευόπουλος|Ιωάννη Παρασκευόπουλο]].<br />

Οι εκλογές παρά τους φόβους της Ένωσης Κέντρου που επιθυμούσε τον διορισμό που απόλυτα επιτυχημένου πρώην υπηρεσιακού Πρωθυπουργού, [[Στυλιανός Μαυρομιχάλης|Στυλιανού Μαυρομιχάλη]], <ref>εφ. "Ελευθερία", φύλλο της 26ης Δεκεμβρίου 1963, σελ. 1</ref>εξελίχτηκαν χωρίς προβλήματα, και η Ένωση Κέντρου πέτυχε μια άνευ προηγουμένου εκλογική νίκη, με το πρωτόγνωρο για ελληνικές εκλογές, 52,72%.