Μάχη του Δαδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 4:
|έναρξη=|τερματισμός=|τόπος = [[Αμφίκλεια|Δαδί Φθιώτιδας]]
|πλευρά1 = {{flagicon|Greece (1821)}} [[Ελλάδα|Έλληνες επαναστάτες]]
|αρχηγός1 = [[Οδυσσέας Ανδρούτσος]], [[Γεώργιος Λεπενιώτης]], [[Νικόλαος Σαρρής]]
|σθένος1 = 1.200 άνδρες<ref name=":0"/>
|απολογισμός1 =Καταστροφή του Δαδίου
Γραμμή 17:
}}
Η '''Μάχη του Δαδίου''' είναι μέρος της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Ελληνικής επανάστασης του 1821]] και έλαβε χώρα στο [[Αμφίκλεια|Δαδί Φθιώτιδας]], την 1η Νοεμβρίου 1822<ref name=":0"/>, κατά την προσπάθεια του [[Χουρσίτ Πασάς|Χουρσίτ Πασά]] να εισβάλλει στη Στερεά Ελλάδα με σκοπό να καταπνίξει το κέντρο της Επανάστασης στην Πελοπόννησο.
== Η εκστρατεία του Κιοσέ Μεχμέτ στην Ανατολική Στερεά ==
Γραμμή 23:
== Η μάχη στο Δαδί ==
Για να αποκρούσει τους Τούρκους, ο Ανδρούτσος έφυγε από την Αθήνα, συγκεντρώνοντας επιπλέον αγωνιστές του κατά τη διαδρομή ως το Δαδί. Όταν έφτασε εκεί, διέθετε 1.200 πολεμιστές, από τους οποίους άφησε 500 να υπερασπιστούν το Δαδί. Πληροφορούμενος ότι οι Τούρκοι βάδιζαν προς το Τουρκοχώρι, έστησε ενέδρα στη Μονή Παναγιάς, στον [[Παρνασσός|Παρνασσό]], μαζί με τον [[Γεώργιος Λεπενιώτης|Λεπενιώτη]], που βρισκόταν ήδη εκεί.<ref name=":0">Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τ.ΙΒ΄, σελ.265.</ref>
Όμως ο Κιοσέ Μεχμέτ κατάλαβε την ύπαρξη ενέδρας όταν ένας Έλληνας σάλπισε προκειμένου να ειδοποιήσει το υπόλοιπο στρατόπεδο ότι πλησίαζαν οι Τούρκοι. Έτσι, εξαπέλυσε το ιππικό του εναντίον των υπερασπιστών του Δαδιού και ο ίδιος, επικεφαλής του πεζικού του, επιτέθηκε κατά των θέσεων του Ανδρούτσου. Παρά την τετράωρη γενναία άμυνα των Ελλήνων, η οποία προκάλεσε μεγάλες απώλειες στους Τούρκους, οι πρώτοι αναγάστηκαν να τραπούν σε φυγή όταν έμαθαν πως το ιππικό είχε διασκορπίσει τους Έλληνες στο Δαδί και ερχόταν από τα μετόπισθέν του με σκοπό να τους κυκλώσουν. Ο ίδιος ο Ανδρούτσος έμεινε λίγο ακόμα στη θέση του, πολεμώντας, ώστε να δώσει χρόνο να διαφύγουν οι άντρες του. Στη συνέχεια ξέφυγε τρέχοντας με όλη του τη δύναμη και παριστάνοντας ότι ήταν Αλβανός.
== Συνέπειες ==
Αποτέλεσμα της μάχης ήταν η καταστροφή του Δαδιού. Όσοι άντρες δεν πρόλαβαν να ξεφύγουν εκτελέστηκαν και τα γυναικόπαιδα αιχμαλωτίστηκαν. Τα επαναστατικά σώματα της Ανατολικής Στερεάς διασκορπίστηκαν και, μαζί με τη διάλυση των επαναστατικών στρατοπέδων της Εύβοιας, κατέστη σχεδόν αδύνατη η απόκρουση του Κιοσέ Μεχμέτ.<ref name=":0" /> Ο Ανδρούτσος, με τις ελάχιστες πια στρατιωτικές δυνάμεις που διέθετε, αναγκάστηκε να προχωρήσει σε εικονικές διαπραγματεύσεις («καπάκια») με τους Τούρκους, ειδοποιώντας γι αυτό την [[Εκτελεστικό του 1822|Κυβέρνηση]] και τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]], από τις 9 Νοεμβρίου. Ωστόσο, αυτή η κίνησή του, παρόλο που έσωσε την ανατολική
== Παραπομπές ==
{{reflist}}
Γραμμή 34:
== Πηγές ==
* {{Cite book|title=Ιστορία του Ελληνικού Έθνους|first=|last=|publisher=Εκδοτική
{{Χρονικό της Ελληνικής Επανάστασης (1821 - 1829)}}
| |||