Μάχη του Δαδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μορφοποίηση παραπομπών
αφαίρεση κειμένου που παραβιάζει π.δ. (θα επανέλθω)
Γραμμή 18:
 
Η '''Μάχη του Δαδίου''' είναι μέρος της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής επανάστασης του 1821]] και έλαβε χώρα στο [[Αμφίκλεια|Δαδί Φθιώτιδας]], την 1η Νοεμβρίου 1822<ref name="iee"/>.
==Η εξέλιξη των γεγονότων==
Την 1η Νοεμβρίου 1822 ο [[Οδυσσέας Ανδρούτσος]] έφτασε στο Δαδί με 1.200 άνδρες<ref name="iee"/>. Η μικρή στρατιωτική δύναμη που ξεκίνησε από την Αθήνα είχε κατά την διάρκεια της πορείας της ενισχυθεί από αγωνιστές που έσπευδαν πρόθυμοι να πολεμήσουν μαζί με τον Ανδρούτσο εναντίον του εχθρού. Στο Δαδί ο Ανδρούτσος άφησε 500 περίπου άνδρες για να κρατήσει αυτήν την σημαντική θέση. Μαζί τους έμεινε και ο Νικόλαος Σαρρής, ενώ ο Ανδρούτσος με 700 άνδρες στρατοπέδευσε λίγο μακρύτερα, στο μοναστήρι της Παναγίας, στον Παρνασσό, όπου ήδη βρισκόταν ο Γεώργιος Λεπενιώτης με τους άνδρες του. Εκεί οι δύο οπλαρχηγοί έστησαν ενέδρα στους Τούρκους, που όπως είχαν πληροφορηθεί είχαν κάψει τα [[Άμφισσα|Σάλωνα]] και προχωρούσαν στο Τουρκοχώρι.<ref name="iee"/> Η ενέδρα όμως απέτυχε γιατί ο Κιοσέ Μεχμέτ Πασάς την αντιλήφθηκε από σάλπισμα Έλληνα, που θέλησε να ειδοποιήσει το στρατόπεδο του για την προσέγγιση του εχθρικού στρατού. Ο Τούρκος αρχηγός έστειλε τότε το ιππικό του εναντίον των ελληνικών δυνάμεων στο Δαδί και ο ίδιος με το πεζικό επιτέθηκε με ορμή εναντίον του Ανδρούτσου στο Μοναστήρι της Παναγιάς. Ο ηρωικός αρχηγός της Ρούμελης αντιστάθηκε γενναία επί 4 ώρες προκαλώντας μεγάλες απώλειες στον εχθρό. Όταν κατάλαβε όμως πως το ιππικό, που στο μεταξύ είχε διασκορπίσει τις ελληνικές δυνάμεις στο Δαδί, κατευθυνόταν προς τα νώτα του, συνέχισε λίγο ακόμη να μάχεται στην θέση του για να διασωθούν οι άνδρες του και τότε μόνο αποσύρθηκε ο ίδιος και κατόρθωσε να διασωθεί προσποιούμενος τον Αλβανό.<ref name="iee"/>
 
== Η εκστρατεία του Κιοσέ Μεχμέτ στην Ανατολική Στερεά ==
Ως αποτέλεσμα της μάχης, το [[Αμφίκλεια|Δαδί]] καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό, όσοι άνδρες δε διέφυγαν θανατώθηκαν, τα γυναικόπαιδα αιχμαλωτίσθηκαν.
Στις Αρχές Αυγούστου 1822, δυνάμεις των Οθωμανών, με επικεφαλής τον Κιοσέ Μεχμέτ, τον οποίο είχε αποστείλει ο Χουρσήτ Πασάς, εκστράτευσαν στην ανατολική Στερεά Ελλάδα με σκοπό να προετοιμάσουν την επικείμενη εισβολή του Χουρσήτ η οποία θα κατέπνιγε την επανάσταση. Η προφυλακή των Τούρκων αποκρούστηκε απο τους Έλληνες του Γκούρα και του Δυοβουνιώτη, στη διάβαση της Φοντάνας, στο Καλλίδρομο. Ωστόσο οι Έλληνες δεν κατάφεραν να εκδιώξουν τους Τούρκους και, στη συνέχεια, ο συγκεντρωμένος στρατός του Κιοσέ Μεχμέτ κατέλαβε νευραλγικές θέσεις στην περιοχή της Νευρόπολης και το Δαδί. Κατόπιν, το ένα τμήμα του τουρκικού στρατού διασκόρπισε τους λίγους υπερασπιστές της Γραβιάς και κατέλαβε τα Σάλωνα, τα οποία οι κάτοικοί τους είχαν προλάβει να εγκαταλείψουν. Το δεύτερο τμήμα αποκρούστηκε στο Ζεμενό, από οπλαρχηγούς του Οδυσσέα Ανδρούτσου και άλλους.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', τ.ΙΒ΄, σε.264.</ref>
 
== Η μάχη στο Δαδί ==
<br />
== Παραπομπές ==
{{reflist}}
 
== Πηγές ==
 
* {{Cite book|title=Ιστορία του Ελληνικού Έθνους|first=|last=|publisher=Εκδοτική Αθηνλων|isbn=|year=1975|location=|page=|quote=}}<br />
{{Χρονικό της Ελληνικής Επανάστασης (1821 - 1829)}}